Πιστεω απολυτα πως καποια σκυλια πρεπει να ειναι στρατιωτακια, γιατι αυτος ειναι ο μονος τροπος να λειτουργησουν αλλά και να κερδισουν καποια ελευθερια.
Σε άλλα σκυλια παλι, αυτο ειναι ασκοπο, αδικο και ισως καταστροφικο.
Αυστηρότητα, έλεγχος και ελευθερία
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σε άλλα σκυλια παλι, αυτο ειναι ασκοπο, αδικο και ισως καταστροφικο.
Επισης, σε καποια σκυλια δεν δουλευει η μεθοδος του «ασχολουμαι λιγο ή αρκετα εως ότου αρχισω να ζω μαζι του αρμονικα».
Δουλευει μονο το «ασχολουμαι πολύ» (υπακοη, εκτονωση, κοινωνικοποιηση κλπ), αλλιως δεν ασχολουμαι καθολου και του βρισκω άλλο σπιτι.
Δουλευει μονο το «ασχολουμαι πολύ» (υπακοη, εκτονωση, κοινωνικοποιηση κλπ), αλλιως δεν ασχολουμαι καθολου και του βρισκω άλλο σπιτι.
Πάντως δεν εξαρτάται μόνο απο το σκύλο. Εξαρτάται κι απο τον άνρθωπο.... για παράδειγμα (με βάση τις περιγραφές σου πάντα..... αλλάζουν τα πράγματα οταν δεις σκύλο και άνρωπο live).... αν εγώ είχα τη Ζήνα και την Ηρα, πιθανότατα θα ήμουν ασύγκριτα αυστηρότερη με τη Ζήνα και πιο χαλαρή με την Ηρα. Και μη μου πεις οτι τα λέω αυτά επειδή τυχαίνει να έχω σκυλό χαλβα..... να είσαι σίγουρος οτι ακομα και με το χαλβά είμαι πολύ αυστηρή οταν κάνει οτιδήποτε που ενοχλεί εμένα ή τους γύρω μου (ανθρωπους και σκύλους). Επίσης υπάρχουν πολλοί με σκυλους κυριαρχικούς, ενεργητικούς κτλ που έχουν αντίστοιχη αντιμετώπηση στο θέμα.
Προσωπικά απο τη στιγμή που ο σκύλος δεν είναι ενοχλητικός ή επικίνδυνος για μένα ή τους γύρω μας (ανθρώπους ή σκύλους), μπορεί να κάνει οτι ακριβώς του γουστάρει. Δεν επιθυμώ κανέναν παραπάνω έλεγχο επάνω του.
Δε λέω οτι η άποψη αυτή είναι η σωστή, απλά προσπαθώ να πω οτι το θέμα έλεγχος δεν εξαρτάται μόνο απο το χαρακτήρα του σκύλου, αλλά και απο το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη.
Προσωπικά απο τη στιγμή που ο σκύλος δεν είναι ενοχλητικός ή επικίνδυνος για μένα ή τους γύρω μας (ανθρώπους ή σκύλους), μπορεί να κάνει οτι ακριβώς του γουστάρει. Δεν επιθυμώ κανέναν παραπάνω έλεγχο επάνω του.
Δε λέω οτι η άποψη αυτή είναι η σωστή, απλά προσπαθώ να πω οτι το θέμα έλεγχος δεν εξαρτάται μόνο απο το χαρακτήρα του σκύλου, αλλά και απο το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη.
Πηγη, εγω μιλουσα γενικα, χωρις αναγκαστικα να επηρεαζομαι από τις δικες μου εμπειριες. Εχω και άλλα παραδειγματα για οσα λεω.
Αλλά μια και ανεφερες τα δικα μου σκυλια, με απολυτη πεποιθηση λεω ότι με την ιδεολογια σου, την Ηρα σε μια εβδομαδα θα εψαχνες να της βρεις άλλο σπιτι και στην Ζηνα θα ηταν αδικο να είσαι πολύ αυστηρη.
