Καλησπέρα ομάδα,
Τη Δευτέρα 6 Μαΐου του 2019 αγόρασα από έναν ανεύθυνο άνθρωπο έναν σκυλακο beagle 2 μηνών, που τον περιμέναμε όλοι πως και πως να μας δώσει ζωή και να μας δέσει.
Δε θέλω να σταθείτε στην ανευθυνότητα μου, αλλά στο σκυλί και στην υγεία του και αν ξέρει κάποιος την εξέλιξη της κατάστασης.
Την Δευτέρα το βράδυ τον παραλάβαμε και την Τρίτη το πρωί έπρεπε να φάει, να πιει νερό κλπ. Το βράδυ έκανε εμετό και διαρροια( όχι εμοραγικη και ο εμετός φαινόταν πως είχε τροφή, δηλαδή το σκυλί είχε φάει) και χωρίς να ξέρω καν πως υπάρχει αυτός ο ιός και ευδοκιμεί αυτούς τους μήνες, θεώρησα πως είναι από το ταξίδι και την εξάντληση.
Την επόμενη 7/5/19 ο μικρός μου Άγγελος συνέχισε να μη τρώει, να δείχνει αδιαθεσία, αδιαφορία για ότι συμβαίνει γύρω του και ούτε κατά διάνοια όρεξη για νερό η φαγητό. Ούτε μπουκιά ούτε γουλιά. Τρεμάμενη (ευτυχώς ήξερα από πριν σε ποιον κτηνίατρο θα τον πήγαινα) τρέξαμε με τον καλύτερο μου φίλο που έχει αμάξι και μας ενημέρωσε ο γιατρός πως είναι παρβοεντεριτιδα και ότι το σκυλί δε θα ζήσει. Ο άνθρωπος αυτός είναι πραγματικά φιλόζωος και αν είστε στη Θεσσαλονίκη και έχετε αμφιβολίες για τον δικό σας κτηνίατρο, ζητήστε μου τα στοιχεία του να σας τα δώσω.
Επέμενε να τον επιστρέψω πίσω και να πάρω τα χρήματα μου, γιατί το σκυλί δε θα ζούσε, αλλά με κλάμματα και παρακάλια τον έπεισα να το αναλάβει εξηγώντας του πως είτε ζήσει είτε όχι, εγώ και αυτό το σκυλί είμαστε μαζί και ότι δε με ενδιέφερε καν το κόστος.
Ευτυχώς ξεκίνησε αμέσως τις εξετάσεις και το σκυλί βγήκε θετικό στον ιό.... ύπουλη αρρώστια ρε γαμωτο...
Ξεκινήσαμε με ορους, ενεσιμες αντιβιωσεις, αντί εμετικά , όλα κανονικά και συνεχίσαμε την υποστηρικτική αυτή θεραπεία στο σπίτι, ένα περιβάλλον που τηρεί όλους τους κανόνες υγεινης , απολύμανση πρωί βράδυ με χλωρίνη, τακτικεσ αλλαγές πάνας, αέρισμα του ορόφου ανα 2 ώρες και εμένα νυχθημερόν ξύπνια με 8-9 καφέδες ημερησίως κατά ΜΟ από πάνω του να κοιτάζω και να καταγράφω σε τετράδιο το πως είναι.
8/5/19 ο μικρός μου συνέχιζε με εμετούς, διάρροιες (αοσμες εκείνη τη μέρα) και πολλά ουρα , ο ορος έτρεχε κανονικά και πρωί, απόγευμα ήμασταν στο γιατρό για τις ενέσεις, αιματολογικές και να ελέγχουμε τη διάθεση του.
9/5/19 και την προηγούμενη μέρα η διάθεση του ήταν οκ, η ζωηράδα του στα φυσιολογικά και πάντα ΠΑΝΤΑ αισθανόταν την ανάγκη του για τουαλέτα και τον έβγαζα έξω να κάνει τις ανάγκες του, κάτι που το θεώρησα θετικό, αφού ένιωθα πως καταλάβαινε τι συμβαίνει και πως να αντιδράσει.ολο το βράδυ είχε λίγη δύσπνοια αλλά ηρεμούσε όταν «βολεύονταν» και κοιμόταν, ξεκουραζοταν τακτικά. Κατά τη διάρκεια της νύχτας έκανε και πάλι εμετό, διάρροια και τσίσα και το πρωί .....
