Ίσως βιάζομαι λίγο μιας και δεν έχουμε κλέισει ούτε 2 μήνες που βγαίνουμε για βόλτες με τη μικρή μου. Είναι ήδη 6 1/2 μηνών, αλλά δυστυχώς άργησε να κάνει εμβόλια μιας και έπρεπε να της περάσει πρώτα η ψώρα που κληρονόμησε από το σύντομο ευτυχώς διάστημα που έμενε στο δρόμο πριν την πάρω. Έτσι λοιπόν αργήσανε και οι βόλτες.
Θα ήθελα να μπορώ να την αφήνω χωρίς λουρί όταν κάνουμε βόλτες στο βουνό, αλλά φοβάμαι μην χαθεί. Πώς μπορώ να το πετύχω? Πώς θα ξέρω ότι είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο? Δοκίμασα την περασμένη βδομάδα να την αφήσω για λίγο χωρίς να της βγάλω το λουρί από το περιλαίμιο ωστέ να μπορώ να την πιάσω πιο εύκολα αν απομακρυνθεί. Δεν τα πήγε άσχημα, αλλά δεν της έχω εμπιστοσύνη ακόμα. Έρχεται όταν της λέω "έλα", αλλά... με το πάσο της! Να υποθέσω οτί το "έλα" είναι το κλειδί της υπόθεσης? Είναι τρομερά κοινωνική και θέλει να παίξει με όλους τους σκύλους & τους ανθρώπους που συναντάει οπότε φοβάμαι ότι ακόμα κι αν μάθει καλύτερα το "έλα", δεν θα με ακούσει αν έχει μπροστά της τέτοιο "πειρασμό".
Στο σύντομο "πείραμά" μου διαπίστωσα ότι όσο προχωρούσα, με ακολουθούσε. Αν όμως σταματούσα, άρχιζε να απομακρύνεται λίγο για να τρέξει και να χοροπηδήσει σαν το κατσίκι (άλλο αγαπημένο της "χόμπι"). Δεν έτρεξε βέβαια μακριά μου, αλλά γύρω μου. Αυτό υποθέτω είναι καλό, σωστά?
Η πλάκα είναι ότι όταν ήμουν μικρή έβγαζα 2 (καμιά φορά και 3) σκυλιά μαζί χωρίς λουρία και ήταν όλα τους άψογα! Εκείνα τα σκυλιά δεν είχαν ιδέα τι πάει να πει εκπαίδευση. Για την ακρίβεια εγώ δεν είχα ιδέα! Κι όμως, ήταν συνεχώς δίπλα μου και ερχόντουσαν αμέσως όταν τα φώναζα. Δεν θυμάμαι όμως να έκανα κάτι συγκεκριμένο για να το πετύχω. Απλά μέσα στην αφέλειά μου το θεωρούσα αυτονόητο...
Τώρα που έβαλα μυαλό όμως (λέμε τώρα ), θέλω να ξέρω από πριν τι πρέπει να κάνω. Καμιά ιδέα?
Θα ήθελα να μπορώ να την αφήνω χωρίς λουρί όταν κάνουμε βόλτες στο βουνό, αλλά φοβάμαι μην χαθεί. Πώς μπορώ να το πετύχω? Πώς θα ξέρω ότι είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο? Δοκίμασα την περασμένη βδομάδα να την αφήσω για λίγο χωρίς να της βγάλω το λουρί από το περιλαίμιο ωστέ να μπορώ να την πιάσω πιο εύκολα αν απομακρυνθεί. Δεν τα πήγε άσχημα, αλλά δεν της έχω εμπιστοσύνη ακόμα. Έρχεται όταν της λέω "έλα", αλλά... με το πάσο της! Να υποθέσω οτί το "έλα" είναι το κλειδί της υπόθεσης? Είναι τρομερά κοινωνική και θέλει να παίξει με όλους τους σκύλους & τους ανθρώπους που συναντάει οπότε φοβάμαι ότι ακόμα κι αν μάθει καλύτερα το "έλα", δεν θα με ακούσει αν έχει μπροστά της τέτοιο "πειρασμό".
Στο σύντομο "πείραμά" μου διαπίστωσα ότι όσο προχωρούσα, με ακολουθούσε. Αν όμως σταματούσα, άρχιζε να απομακρύνεται λίγο για να τρέξει και να χοροπηδήσει σαν το κατσίκι (άλλο αγαπημένο της "χόμπι"). Δεν έτρεξε βέβαια μακριά μου, αλλά γύρω μου. Αυτό υποθέτω είναι καλό, σωστά?
Η πλάκα είναι ότι όταν ήμουν μικρή έβγαζα 2 (καμιά φορά και 3) σκυλιά μαζί χωρίς λουρία και ήταν όλα τους άψογα! Εκείνα τα σκυλιά δεν είχαν ιδέα τι πάει να πει εκπαίδευση. Για την ακρίβεια εγώ δεν είχα ιδέα! Κι όμως, ήταν συνεχώς δίπλα μου και ερχόντουσαν αμέσως όταν τα φώναζα. Δεν θυμάμαι όμως να έκανα κάτι συγκεκριμένο για να το πετύχω. Απλά μέσα στην αφέλειά μου το θεωρούσα αυτονόητο...
Τώρα που έβαλα μυαλό όμως (λέμε τώρα ), θέλω να ξέρω από πριν τι πρέπει να κάνω. Καμιά ιδέα?