Το πρωτότυπο κείμενο ανήκει στην Kathy McCoubrey, εκτροφέα σκύλων Δαλματίας με την επωνυμία Ravenwood Dalmatians, εθελοντή διασώστη παρατημένων και κακοποιημένων σκύλων και συγγραφέα βιβλίων κυνολογικού περιεχομένου.
Αγαπητέ εκτροφέα της πίσω αυλής (back yard breeder):
Τα γράφω αυτά σε κατάσταση θυμού, απογοήτευσης και θλίψης. Νομίζω ότι θα καταλάβετε όλοι το γιατί καθώς θα διαβάζετε την επιστολή αυτή.
Περίπου πριν από δύο χρόνια, αποφασίσατε να ζευγαρώσετε το Γκόλντεν Ριτρίβερ σας. Η σκύλα σας δεν ήταν ποιότητας αναπαραγωγής και σίγουρα δεν γνωρίζατε αρκετά για την φυλή,
οπότε, ίσως να ήταν η απληστία, η άγνοια ή η επιθυμία να δείξετε στα παιδιά σας το εξαιρετικά υπερτιμημένο θαύμα της γέννησης.
Καταφέρατε να βρείτε, ένα αρσενικό εξίσου αμφίβολης προέλευσης και η συμφωνία κλείστηκε. Η σκύλα σας, η οποία ήταν πάντα περιορισμένη στην αυλή επειδή δεν είχε μάθει να τα κάνει έξω και δεν είχε καθόλου καλούς τρόπους, πρέπει να ένιωσε σαν βασίλισσα όταν της επιτρέψατε να μείνει στο γκαράζ όσο μεγάλωνε τα κουτάβια της.
Με τα κουτάβια, είχατε σχεδόν μηδενική επαφή και δώσατε την απολύτως ελάχιστη κτηνιατρική φροντίδα. Έπρεπε, όμως, να βγάλετε και κάποια χρήματα από αυτά.
Πανικοβληθήκατε όταν τα κουτάβια έφτασαν 6 εβδομάδων και οι υποψήφιοι αγοραστές δεν έκαναν ακριβώς ουρά στην πόρτα σας.
Η τιμή πώλησης μειώθηκε και η συνέντευξη για τους υποψήφιους αγοραστές, αποτελούνταν σχεδόν μόνο, από την φράση «Φέρατε μετρητά;».
Κάπως έτσι, ένα ζωηρό, παιχνιδιάρικο αρσενικό, πωλήθηκε σε ένα νεαρό ζευγάρι με ένα νήπιο και ένα άλλο παιδί να έρχεται. Κάθε υπεύθυνος εκτροφέας θα γνώριζε ότι αυτό ήταν μια κακή επιλογή και θα συμβούλευε το ζευγάρι, να περιμένει έως ότου τα παιδιά, γίνονταν 4 ή 5 χρόνων.
Ίσως δεν το γνωρίζατε καθόλου ή ίσως απλά δεν σας ένοιαζε και έτσι πουλήσατε το κουτάβι.
Τα πράγματα ήταν καλά για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια το κουτάβι, πάνω στον νεανικό ενθουσιασμό του, έριξε το μικρό παιδί κάτω και το παιδί κατέληξε να τον φοβάται.
Οι γονείς, αρχάριοι νέοι ιδιοκτήτες σκύλου, χωρίς ιδέα για την χρησιμότητα της εκπαίδευσης, εξόρισαν το κουτάβι στην αυλή.
Αυτό, αισθανόταν μοναξιά και γρήγορα, άρχισε να γαβγίζει και να σκάβει. Σας κάλεσαν και πρότειναν να τον επιστρέψουν σε εσάς, αλλά είπατε ότι δεν τον θέλετε πίσω και ότι τελειώσατε με τα σκυλιά πλέον (Ευτυχώς!).
Έβαλαν μια αγγελία στην εφημερίδα … «Χαρίζεται σε ένα καλό σπίτι» αλλά ήταν πολύ επιεικής, ως προς την ερμηνεία της έννοιας «καλό σπίτι».