Σήμερα, 10/5/19 το πρωί το σκυλί ήταν σαν την πρώτη μέρα. Δε μπορούσε να σταθεί στα πόδια του, έκανε τσίσα ενώ καθόταν μέσα (ξαπλωνε) και εγώ λύγισα και πιστεύω πως έρχονται τα χειρότερα. Τώρα τον έχει κρατήσει ο κτηνίατρος, κάνει μια τρομερή προσπάθεια να τον συνεφέρει και να μην επιτρέψει τον ιο να προσβάλει την καρδούλα του. Μου είπε πως ζει στις 11:25 που τον κάλεσα και ότι θα με καλέσει αυτός το απόγευμα (θα τον κρατήσει μέχρι τότε) . Μου έστειλε και τώρα μήνυμα πως ζει στις 2:40 και ότι χρειάζεται υπομονή.
Εναποθετω τις ελπίδες μου στο γιατρό κει στο Θεό, το μυαλό μου είναι μαζί του και προσεύχομαι καθημερινά όλη την ώρα... είναι ύπουλη αρρώστια και ποτέ μα ποτέ δεν ξέρεις την εξέλιξη.
Εκτός από το να το ξεπεράσει, εύχομαι κανεις μα κανεις να μην περάσει αυτό που περνάω εγώ και έχουν περάσει άλλοι πόσοι πριν από εμένα , κανένα κουτάβι, κανένα έφηβο η ενήλικο σκυλί να μην προσβληθεί από τέτοιους θανατηφόρους ιούς και να βρεθεί επιτέλους μια θεραπεία ίασης για όλους αυτούς τους ύπουλους ιούς που δεν μπορείς να προβλέψεις ποτέ τι επεται...
Θα ενημερώσω για την κατάσταση που βρισκόμαστε. Παρακαλώ βοηθήστε με όσα γνωρίζετε, η ανάψτε ένα κερί.......
Ευχαριστώ πολύ!
Ελπίζω μετά από καιρό να βοηθήσει αυτό το ποστ σε αυτό το φόρουμ και να φανώ χρήσιμη στο κομμάτι της ενημέρωσης με το βίωμα μου αυτό.
Τη Δευτέρα 6 Μαΐου του 2019 αγόρασα από έναν ανεύθυνο άνθρωπο έναν σκυλακο beagle 2 μηνών, που τον περιμέναμε όλοι πως και πως να μας δώσει ζωή και να μας δέσει.
Δε θέλω να σταθείτε στην ανευθυνότητα μου, αλλά στο σκυλί και στην υγεία του και αν ξέρει κάποιος την εξέλιξη της κατάστασης.
Την Δευτέρα το βράδυ τον παραλάβαμε και την Τρίτη το πρωί έπρεπε να φάει, να πιει νερό κλπ. Το βράδυ έκανε εμετό και διαρροια( όχι εμοραγικη και ο εμετός φαινόταν πως είχε τροφή, δηλαδή το σκυλί είχε φάει) και χωρίς να ξέρω καν πως υπάρχει αυτός ο ιός και ευδοκιμεί αυτούς τους μήνες, θεώρησα πως είναι από το ταξίδι και την εξάντληση.
Την επόμενη 7/5/19 ο μικρός μου Άγγελος συνέχισε να μη τρώει, να δείχνει αδιαθεσία, αδιαφορία για ότι συμβαίνει γύρω του και ούτε κατά διάνοια όρεξη για νερό η φαγητό. Ούτε μπουκιά ούτε γουλιά. Τρεμάμενη (ευτυχώς ήξερα από πριν σε ποιον κτηνίατρο θα τον πήγαινα) τρέξαμε με τον καλύτερο μου φίλο που έχει αμάξι και μας ενημέρωσε ο γιατρός πως είναι παρβοεντεριτιδα και ότι το σκυλί δε θα ζήσει. Ο άνθρωπος αυτός είναι πραγματικά φιλόζωος και αν είστε στη Θεσσαλονίκη και έχετε αμφιβολίες για τον δικό σας κτηνίατρο, ζητήστε μου τα στοιχεία του να σας τα δώσω.
