Υπάρχουν σε κάθε Δήμο τουλάχιστον 5 έως 10 (ανάλογα με την έκταση του Δήμου) σκυλοερευνητές. Μπορείς να τους βρεις οποιαδήποτε ώρα τους χρειαστείς, δουλεύουν με κινητά που δεν τα χρεώνονται. Τους κάνεις μια αναπάντητη ή αν είσαι large τους στέλνεις ένα sms και σε καλούν. Τους λες τι χρώμα είναι ο Μπούμπης σου, από που χάθηκε και ποιο είναι το αγαπημένο του μεζεδάκι. Αν θες τους στέλνεις και μια φωτογραφία, αλλά είναι τόσο καλοί στη δουλειά τους που είναι προαιρετικό. Αυτοί μετά ξαμολυούνται στους δρόμους με ειδικά εξοπλισμένα ποδήλατα και αναζητούν τον Μπούμπη. Μοιράζουν παντού φέιγ βολάν και κολλάνε αφίσες. Σφυρίζουν στον Μπούμπη κάνοντας πετάλι μέχρι να τους κοπεί η ανάσα.
Όταν τελικά τον βρουν, τον πάνε στο γιατρό για έλεγχο της υγείας του, τον κάνουν μπάνιο και στον φέρνουν σπίτι σου μαζί με καρτούλα with compliments για τη χαρά που τους έδωσες να έχουν δουλειά για άλλη μια μέρα. Μου έχουν πει ότι υπάρχουν κενές θέσεις σε κάποιους Δήμους και ήθελα να κάνω αίτηση, αλλά προτιμούν τους πολύ ψηλούς υποψήφιους έτσι ώστε να μπορούν πιο εύκολα να κλάψουν οι πολίτες όλων των διαστάσεων στην αγκαλιά τους. Φοβάμαι ότι το ύψος μου δεν αρκεί για τις απαιτήσεις της δουλειάς.
Αν βέβαια είσαι από αυτούς που σιχαίνονται τις δημόσιες υπηρεσίες και δεν θέλουν κανένα πάρε-δώσε μαζί τους, μπορείς απλά να βάλεις τσιπάκι και ταυτότητα στον σκύλο σου.