Το κυριοτερο που ωθει σε μια συγκεκριμενη αντιμετωπιση είναι ο χαρακτηρας του σκυλου και πολύ μετά του ιδιοκτητη.
Εγω πχ στην Ηρα ειμαι δικτατορας (όπως εχω χαρακτηριστει) και στην Ζηνα χαλί να με πατησει. Εχω δηλαδη δυο χαρακτηρες? Ειμαι διπλή προσωπικοτητα? Ή την μια την μισω και την άλλη την λατρευω?
Αλλά μια και ανεφερες τα δικα μου σκυλια, με απολυτη πεποιθηση λεω ότι με την ιδεολογια σου, την Ηρα σε μια εβδομαδα θα εψαχνες να της βρεις άλλο σπιτι και στην Ζηνα θα ηταν αδικο να είσαι πολύ αυστηρη.
Το κυριοτερο που ωθει σε μια συγκεκριμενη αντιμετωπιση είναι ο χαρακτηρας του σκυλου και πολύ μετά του ιδιοκτητη.
Εγω πχ στην Ηρα ειμαι δικτατορας (όπως εχω χαρακτηριστει) και στην Ζηνα χαλί να με πατησει. Εχω δηλαδη δυο χαρακτηρες? Ειμαι διπλή προσωπικοτητα? Ή την μια την μισω και την άλλη την λατρευω?
Το "ασχολούμαι πολύ" ή "ασχολούμαι λίγο" είναι πολύ σχετικό και εντελώς υποκειμενικό. Επίσης, εξαρτάται από τις γενικότερες συνθήκες και το διάστημα ποιυ κάθε τι εφαρμόζεται.
Εννοώ, πως καλώς ή κακώς υπάρχουν περίοδοι που εξαιτίας κάποιων συνθηκών, αναγκάζεται κάποιος να ασχοληθεί λιγότερο με το σκυλί του (προσοχή! Δε λέω να το παραμελήσει!), όπως μπορεί να κάνει και με τους οικείους του (φίλους, συγγενείς,σύντροφο κλπ).
Αυτό δε σημαίνει πως του βρίσκεις άλλο σπίτι. Ασφαλώς κι εξαρτάται από το σκυλί, εάν ειναι εξαιρετικά επιθετικό κλπ, αλλά αυτό νομίζω αποτελεί εξαίρεση.
Θα συμφωνήσω με την Πηγή. Εξαρτάται και από το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη. Είναι ένας συνδυασμός.
Και ναι, μπορεί κάποιος άνθρωπος να έχει διαφορετικές πτυχές στο χαρακτήρα του και στο ένα να φέρεται πιο αυστηρά, ενώ στο άλλο πιο μαλθακά.
Άλλωστε και με τους ανθρώπους το ίδιο δε συμβαίνει;
Απλά, εκεί είναι θέμα επιλογής του σωστού σκύλου, που να ταιριάζει με σένα, με την ιδιοσυγκρασία σου.
Εγώ το ξέρω, είμαι μαλθακή με τα σκυλιά και δε λέω πως αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση.
Εννοώ, πως καλώς ή κακώς υπάρχουν περίοδοι που εξαιτίας κάποιων συνθηκών, αναγκάζεται κάποιος να ασχοληθεί λιγότερο με το σκυλί του (προσοχή! Δε λέω να το παραμελήσει!), όπως μπορεί να κάνει και με τους οικείους του (φίλους, συγγενείς,σύντροφο κλπ).
Αυτό δε σημαίνει πως του βρίσκεις άλλο σπίτι. Ασφαλώς κι εξαρτάται από το σκυλί, εάν ειναι εξαιρετικά επιθετικό κλπ, αλλά αυτό νομίζω αποτελεί εξαίρεση.
Θα συμφωνήσω με την Πηγή. Εξαρτάται και από το χαρακτήρα του ιδιοκτήτη. Είναι ένας συνδυασμός.
