Χαίρεται! Εχω υιοθετησει ένα αρσενικό γκριφον-γιορκσαιρ τα τελευταια δυο χρόνια. Μέναμε στην Αθήνα μέχρι πριν ένα μήνα και πλεον έχουμε μετακομίσει σε ένα χωριο της Κρήτης.
Ο Ρούμι διακρινόταν για την καλή του συμπεριφορά απο την πρώτη μέρα που μπήκε στο σπίτι στην Αθήνα. Περίμενε υπομονετικά τη βόλτα του για να κάνει την ανάγκη του, δεν γαβγιζε χωρίς λόγο, δεν πειραζε πραγματα δικά μας,ήταν υπακουος στη βόλτα και δεν ανεβαινε ούτε σε καναπε αν δεν του το επιτρεπαμε. Ηταν τόσο βολικό σκυλί που ακόμη και στις διακοπές, όλοι μας ρωτουσαν ποιος μας το εκπαιδευσε!
Δυστυχως απο τη μερα που μετακομισαμε στην επαρχια, τα πραγματα εχουν αλλαξει. Παρόλο που εχουμε περιφραξει γυρω το σπιτι με πλεγμα και φραχτη, προκειμενου να ειναι ελευθερος να κινειται στον κηπο, όλο βρισκει απο καπου και την κοπαναει και αν δε βγουμε να τον φωναξουμε, μπορει και να γυρισει μετά απο ώρες..Το να γυρναει όμως μόνος του σε ενα χωριο γεματο κότες, κουνέλια, γατες κατοικίδια, αρνιά και γενικά ζωντανά που δε γνωρίζει, αλλα αποτελουν ιδιοκτησία κάποιου, αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο το σκύλο αλλά και για τα ίδια απο το σκύλο μου καταρχας και κατα δευτερον πηγη διαμάχης και παρεξηγησεων μεταξυ χωριανών και εμενα που ηρθα απο την πολη με ενα σκυλο που δεν ξερουν..Φοβαμαι για τον ιδιο πολυ, καθως στην προσπαθεια του ο καθενας να προστατευσει την ιδιοκτησια του, μπορει και να προβει σε ακραιες λυσεις... Ηδη μου εχουν κάνει τα πρωτα παραπονα με τη συμβουλη "Να τον δεσεις!"... Επίσης κάθε μέρα που περνάει γίνεται και πιο ατίθασος, καθως, ναι μεν συνεχίζει και ακουει στις καθημερινες παραινεσεις όπως και στην Αθήνα, του τυπου "Κατσε, Βγες Εξω, Οχι εκει, κλπ", αλλά με την πρωτη ευκαιρία εξαφανίζεται...Όταν βρίσκεται στο σπιτι ουρλιάζει σα λύκος, γεγονός που επισης με εχει προβληματισει πολυ καθως το κανει για ωρες, και δεν ξερω τι μπορει να σημαινει...
Καταλαβαινω ότι η αλλαγή απο το διαμερισμα στη φυση ειναι λογικό να δημιουργησει αλλαγή και στη συμπεριφορα. Επειδή όμως δεν θελω να μπει σε κίνδυνο η σωματική ακεραιοτητα του σκύλου μου, και επειδη πραγματικα πιστευω ότι με ενα σωστο τροπο εκπαιδευσης, δεν θα την "κοπαναει" πια, θα σας παρακαλουσα, οποιος γνωριζει πως θα καταφερω να τον ηρεμησω, να δωσει καποια συμβουλη...Ευχαριστώ εκ των προτερων!!!
Ο Ρούμι διακρινόταν για την καλή του συμπεριφορά απο την πρώτη μέρα που μπήκε στο σπίτι στην Αθήνα. Περίμενε υπομονετικά τη βόλτα του για να κάνει την ανάγκη του, δεν γαβγιζε χωρίς λόγο, δεν πειραζε πραγματα δικά μας,ήταν υπακουος στη βόλτα και δεν ανεβαινε ούτε σε καναπε αν δεν του το επιτρεπαμε. Ηταν τόσο βολικό σκυλί που ακόμη και στις διακοπές, όλοι μας ρωτουσαν ποιος μας το εκπαιδευσε!
Δυστυχως απο τη μερα που μετακομισαμε στην επαρχια, τα πραγματα εχουν αλλαξει. Παρόλο που εχουμε περιφραξει γυρω το σπιτι με πλεγμα και φραχτη, προκειμενου να ειναι ελευθερος να κινειται στον κηπο, όλο βρισκει απο καπου και την κοπαναει και αν δε βγουμε να τον φωναξουμε, μπορει και να γυρισει μετά απο ώρες..Το να γυρναει όμως μόνος του σε ενα χωριο γεματο κότες, κουνέλια, γατες κατοικίδια, αρνιά και γενικά ζωντανά που δε γνωρίζει, αλλα αποτελουν ιδιοκτησία κάποιου, αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο το σκύλο αλλά και για τα ίδια απο το σκύλο μου καταρχας και κατα δευτερον πηγη διαμάχης και παρεξηγησεων μεταξυ χωριανών και εμενα που ηρθα απο την πολη με ενα σκυλο που δεν ξερουν..Φοβαμαι για τον ιδιο πολυ, καθως στην προσπαθεια του ο καθενας να προστατευσει την ιδιοκτησια του, μπορει και να προβει σε ακραιες λυσεις... Ηδη μου εχουν κάνει τα πρωτα παραπονα με τη συμβουλη "Να τον δεσεις!"... Επίσης κάθε μέρα που περνάει γίνεται και πιο ατίθασος, καθως, ναι μεν συνεχίζει και ακουει στις καθημερινες παραινεσεις όπως και στην Αθήνα, του τυπου "Κατσε, Βγες Εξω, Οχι εκει, κλπ", αλλά με την πρωτη ευκαιρία εξαφανίζεται...Όταν βρίσκεται στο σπιτι ουρλιάζει σα λύκος, γεγονός που επισης με εχει προβληματισει πολυ καθως το κανει για ωρες, και δεν ξερω τι μπορει να σημαινει...
Καταλαβαινω ότι η αλλαγή απο το διαμερισμα στη φυση ειναι λογικό να δημιουργησει αλλαγή και στη συμπεριφορα. Επειδή όμως δεν θελω να μπει σε κίνδυνο η σωματική ακεραιοτητα του σκύλου μου, και επειδη πραγματικα πιστευω ότι με ενα σωστο τροπο εκπαιδευσης, δεν θα την "κοπαναει" πια, θα σας παρακαλουσα, οποιος γνωριζει πως θα καταφερω να τον ηρεμησω, να δωσει καποια συμβουλη...Ευχαριστώ εκ των προτερων!!!