Επέμενε να τον επιστρέψω πίσω και να πάρω τα χρήματα μου, γιατί το σκυλί δε θα ζούσε, αλλά με κλάμματα και παρακάλια τον έπεισα να το αναλάβει εξηγώντας του πως είτε ζήσει είτε όχι, εγώ και αυτό το σκυλί είμαστε μαζί και ότι δε με ενδιέφερε καν το κόστος.
Ευτυχώς ξεκίνησε αμέσως τις εξετάσεις και το σκυλί βγήκε θετικό στον ιό.... ύπουλη αρρώστια ρε γαμωτο...
Ξεκινήσαμε με ορους, ενεσιμες αντιβιωσεις, αντί εμετικά , όλα κανονικά και συνεχίσαμε την υποστηρικτική αυτή θεραπεία στο σπίτι, ένα περιβάλλον που τηρεί όλους τους κανόνες υγεινης , απολύμανση πρωί βράδυ με χλωρίνη, τακτικεσ αλλαγές πάνας, αέρισμα του ορόφου ανα 2 ώρες και εμένα νυχθημερόν ξύπνια με 8-9 καφέδες ημερησίως κατά ΜΟ από πάνω του να κοιτάζω και να καταγράφω σε τετράδιο το πως είναι.
8/5/19 ο μικρός μου συνέχιζε με εμετούς, διάρροιες (αοσμες εκείνη τη μέρα) και πολλά ουρα , ο ορος έτρεχε κανονικά και πρωί, απόγευμα ήμασταν στο γιατρό για τις ενέσεις, αιματολογικές και να ελέγχουμε τη διάθεση του.
9/5/19 και την προηγούμενη μέρα η διάθεση του ήταν οκ, η ζωηράδα του στα φυσιολογικά και πάντα ΠΑΝΤΑ αισθανόταν την ανάγκη του για τουαλέτα και τον έβγαζα έξω να κάνει τις ανάγκες του, κάτι που το θεώρησα θετικό, αφού ένιωθα πως καταλάβαινε τι συμβαίνει και πως να αντιδράσει.ολο το βράδυ είχε λίγη δύσπνοια αλλά ηρεμούσε όταν «βολεύονταν» και κοιμόταν, ξεκουραζοταν τακτικά. Κατά τη διάρκεια της νύχτας έκανε και πάλι εμετό, διάρροια και τσίσα και το πρωί .....
Σήμερα, 10/5/19 το πρωί το σκυλί ήταν σαν την πρώτη μέρα. Δε μπορούσε να σταθεί στα πόδια του, έκανε τσίσα ενώ καθόταν μέσα (ξαπλωνε) και εγώ λύγισα και πιστεύω πως έρχονται τα χειρότερα. Τώρα τον έχει κρατήσει ο κτηνίατρος, κάνει μια τρομερή προσπάθεια να τον συνεφέρει και να μην επιτρέψει τον ιο να προσβάλει την καρδούλα του. Μου είπε πως ζει στις 11:25 που τον κάλεσα και ότι θα με καλέσει αυτός το απόγευμα (θα τον κρατήσει μέχρι τότε) . Μου έστειλε και τώρα μήνυμα πως ζει στις 2:40 και ότι χρειάζεται υπομονή.
Εναποθετω τις ελπίδες μου στο γιατρό κει στο Θεό, το μυαλό μου είναι μαζί του και προσεύχομαι καθημερινά όλη την ώρα... είναι ύπουλη αρρώστια και ποτέ μα ποτέ δεν ξέρεις την εξέλιξη.
Εκτός από το να το ξεπεράσει, εύχομαι κανεις μα κανεις να μην περάσει αυτό που περνάω εγώ και έχουν περάσει άλλοι πόσοι πριν από εμένα , κανένα κουτάβι, κανένα έφηβο η ενήλικο σκυλί να μην προσβληθεί από τέτοιους θανατηφόρους ιούς και να βρεθεί επιτέλους μια θεραπεία ίασης για όλους αυτούς τους ύπουλους ιούς που δεν μπορείς να προβλέψεις ποτέ τι επεται...
Θα ενημερώσω για την κατάσταση που βρισκόμαστε. Παρακαλώ βοηθήστε με όσα γνωρίζετε, η ανάψτε ένα κερί.......
Ευχαριστώ πολύ!
Ελπίζω μετά από καιρό να βοηθήσει αυτό το ποστ σε αυτό το φόρουμ και να φανώ χρήσιμη στο κομμάτι της ενημέρωσης με το βίωμα μου αυτό.
