Καλημέρα σας,
Μένει απο κατω μου ενας σχετικά μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος ο οποίος πρίν απο έναν χρόνο περίπου πήρε εναν σκύλο. Απο τότε, κάθε μέρα οταν φεύγει το πρωί, το σκυλί κλαίει σπαραχτικά, ασταμάτητα μέχρι το μεσημέρι( αρχικά νόμιζα πως υπήρχε κακοποίηση και ειχα μιλήσει και με τους γείτονες μεχρι να καταλάβουμε τί γίνεται). Δεν είναι γάβγισμα απλά, είναι ενα ουρλιαχτό το οποίο δεν το σταματάει ούτε η ωτοασπίδα!
Υπήρχαν και περιπτώσεις που αυτό γινόταν και σε ώρες κοινής ησυχίας.
Όταν μιλάω μαζί του, μου αναφέρει οτι αυτός τηρεί την νομοθεσία περι κατοικίδιου κτλ,. Υποτίθεται οτι το παέι σε εκπαιδευτή γιατι το σκυλί εχει αγχος αποχωρισμού..., αν και γω νομίζω οτι μάλλον τηλεφωνικές συμβουλές παίρνει αφου η συμπεριφορά του σκύλου ειναι ακριβώς η ίδια απο τον Φλεβάρη και γενικότερα ο κύριος όταν του μιλάω έχει μία στάση: παράτα μας και συ. δεν κάνω τίποτα κακό.
Ο κύριος αυτός εχει φτιάξει το πρόγραμμα του ετσι ώστε να μην γίνεται αυτό πλέον σε ώρες κοινής ησυχίας και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα( και δεν φοβάται και τίποτα).
Εχω κουραστεί είναι η αλήθεια και προσπαθώ να βρώ μια λύση. Μπορώ κάπως εγω απο τον πανω όροφο να κάνω κάτι ωστε να εκπαιδεύσω το σκυλάκι? Μπορώ να απευθυνθώ σε φιλοζωική για αυτή την περίπτωση? Είμαι καταδικασμένος?
Σας ευχαριστώ πολύ
Μένει απο κατω μου ενας σχετικά μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος ο οποίος πρίν απο έναν χρόνο περίπου πήρε εναν σκύλο. Απο τότε, κάθε μέρα οταν φεύγει το πρωί, το σκυλί κλαίει σπαραχτικά, ασταμάτητα μέχρι το μεσημέρι( αρχικά νόμιζα πως υπήρχε κακοποίηση και ειχα μιλήσει και με τους γείτονες μεχρι να καταλάβουμε τί γίνεται). Δεν είναι γάβγισμα απλά, είναι ενα ουρλιαχτό το οποίο δεν το σταματάει ούτε η ωτοασπίδα!
Υπήρχαν και περιπτώσεις που αυτό γινόταν και σε ώρες κοινής ησυχίας.
Όταν μιλάω μαζί του, μου αναφέρει οτι αυτός τηρεί την νομοθεσία περι κατοικίδιου κτλ,. Υποτίθεται οτι το παέι σε εκπαιδευτή γιατι το σκυλί εχει αγχος αποχωρισμού..., αν και γω νομίζω οτι μάλλον τηλεφωνικές συμβουλές παίρνει αφου η συμπεριφορά του σκύλου ειναι ακριβώς η ίδια απο τον Φλεβάρη και γενικότερα ο κύριος όταν του μιλάω έχει μία στάση: παράτα μας και συ. δεν κάνω τίποτα κακό.
Ο κύριος αυτός εχει φτιάξει το πρόγραμμα του ετσι ώστε να μην γίνεται αυτό πλέον σε ώρες κοινής ησυχίας και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα( και δεν φοβάται και τίποτα).
Εχω κουραστεί είναι η αλήθεια και προσπαθώ να βρώ μια λύση. Μπορώ κάπως εγω απο τον πανω όροφο να κάνω κάτι ωστε να εκπαιδεύσω το σκυλάκι? Μπορώ να απευθυνθώ σε φιλοζωική για αυτή την περίπτωση? Είμαι καταδικασμένος?
Σας ευχαριστώ πολύ