Και ναι, μπορεί κάποιος άνθρωπος να έχει διαφορετικές πτυχές στο χαρακτήρα του και στο ένα να φέρεται πιο αυστηρά, ενώ στο άλλο πιο μαλθακά.
Άλλωστε και με τους ανθρώπους το ίδιο δε συμβαίνει;
Απλά, εκεί είναι θέμα επιλογής του σωστού σκύλου, που να ταιριάζει με σένα, με την ιδιοσυγκρασία σου.
Εγώ το ξέρω, είμαι μαλθακή με τα σκυλιά και δε λέω πως αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση.
Κακό πράγμα η απόλυτη πεποίθηση.....
Μην είσαι τόσο σίγουρος. Εγώ δεν είπα οτι η άποψη σου είναι λάθος, απλά διαφορετική απο τη δική μου. Εσύ γιατι θεωρείς οτι η δική σου άποψη είναι μονόδρομος?
Ποιος είπε τετοιο πράγμα? Η αγάπη είναι παντελώς άσχετη με τα όσα συζητάμε και θεωρείται δεδομένη.
Το «πόσο ασχολουμαι» δεν εχει να κανει μονο με τον χρονο που αφιερωνουμε.
Μπορει να ασχολεισαι με το σκυλι μια ωρα τη μερα και αυτό να είναι πιο χρησιμο από την ενασχοληση ολη τη μερα αλλά με διαφορετικη αντιμετωπιση και ποιοτητα.
Σημαινει βασικα τι κρινω ότι χρειαζεται, τι επιδιωκω, πού θελω ή πρεπει να φτασω και τι κανω για να το πετυχω.
Κάπιοι σκύλοι χρειάζονται να πάνε λίγο "στρατό" πριν μπορέσουν να κερδίσουν ελευθερίες (γιατί αλλιώς είναι επικίνδυνοι). Κάπιοι από αυτούς πρέπει να γίνουν μόνιμοι (ή έστω εφεδρικοί) και να επαναλαμβάνουν μαθήματα για όλοι τους τι ζωή. Η Ήρα είναι σ'αυτήν την κατηγορία.
Άλλοι σκύλοι μπορούν να είναι και κακομαθημένοι, χωρίς να ενοχλούν τους γύρω τους. Η Ζήνα ανήκει σ' αυτήν την κατηγορία.
Φυσικά παίζει ρόλο τι θέλει ο ιδιοκτήτης, τι ΑΝΕΧΕΤΑΙ από τον σκύλο του, και τι είναι διαθετημένος να κάνει για μια πιο αρμονική συμβίωση.
Όλοι οι σκύλοι έχουν διαφορετικές ανάγκες όμως (και σε εκπαίδευση ή/και εξάσκηση αυτής), τις οποίες πρέπει να σεβόμαστε.
Το Σνάουτσερ μου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ελεύθερος (κυκλοφορούσαμε στη βόλτα χωρίς λουρί, και στο σπίτι πάντα ελεύθερος). Πέρασε όμως ΠΑΡΑ πολύ αυστηρή ζωή μέχρι τα 2-3 του χρόνια (στατιώτης κανονικός) και εφ' όρου ζωής τον δούλευα σε ασκήσεις υπακοής σε διάφορες δύσκολες συνθήκες (και ας ήταν χωρίς λουρί). Ο ίδιος σκύλος σε άλλα χέρια θα ήταν ο διάβολος της Ταζμανίας (ούτε βόλτα ΜΕ λουρί δεν θα μπορούσε να τον βγάζει ο μέσος ιδιοκτήτης).
Η αυστηρότητα είναι κάτι σχετικό. Προτιμώ να "καταπιέζεται" πάντως ένα ζώο, από την πλήρη αναισθησία που έχουν πολλοί.
Το ιδανικό (απαραίτητο μάλλον) είναι να προσφέρουμε σε ΚΑΘΕ ηλικία το παιχνίδι στην καθημερινότητα του ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ σκύλου. Δεν έχει σχέση αυτό με την αυστηρότητα, είναι ΑΣΧΕΤΟ.