Ένας νεαρός άντρας πήρε το κουτάβι… «Δωρεάν καθαρόαιμο σκυλί», σκέφτηκε. Κάποτε, όμως, το σκυλί χτυπήθηκε από αυτοκίνητο. Ο ιδιοκτήτης, αμέλησε να τον πάει στον κτηνίατρο, μέχρι 5 ημέρες αργότερα κι αυτό μόνο γιατί το πόδι ήταν πρησμένο και ο σκύλος είχε έντονους πόνους. Όταν ο κτηνίατρος του είπε πόσο θα κόστιζε η θεραπεία, ο ιδιοκτήτης είπε ευθανασία.
Ο κτηνίατρος, όμως, σκέφτηκε ότι ο σκύλος ήταν πολύ γλυκός για να τον σκοτώσει και φώναξε κάποιον της φιλοζωικής. Αυτό το πρόσωπο κατέβαλλε το ποσό για τη θεραπεία και πήρε το σκυλί υπό την προστασία του, μέχρι να επουλωθούν τα τραύματα.
Όταν ο σκύλος ανάρρωσε και δεν είχε γίνει ακόμη τίποτα με τις αγγελίες υιοθεσίας, μου τηλεφώνησε και πήρα το σκυλί για να το φιλοξενήσω. Του άρεσε πολύ του καημένου που ζούσε εδώ.
Του δίδαξα κάποιους βασικούς κανόνες υπακοής και παρακολουθούσαμε μαζί τηλεόραση το βράδυ.
Του άρεσε να παίζει με τα σκυλιά μου. Όταν παρουσιάστηκε μια καλή ευκαιρία, για ένα νεο σπίτι, τον εδωσα.
Τα πράγματα ήταν καλά για τις πρώτες 2 ημέρες, αλλά στη συνέχεια άρχισε να δείχνει απρόβλεπτη επιθετικότητα, όχι για τους ιδιοκτήτες, αλλά για τους επισκέπτες ή τους ανθρώπους που συναντούσαν στην βόλτα. Τον επέστρεψαν με θλίψη σε μένα.
Του έκανα περισσότερη κοινωνικοποίηση και στη συνέχεια πήρα ένα άλλο φίλο από την φιλοζωική οργάνωση για να τον πάρει για μια εβδομάδα και να δούμε τι είδους αποτελέσματα θα είχαμε.
Ίδια ιστορία… Το σκυλί ήταν μια χαρά για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια άρχισε να εμφανίζει απρόβλεπτη επιθετικότητα.
Τον πήρα πίσω, γνωρίζοντας ότι η μόνη εναλλακτική λύση τώρα, ήταν να του κάνω ευθανασία.
Ένα σκυλί με απρόβλεπτη επιθετικότητα δεν είναι ακριβώς ένας καλός υποψήφιος για υιοθεσία.
Έχουμε τόσα πολλά σκυλιά που ψάχνουν για ένα σπίτι και δυστυχώς διαθέσιμοι πόροι δεν υπάρχουν.
Έτσι, «εκτροφέα της πίσω αυλής», ανεύθυνε εκτροφέα, έφερες αυτό το σκυλί στον κόσμο και στη συνέχεια δεν ανέλαβες καμία ευθύνη γι ‘αυτόν.
Τον πήγα στον κτηνίατρο χθες… Ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… ίσως γιατί έκλαιγα και τα χέρια μου έτρεμαν.
Ήξερα ότι έπρεπε να το κάνουμε αυτό, αλλά μου άρεσε πολύ αυτό το σκυλί και μισούσα το ότι αυτός θα ήταν ο τρόπος που θα τελείωνε.
Τον κράτησα στα χέρια μου καθώς «έφευγε»…
Δεν υπάρχει πια σύγχυση και «αστάθεια» στη νεαρή και σύντομη ζωή του και τώρα θα βρει φίλους εκεί που πήγε.