Ακόμη κι οι "πέτρινοι" σκύλοι της αστυνομίας παίζουν καθημερινά (αν είναι σε σωστά χέρια που θέλουν να εκμεταλλευτούν στο έπακρον το σκύλο στην δουλειά).
Πολλοί μου έλεγαν πως είμαι πολύ αυστηρη με το νεαρό μου Σνάουτσερ, και τώρα με το Μαύρο Τέρριερ μέχρι που έφτασε 2 ετών. Το αστείο όμως είναι πως ο σκύλος μου (και οι 2) μεγάλωσε με περισσότερο γέλιο, παιχνίδια και χαρά (παρά την αυστηρότητα) από τους σκύλους ΟΛΩΝ όσων έλεγαν πως τον καταπιέζω.
Με το Σνάουτσερ κάναμε: Ιππασία (πηδάγαμε δίπλα, δίπλα τ'εμπόδια), Windsurfing (με τον σκύλο πάνω στη σανίδα), οριβασία (απίστευτα "διάβαζε" το βουνό!) κι άπειρες εκδρομές + βόλτες.
Σήμερα έχω πάλι έναν σκύλο που ελέγχω απόλυτα (και λυτό) και ας είναι 60 κιλά "άγριος φύλακας", ενώ εκείνοι δεν μπορούν να λύσουν τον σκύλο τους γιατί κυνηγάει γάτες και βγαίνει στον δρόμο...
... ενώ ο σκύλος μου μπορεί και με συντροφεύει ΠΑΝΤΟΥ χωρίς κανένα πρόβλημα, ελεύθερος και "κύριος" χάρις στην σωστή του ανατροφή (και ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ της εκπαίδευσής του εφ' όσου ζωής).
ΤΩΡΑ, ποιός καταπιέζεται, ο καθένας αποφασίζει.
Να ανοίξουμε θέμα "Ποιοί καταπιΕΖΟΝΤΑΙ, από τους σκύλους τους";
Είναι ΠΟΛΛΟΙ, πιστέψτε με. Μου "κλαίγονται" κάθε μέρα. Και ο σκύλος δυστυχισμένος, ΚΑΙ όλοι στην οικογένεια!
Άλλοι σκύλοι μπορούν να είναι και κακομαθημένοι, χωρίς να ενοχλούν τους γύρω τους. Η Ζήνα ανήκει σ' αυτήν την κατηγορία.
Φυσικά παίζει ρόλο τι θέλει ο ιδιοκτήτης, τι ΑΝΕΧΕΤΑΙ από τον σκύλο του, και τι είναι διαθετημένος να κάνει για μια πιο αρμονική συμβίωση.
Όλοι οι σκύλοι έχουν διαφορετικές ανάγκες όμως (και σε εκπαίδευση ή/και εξάσκηση αυτής), τις οποίες πρέπει να σεβόμαστε.
Το Σνάουτσερ μου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ελεύθερος (κυκλοφορούσαμε στη βόλτα χωρίς λουρί, και στο σπίτι πάντα ελεύθερος). Πέρασε όμως ΠΑΡΑ πολύ αυστηρή ζωή μέχρι τα 2-3 του χρόνια (στατιώτης κανονικός) και εφ' όρου ζωής τον δούλευα σε ασκήσεις υπακοής σε διάφορες δύσκολες συνθήκες (και ας ήταν χωρίς λουρί). Ο ίδιος σκύλος σε άλλα χέρια θα ήταν ο διάβολος της Ταζμανίας (ούτε βόλτα ΜΕ λουρί δεν θα μπορούσε να τον βγάζει ο μέσος ιδιοκτήτης).
Η αυστηρότητα είναι κάτι σχετικό. Προτιμώ να "καταπιέζεται" πάντως ένα ζώο, από την πλήρη αναισθησία που έχουν πολλοί.