Ξέρω ότι τουλάχιστον για το χρόνο που έζησε εδώ ήταν ευτυχής και καλά φροντισμένος. Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι, ότι εάν ήσουν περισσότερο επιλεκτικός στους αγοραστές και εάν οι ιδιοκτήτες του ήταν πιο υπεύθυνοι και εάν του είχαν δοθεί φροντίδα και εκπαίδευση δεν θα χρειαζόταν, να πεθάνει. Ακόμα καλύτερα, αν είχες την λογική και την υπευθυνότητα να μην κάνεις ποτέ αυτή την γέννα.
Ίσως ήταν γενετικό. Ίσως οι γονείς του είχαν προβλήματα επιθετικότητας και ποτέ δεν το σκέφτηκες όταν έκανες την γέννα. Δεν ξέρω… Ξέρω μόνο, ότι εύχομαι να μπορούσες να αισθανθείς τόσο άσχημα όσο εγώ. Να μπορούσες να δεις και να νιώσεις αυτά που ο σκύλος βίωσε και αυτά που οι άνθρωποι που «εμπλέχτηκαν» και διασταυρώθηκαν με αυτόν πέρασαν.
Υποθέτω ότι και οι ανεύθυνοι άνθρωποι που ο σκύλος πέρασε από τα χέρια τους στην πορεία θα έπρεπε να έχουν μερίδιο στην ευθύνη.
Το νεαρό ζευγάρι που αγόρασε από παρόρμηση, χωρίς να κάνει καμία έρευνα σχετικά με τη φυλή και την σωστή διαδικασία απόκτησης ενός σκύλου. Δεν ασχολήθηκαν με τον σκύλο, δεν τον εκπαίδευσαν και στη συνέχεια, μόλις έγινε ενοχλητικός, τον έδωσαν .
Ο νεαρός άνδρας, που τον άφησε να υποφέρει χωρίς κτηνιατρική φροντίδα, δεν πρέπει ποτέ να έχει άλλο κατοικίδιο.
Αλλά σε γενικές γραμμές, «εκτροφέα της πίσω αυλής», εσένα κατηγορώ, γιατί έκανες μια ενσυνείδητη απόφαση για τη δημιουργία μιας ζωής και στη συνέχεια αρνήθηκες να αναλάβεις την ευθύνη για ότι είχες δημιουργήσει.
Με θυμό,
Ένας εθελοντής διασώστης.
Αγαπητέ εκτροφέα της πίσω αυλής (back yard breeder):
Τα γράφω αυτά σε κατάσταση θυμού, απογοήτευσης και θλίψης. Νομίζω ότι θα καταλάβετε όλοι το γιατί καθώς θα διαβάζετε την επιστολή αυτή.
Περίπου πριν από δύο χρόνια, αποφασίσατε να ζευγαρώσετε το Γκόλντεν Ριτρίβερ σας. Η σκύλα σας δεν ήταν ποιότητας αναπαραγωγής και σίγουρα δεν γνωρίζατε αρκετά για την φυλή,
οπότε, ίσως να ήταν η απληστία, η άγνοια ή η επιθυμία να δείξετε στα παιδιά σας το εξαιρετικά υπερτιμημένο θαύμα της γέννησης.
Καταφέρατε να βρείτε, ένα αρσενικό εξίσου αμφίβολης προέλευσης και η συμφωνία κλείστηκε. Η σκύλα σας, η οποία ήταν πάντα περιορισμένη στην αυλή επειδή δεν είχε μάθει να τα κάνει έξω και δεν είχε καθόλου καλούς τρόπους, πρέπει να ένιωσε σαν βασίλισσα όταν της επιτρέψατε να μείνει στο γκαράζ όσο μεγάλωνε τα κουτάβια της.
Με τα κουτάβια, είχατε σχεδόν μηδενική επαφή και δώσατε την απολύτως ελάχιστη κτηνιατρική φροντίδα. Έπρεπε, όμως, να βγάλετε και κάποια χρήματα από αυτά.
Πανικοβληθήκατε όταν τα κουτάβια έφτασαν 6 εβδομάδων και οι υποψήφιοι αγοραστές δεν έκαναν ακριβώς ουρά στην πόρτα σας.
Η τιμή πώλησης μειώθηκε και η συνέντευξη για τους υποψήφιους αγοραστές, αποτελούνταν σχεδόν μόνο, από την φράση «Φέρατε μετρητά;».
Κάπως έτσι, ένα ζωηρό, παιχνιδιάρικο αρσενικό, πωλήθηκε σε ένα νεαρό ζευγάρι με ένα νήπιο και ένα άλλο παιδί να έρχεται. Κάθε υπεύθυνος εκτροφέας θα γνώριζε ότι αυτό ήταν μια κακή επιλογή και θα συμβούλευε το ζευγάρι, να περιμένει έως ότου τα παιδιά, γίνονταν 4 ή 5 χρόνων.
Ίσως δεν το γνωρίζατε καθόλου ή ίσως απλά δεν σας ένοιαζε και έτσι πουλήσατε το κουτάβι.
Τα πράγματα ήταν καλά για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια το κουτάβι, πάνω στον νεανικό ενθουσιασμό του, έριξε το μικρό παιδί κάτω και το παιδί κατέληξε να τον φοβάται.
Οι γονείς, αρχάριοι νέοι ιδιοκτήτες σκύλου, χωρίς ιδέα για την χρησιμότητα της εκπαίδευσης, εξόρισαν το κουτάβι στην αυλή.
Αυτό, αισθανόταν μοναξιά και γρήγορα, άρχισε να γαβγίζει και να σκάβει. Σας κάλεσαν και πρότειναν να τον επιστρέψουν σε εσάς, αλλά είπατε ότι δεν τον θέλετε πίσω και ότι τελειώσατε με τα σκυλιά πλέον (Ευτυχώς!).
Έβαλαν μια αγγελία στην εφημερίδα … «Χαρίζεται σε ένα καλό σπίτι» αλλά ήταν πολύ επιεικής, ως προς την ερμηνεία της έννοιας «καλό σπίτι».
Ένας νεαρός άντρας πήρε το κουτάβι… «Δωρεάν καθαρόαιμο σκυλί», σκέφτηκε. Κάποτε, όμως, το σκυλί χτυπήθηκε από αυτοκίνητο. Ο ιδιοκτήτης, αμέλησε να τον πάει στον κτηνίατρο, μέχρι 5 ημέρες αργότερα κι αυτό μόνο γιατί το πόδι ήταν πρησμένο και ο σκύλος είχε έντονους πόνους. Όταν ο κτηνίατρος του είπε πόσο θα κόστιζε η θεραπεία, ο ιδιοκτήτης είπε ευθανασία.
Ο κτηνίατρος, όμως, σκέφτηκε ότι ο σκύλος ήταν πολύ γλυκός για να τον σκοτώσει και φώναξε κάποιον της φιλοζωικής. Αυτό το πρόσωπο κατέβαλλε το ποσό για τη θεραπεία και πήρε το σκυλί υπό την προστασία του, μέχρι να επουλωθούν τα τραύματα.
Όταν ο σκύλος ανάρρωσε και δεν είχε γίνει ακόμη τίποτα με τις αγγελίες υιοθεσίας, μου τηλεφώνησε και πήρα το σκυλί για να το φιλοξενήσω. Του άρεσε πολύ του καημένου που ζούσε εδώ.
Του δίδαξα κάποιους βασικούς κανόνες υπακοής και παρακολουθούσαμε μαζί τηλεόραση το βράδυ.
Του άρεσε να παίζει με τα σκυλιά μου. Όταν παρουσιάστηκε μια καλή ευκαιρία, για ένα νεο σπίτι, τον εδωσα.
Τα πράγματα ήταν καλά για τις πρώτες 2 ημέρες, αλλά στη συνέχεια άρχισε να δείχνει απρόβλεπτη επιθετικότητα, όχι για τους ιδιοκτήτες, αλλά για τους επισκέπτες ή τους ανθρώπους που συναντούσαν στην βόλτα. Τον επέστρεψαν με θλίψη σε μένα.
Του έκανα περισσότερη κοινωνικοποίηση και στη συνέχεια πήρα ένα άλλο φίλο από την φιλοζωική οργάνωση για να τον πάρει για μια εβδομάδα και να δούμε τι είδους αποτελέσματα θα είχαμε.