Το ιδανικό (απαραίτητο μάλλον) είναι να προσφέρουμε σε ΚΑΘΕ ηλικία το παιχνίδι στην καθημερινότητα του ΟΠΟΙΔΗΠΟΤΕ σκύλου. Δεν έχει σχέση αυτό με την αυστηρότητα, είναι ΑΣΧΕΤΟ.
Ακόμη κι οι "πέτρινοι" σκύλοι της αστυνομίας παίζουν καθημερινά (αν είναι σε σωστά χέρια που θέλουν να εκμεταλλευτούν στο έπακρον το σκύλο στην δουλειά).
Πολλοί μου έλεγαν πως είμαι πολύ αυστηρη με το νεαρό μου Σνάουτσερ, και τώρα με το Μαύρο Τέρριερ μέχρι που έφτασε 2 ετών. Το αστείο όμως είναι πως ο σκύλος μου (και οι 2) μεγάλωσε με περισσότερο γέλιο, παιχνίδια και χαρά (παρά την αυστηρότητα) από τους σκύλους ΟΛΩΝ όσων έλεγαν πως τον καταπιέζω.
Με το Σνάουτσερ κάναμε: Ιππασία (πηδάγαμε δίπλα, δίπλα τ'εμπόδια), Windsurfing (με τον σκύλο πάνω στη σανίδα), οριβασία (απίστευτα "διάβαζε" το βουνό!) κι άπειρες εκδρομές + βόλτες.
Σήμερα έχω πάλι έναν σκύλο που ελέγχω απόλυτα (και λυτό) και ας είναι 60 κιλά "άγριος φύλακας", ενώ εκείνοι δεν μπορούν να λύσουν τον σκύλο τους γιατί κυνηγάει γάτες και βγαίνει στον δρόμο...
... ενώ ο σκύλος μου μπορεί και με συντροφεύει ΠΑΝΤΟΥ χωρίς κανένα πρόβλημα, ελεύθερος και "κύριος" χάρις στην σωστή του ανατροφή (και ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ της εκπαίδευσής του εφ' όσου ζωής).
ΤΩΡΑ, ποιός καταπιέζεται, ο καθένας αποφασίζει.
Να ανοίξουμε θέμα "Ποιοί καταπιΕΖΟΝΤΑΙ, από τους σκύλους τους";
Είναι ΠΟΛΛΟΙ, πιστέψτε με. Μου "κλαίγονται" κάθε μέρα. Και ο σκύλος δυστυχισμένος, ΚΑΙ όλοι στην οικογένεια!
Last edited:
Να ρωτήσω εγώ κάτι??? Η δικιά μου η μικρή το έχω ξαναπεί είναι απόλυτα κακομαθημένη από μένα αλλά δεν ενοχλεί ποτέ κανέναν! Είτε σε άλλο σπίτι πάμε ή εδω έρχετε κόσμος δεν ενοχλεί!!! Δεν δαγκώνει δεν γρυλίζει δεν διεκδικεί δεν κάνει ζημιές.... Αλλά είναι απόλυτα κολλημένη σε μένα Με όποιον και αν την αφήσω σπίτι είτε εδω είτε στο εξοχικό μου με ανθρώπους που την λατρεύουν (τους γονείς μου) ψάχνει να με βρεί.... όταν την αφήνω να παώ για δουλεία πχ κάθετε κυρία ούτε κλάμματα ούτε ζημιές όταν ομως φύγω και μείνει κάποιος στο σπίτι όσο και αν τον αγαπάει αγχώνεται! Κάθετε πίσω από την πόρτα και έχει τύχει να κλάψει κιόλας....Έχω κάνει κάπου λάθος????
Μάλλον άθελά σου της έχει δημιουργήσει ανασφάλεια. Ή μάλλον, δεν την έχεις αφήσει να ανοίξει τα φτερά της (να καταλάβει πως δεν θα πεθάνει χωρίς εσένα).
Που κοιμάται; Τι ηλικία έχει; Την έχεις αφήσει ποτέ σε άλλο χώρο (όχι σπίτι) και να φύγεις;
Πως ξέρεις ότι όταν είναι μόνη είναι ήσυχη (σε σχέση με όταν την αφήνεις με κάποιον στο σπίτι) ;
Αν αφήσεις κάποιον καλό κι ΕΜΠΙΣΤΟ φίλο ( ή μέλους της οικογένειας) να την βγάζει κάθε μέρα βόλτα (μόνο αυτός -ποτέ εσύ) για μία εβδομάδα, θα της κάνει πολύ καλό πιστεύω.
Κι αν έχεις τόσο καλό φίλο, να μου τον γνωρίσεις (σπανίζουν όπως καταλαβαίνεις!).
Που κοιμάται; Τι ηλικία έχει; Την έχεις αφήσει ποτέ σε άλλο χώρο (όχι σπίτι) και να φύγεις;
Πως ξέρεις ότι όταν είναι μόνη είναι ήσυχη (σε σχέση με όταν την αφήνεις με κάποιον στο σπίτι) ;
Αν αφήσεις κάποιον καλό κι ΕΜΠΙΣΤΟ φίλο ( ή μέλους της οικογένειας) να την βγάζει κάθε μέρα βόλτα (μόνο αυτός -ποτέ εσύ) για μία εβδομάδα, θα της κάνει πολύ καλό πιστεύω.
Κι αν έχεις τόσο καλό φίλο, να μου τον γνωρίσεις (σπανίζουν όπως καταλαβαίνεις!).
αυτό που χρειάζεται σίγουρα είναι σταθερότητα-δηλαδή: αυτό δεν επιτρέπεται τελεία και πάυλα-πάντα και παντού.
απο εκεί και πέρα αντιγράφοντας και τις μεταξύ σκύλων συμπεριφορές αρχίζει η διόρθωση. Ήπια την πρώτη φορά και αν δεν διορθώνεται ακόμα πιο έντονη διόρθωση και πάει λέγοντας.
οπότε αν ο σκύλος με την πρώτη υπακούει και δεν ξανακάνει το ίδιο παράπτωμα εύκολα μας κρίνουν "όχι αυστηρούς"
αν όμως επιμένει τότε κι εμείς σαν "καλοί αρχηγοί" θα μεγαλώνουμε την διόρθωση και θα μας κρίνουν "αυστηρούς" ή "πολύ αυστηρούς"
αν ο σκύλος σταδιακά δείχνει ότι π.χ. δεν θα απομακρυνθεί κι αν απομακρυνθεί θα γυρίσει αμέσως και ότι και να γίνει άνετα τον κυκλοφορείς χωρίς λουρί
αν πάλι παρόλες τις διορθώσεις "ουρλιαχτά" αυτός τραβάει τον δρόμο που έχει διαλέξει δεν του βγάζεις το λουρί με τίποτα
Τα πάντα ρεί...
απο εκεί και πέρα αντιγράφοντας και τις μεταξύ σκύλων συμπεριφορές αρχίζει η διόρθωση. Ήπια την πρώτη φορά και αν δεν διορθώνεται ακόμα πιο έντονη διόρθωση και πάει λέγοντας.
οπότε αν ο σκύλος με την πρώτη υπακούει και δεν ξανακάνει το ίδιο παράπτωμα εύκολα μας κρίνουν "όχι αυστηρούς"
αν όμως επιμένει τότε κι εμείς σαν "καλοί αρχηγοί" θα μεγαλώνουμε την διόρθωση και θα μας κρίνουν "αυστηρούς" ή "πολύ αυστηρούς"
αν ο σκύλος σταδιακά δείχνει ότι π.χ. δεν θα απομακρυνθεί κι αν απομακρυνθεί θα γυρίσει αμέσως και ότι και να γίνει άνετα τον κυκλοφορείς χωρίς λουρί
αν πάλι παρόλες τις διορθώσεις "ουρλιαχτά" αυτός τραβάει τον δρόμο που έχει διαλέξει δεν του βγάζεις το λουρί με τίποτα
Τα πάντα ρεί...