Ίδια ιστορία… Το σκυλί ήταν μια χαρά για μικρό χρονικό διάστημα και στη συνέχεια άρχισε να εμφανίζει απρόβλεπτη επιθετικότητα.
Τον πήρα πίσω, γνωρίζοντας ότι η μόνη εναλλακτική λύση τώρα, ήταν να του κάνω ευθανασία.
Ένα σκυλί με απρόβλεπτη επιθετικότητα δεν είναι ακριβώς ένας καλός υποψήφιος για υιοθεσία.
Έχουμε τόσα πολλά σκυλιά που ψάχνουν για ένα σπίτι και δυστυχώς διαθέσιμοι πόροι δεν υπάρχουν.
Έτσι, «εκτροφέα της πίσω αυλής», ανεύθυνε εκτροφέα, έφερες αυτό το σκυλί στον κόσμο και στη συνέχεια δεν ανέλαβες καμία ευθύνη γι ‘αυτόν.
Τον πήγα στον κτηνίατρο χθες… Ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… ίσως γιατί έκλαιγα και τα χέρια μου έτρεμαν.
Ήξερα ότι έπρεπε να το κάνουμε αυτό, αλλά μου άρεσε πολύ αυτό το σκυλί και μισούσα το ότι αυτός θα ήταν ο τρόπος που θα τελείωνε.
Τον κράτησα στα χέρια μου καθώς «έφευγε»…
Δεν υπάρχει πια σύγχυση και «αστάθεια» στη νεαρή και σύντομη ζωή του και τώρα θα βρει φίλους εκεί που πήγε.
Ξέρω ότι τουλάχιστον για το χρόνο που έζησε εδώ ήταν ευτυχής και καλά φροντισμένος. Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι, ότι εάν ήσουν περισσότερο επιλεκτικός στους αγοραστές και εάν οι ιδιοκτήτες του ήταν πιο υπεύθυνοι και εάν του είχαν δοθεί φροντίδα και εκπαίδευση δεν θα χρειαζόταν, να πεθάνει. Ακόμα καλύτερα, αν είχες την λογική και την υπευθυνότητα να μην κάνεις ποτέ αυτή την γέννα.
Ίσως ήταν γενετικό. Ίσως οι γονείς του είχαν προβλήματα επιθετικότητας και ποτέ δεν το σκέφτηκες όταν έκανες την γέννα. Δεν ξέρω… Ξέρω μόνο, ότι εύχομαι να μπορούσες να αισθανθείς τόσο άσχημα όσο εγώ. Να μπορούσες να δεις και να νιώσεις αυτά που ο σκύλος βίωσε και αυτά που οι άνθρωποι που «εμπλέχτηκαν» και διασταυρώθηκαν με αυτόν πέρασαν.
Υποθέτω ότι και οι ανεύθυνοι άνθρωποι που ο σκύλος πέρασε από τα χέρια τους στην πορεία θα έπρεπε να έχουν μερίδιο στην ευθύνη.
Το νεαρό ζευγάρι που αγόρασε από παρόρμηση, χωρίς να κάνει καμία έρευνα σχετικά με τη φυλή και την σωστή διαδικασία απόκτησης ενός σκύλου. Δεν ασχολήθηκαν με τον σκύλο, δεν τον εκπαίδευσαν και στη συνέχεια, μόλις έγινε ενοχλητικός, τον έδωσαν .
Ο νεαρός άνδρας, που τον άφησε να υποφέρει χωρίς κτηνιατρική φροντίδα, δεν πρέπει ποτέ να έχει άλλο κατοικίδιο.
Αλλά σε γενικές γραμμές, «εκτροφέα της πίσω αυλής», εσένα κατηγορώ, γιατί έκανες μια ενσυνείδητη απόφαση για τη δημιουργία μιας ζωής και στη συνέχεια αρνήθηκες να αναλάβεις την ευθύνη για ότι είχες δημιουργήσει.
Με θυμό,
Ένας εθελοντής διασώστης.
Last edited:
