Παιδια καλησπερα σας,ειμαι 20 χρονων και εχω μια σκυλιτσα τη Ζιζελ εδω και δυο χρονια(ημιαιμο πιτμπουλ).Μεχρι πριν ενα χρονο οπου εφυγα στην Πατρα για σπουδες ημουν σε καθημερινη επαφη με τη Ζιζελ,πολλες βολτες παιχνιδια κτλ.Η ζιζελ εξ'αρχης σαν σκυλι ηταν πολυ δυσκολο και με διπολικο χαρακτηρα,πηραμε εκπαιδευτη,προσπαθησαμε μονοι μας (εγω με τους γονεις μου) αλλα ακομα και μετα απο αυτα η επιθετικοτητα της ακομα και προς εμας ηταν καθημερινη(η ζιζελ ζει και μεσα στο σπιτι και στην αυλη).Απο οταν εφυγα για Πατρα τα πραγματα εχουν φθασει στα ορια τους,η μητερα μου πολλες φορες κλαιει γιατι δε ξερει τι να κανει για το σκυλι οπου προφανως δε μπορει να την βγαλει βολτα.Ο πατερας μου δουλευει απο τις 8 το πρωι μεχρ τις 12 το βραδυ και γυρναει κατακοπος.Οι γονεις μου εχουν αρχισει και τα παρατανε και δε μπορουμε να το κανουμε αυτο το πραγμα στη Ζιζελ.Ζηταω την βοηθεια σας..
Έχω έρθει σε απόγνωση (θέμα επιθετικότητας)
- Thread starter thomaskaratzas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Στο οποίο όμως, δύσκολα θα βρεις βοήθεια.
Βοήθεια πρέπει να ζητήσεις, μόνο από σοβαρό εκπαιδευτή, που θα σας δει όλους από κοντά, θα βγάλει ασφαλή συμπεράσματα και θα σας δώσει σωστές οδηγίες. Αυτό, δεν μπορεί να το κάνει κανείς άλλος.
Με τον εκπαιδευτή, στον οποίο είχατε απευθυνθεί, δεν είσαστε σε επικοινωνία;
Το ενδεχόμενο, να πάρεις τον σκύλο μαζί σου, δεν υπάρχει;
Στο οποίο όμως, δύσκολα θα βρεις βοήθεια.
Βοήθεια πρέπει να ζητήσεις, μόνο από σοβαρό εκπαιδευτή, που θα σας δει όλους από κοντά, θα βγάλει ασφαλή συμπεράσματα και θα σας δώσει σωστές οδηγίες. Αυτό, δεν μπορεί να το κάνει κανείς άλλος.
Με τον εκπαιδευτή, στον οποίο είχατε απευθυνθεί, δεν είσαστε σε επικοινωνία;
Το ενδεχόμενο, να πάρεις τον σκύλο μαζί σου, δεν υπάρχει;
Ο εκπαιδευτης που ειχαμε δεν ξερω κατα ποσο εν τελει ηταν καλος για τη Ζιζελ,γιατι στα πραγματα που του ζητησαμε να στρεψει την προσοχη του δεν καταφερε να κανει κατι.Διακοψαμε τις επαφες μετα την διμηνη εκπαιδευση που υπηρξε.Καταφυγαμε σε αυτον τον εκπαιδευτη λογω οικονομικης αδυναμιας,περναμε δυσκολα οικονομικα και με το ζορι σπουδαζω.Επισης το σπιτι στο οποιο ζω δε δεχονται σκυλια,οπως και στα περισσοτερα φοιτητικα σπιτια..
Δεν ξέρω τι να σε συμβουλεύσω. Θέματα σαν και το δικό σου, συνήθως προκαλούν, σεντόνια θεωριών, από σχετικούς και άσχετους. Δυστυχώς, δεν είναι ασφαλές, να ακούσεις την γνώμη και να ακολουθήσεις την συμβουλή, κάποιου που δεν ξέρεις και το σημαντικότερο, που δεν σας ξέρει οικογενειακώς. Μην το κάνεις αυτό, κυρίως για το καλό του σκύλου σου, όσο εύκολο κι αν σου φανεί, να προσπαθήσεις να εφαρμόσεις, κάποιες τεχνικές, που θα ακούσεις από κάποιον.
Εύκολες λύσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν. Θα πρέπει να ψάξετε πάλι, για έναν καλό εκπαιδευτή, και να συζητήσετε μαζί του, το ενδεχόμενο ευκολιών στην πληρωμή του. Είναι απίθανο, ο σκύλος σου να είναι επιθετικός. Προφανώς, είναι όπως λες ένα δύσκολο σκυλί, σε χέρια απαίδευτα από σκυλιά. Ισως, θα έπρεπε να το έχεις σκεφτεί καλύτερα, πριν τον αποκτήσεις. Εφόσον, ούτε τα οικονομικά, αλλά ούτε και η χρονική στιγμή ήταν ιδανική. Μη ξεχνάμε ότι εκτός της σχολής, ακολουθεί και ο στρατός.
Εύκολες λύσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν. Θα πρέπει να ψάξετε πάλι, για έναν καλό εκπαιδευτή, και να συζητήσετε μαζί του, το ενδεχόμενο ευκολιών στην πληρωμή του. Είναι απίθανο, ο σκύλος σου να είναι επιθετικός. Προφανώς, είναι όπως λες ένα δύσκολο σκυλί, σε χέρια απαίδευτα από σκυλιά. Ισως, θα έπρεπε να το έχεις σκεφτεί καλύτερα, πριν τον αποκτήσεις. Εφόσον, ούτε τα οικονομικά, αλλά ούτε και η χρονική στιγμή ήταν ιδανική. Μη ξεχνάμε ότι εκτός της σχολής, ακολουθεί και ο στρατός.
δηλαδη μένεις σε εστιες;
υπαρχει ενας πολύ ωραιος νομος στην ελλαδα, που επιτρεπει μεχρι 2 κατοικιδια σε διαμερισματα ασχετα με τον κανονισμο της πολυκατοικιας. τυπικα εξαιτιας του σκυλου δεν μπορουν να σε διωξουν λοιπόν.μπορουν βεβαια παντα να προφασιστουν αλλες δικαιολογιες , πχ ιδιοκατοικηση.και επισης μπορουν να σου σπασουν να νευρα.
αλλα δεν πιστευω οτι ο σκυλος θα ειναι καλυτερα να μεινει με την μητερα σου απο τη στιγμη που δε βγαινει βολτα καν.
υπαρχει ενας πολύ ωραιος νομος στην ελλαδα, που επιτρεπει μεχρι 2 κατοικιδια σε διαμερισματα ασχετα με τον κανονισμο της πολυκατοικιας. τυπικα εξαιτιας του σκυλου δεν μπορουν να σε διωξουν λοιπόν.μπορουν βεβαια παντα να προφασιστουν αλλες δικαιολογιες , πχ ιδιοκατοικηση.και επισης μπορουν να σου σπασουν να νευρα.
αλλα δεν πιστευω οτι ο σκυλος θα ειναι καλυτερα να μεινει με την μητερα σου απο τη στιγμη που δε βγαινει βολτα καν.
Απαξ και έχει πρόβλημα ο ιδιοκτητης του σπιτιού.... Δεν είναι καλό για το σκυλι να έρθει σε εναν χώρο που θα υπάρχουν διενέξεις μισθωτη-εκμισθωτή για το θέμα αυτό και που θα επιδεινώνουν τα πράγματα. Η ένταση θα κλιμακώσει τυχόν προβληματικές συμπεριφορές στο σκυλο. Το ιδανικό -κατ εμέ- είναι να βρεθεί εκπαιδευτής σοβαρός που θα συναντηθει με τους γονείς και θα κρίνει το μέγεθος και την ταυτότητα του προβλήματος. Δεν μπορώ να πιστεψω ότι δεν θα υπάρξει δυνατότητα διευκόλυνσης στον τρόπο πληρωμής, καθώς μιλάμε για εποχή γενικότερης δυστοκίας στο χώρο της εργασίας και της οικονομιας.
Καλώς ήρθες κι εύχομαι να φτιάξουν τα οικονομικά σας και να ολοκληρώσεις τις σπουδές σου χωρίς προβλήματα.
Ως φοιτητής κάποτε, η πρώτη φορά που ήρθα σε κόντρα με σπιτονοικοκύρη ήταν για σκύλο. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι ευχάριστο ιδιαίτερα για τις μικρότερες ηλικίες, συν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει το παλικάρι με τη σχολή του και σε προσωπικό επίπεδο. Δεν είναι ακατόρθωτο να τον γράψει στα @@ του είναι ένα γύρισμα του διακόπτη τίποτα περισσότερο, άλλωστε μπορεί να τον ενοχλήσει, μπορεί να του στείλει εξώδικα ( πεινάλες δικηγόροι που αφήνουν τον κάθε αμόρφωτο να συντάξει μόνος του το εξώδικο υπάρχουν δεκάδες ), να χτυπάει συνέχεια τα κουδούνια, να κάνει δυο φορές τη μέρα επισκέψεις, να ... να ... να. Πολλά να. Όμως πέραν της ιδιοκατοίκησης δε μπορεί να τον διώξει. Μπορεί μόνο σε ένα βεβαρημένο κλίμα ήδη, να του γ@μήσει τελείως την ψυχολογία, τη διάθεση, τη χαρά.
Θωμά το θέμα δεν είναι τι λέει ο καθένας μας σε ένα φόρουμ, η Μάρεκο στα γράφει πολύ σωστά αλλά πριν απ' οτιδήποτε άλλο να απαντήσεις εσύ στον εαυτό σου, ως που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις για τη Ζιζέλ; Τί θέλεις να κάνεις; Τί μπορείς; Και πόσο θέλεις να μάθεις πράγματα για το σκύλο, την κυνοφιλία στη θεωρία και στην πράξη; Θέλεις να πάρεις το σκύλο στην Πάτρα; Έχεις αποφασίσει να ζεις με ένα σκύλο ή είναι μια απόφαση που πάρθηκε μια έποχη που στηριζόσουν λίγο πολύ στο πατρικό σου και στους γονείς σου και τώρα άλλα σου κινούν το ενδιαφέρον, ή κατακλύζουν το χρόνο σου; Γιατί αν έχεις αποφασίσει να γίνεις σκυλάς, θα βρεις λύση αργά ή γρήγορα.
Αν ο σκύλος ήταν επιλογή σου, συγχώρεσε μου την παρέμβαση επειδή πάρα πολλοί άνθρωποι ακόμα και τώρα στενάζουν οικονομικά και ειδικά όταν έχουν παιδιά φοιτητές σε άλλες πόλεις εσύ πρέπει να αποφασίσεις αν θα τον κρατήσεις ή όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιβαρύνεις όσο το δυνατόν λιγότερο τους δικούς σου. Άλλοι το κάνουν βρίσκοντας δουλειά, εσύ μπορείς να το κάνεις βρίσκοντας λύση για το σκύλο, πηγαίνοντας καλά στο εξάμηνο, ή ακόμα και βρίσκοντας μια δουλειά, ή όλα μαζί.
Μη μένεις στατικά σ' ένα φόρουμ και περιμένεις μια έτοιμη απάντηση που απ' την ασφάλεια του τηλεφώνου θα μπορέσεις να δώσεις σα σωτήρας στους γονείς σου αλλά δε θα επιδράσει τόσο πολύ σε 'σενα συναισθηματικά όσο αν ήσουν εκεί παρών. Βγάλε την αποστασιοποίηση απ' τη μέση είναι άσκημος σύμβουλος.
Ο εκπαιδευτής που επιλέξατε ίσως να μην σας ταίριαζε, ή να μην ήξερε πως να τα βγάλει πέρα με το σκύλο, ή να ήταν εκπαιδευτής όσο εγώ είμαι ναυπηγός. Αλλά σε κάθε περίπτωση επειδή εξ' αρχής νιώσατε δυσφορία ίσως κι εσείς να μην ακολουθήσατε τα βήματα που σας πρότεινε κατά τη διάρκεια της ημέρας που δουλεύατε μόνοι σας το σκύλο.
Ως φοιτητής κάποτε, η πρώτη φορά που ήρθα σε κόντρα με σπιτονοικοκύρη ήταν για σκύλο. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι ευχάριστο ιδιαίτερα για τις μικρότερες ηλικίες, συν τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει το παλικάρι με τη σχολή του και σε προσωπικό επίπεδο. Δεν είναι ακατόρθωτο να τον γράψει στα @@ του είναι ένα γύρισμα του διακόπτη τίποτα περισσότερο, άλλωστε μπορεί να τον ενοχλήσει, μπορεί να του στείλει εξώδικα ( πεινάλες δικηγόροι που αφήνουν τον κάθε αμόρφωτο να συντάξει μόνος του το εξώδικο υπάρχουν δεκάδες ), να χτυπάει συνέχεια τα κουδούνια, να κάνει δυο φορές τη μέρα επισκέψεις, να ... να ... να. Πολλά να. Όμως πέραν της ιδιοκατοίκησης δε μπορεί να τον διώξει. Μπορεί μόνο σε ένα βεβαρημένο κλίμα ήδη, να του γ@μήσει τελείως την ψυχολογία, τη διάθεση, τη χαρά.
Θωμά το θέμα δεν είναι τι λέει ο καθένας μας σε ένα φόρουμ, η Μάρεκο στα γράφει πολύ σωστά αλλά πριν απ' οτιδήποτε άλλο να απαντήσεις εσύ στον εαυτό σου, ως που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις για τη Ζιζέλ; Τί θέλεις να κάνεις; Τί μπορείς; Και πόσο θέλεις να μάθεις πράγματα για το σκύλο, την κυνοφιλία στη θεωρία και στην πράξη; Θέλεις να πάρεις το σκύλο στην Πάτρα; Έχεις αποφασίσει να ζεις με ένα σκύλο ή είναι μια απόφαση που πάρθηκε μια έποχη που στηριζόσουν λίγο πολύ στο πατρικό σου και στους γονείς σου και τώρα άλλα σου κινούν το ενδιαφέρον, ή κατακλύζουν το χρόνο σου; Γιατί αν έχεις αποφασίσει να γίνεις σκυλάς, θα βρεις λύση αργά ή γρήγορα.
Αν ο σκύλος ήταν επιλογή σου, συγχώρεσε μου την παρέμβαση επειδή πάρα πολλοί άνθρωποι ακόμα και τώρα στενάζουν οικονομικά και ειδικά όταν έχουν παιδιά φοιτητές σε άλλες πόλεις εσύ πρέπει να αποφασίσεις αν θα τον κρατήσεις ή όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιβαρύνεις όσο το δυνατόν λιγότερο τους δικούς σου. Άλλοι το κάνουν βρίσκοντας δουλειά, εσύ μπορείς να το κάνεις βρίσκοντας λύση για το σκύλο, πηγαίνοντας καλά στο εξάμηνο, ή ακόμα και βρίσκοντας μια δουλειά, ή όλα μαζί.
Μη μένεις στατικά σ' ένα φόρουμ και περιμένεις μια έτοιμη απάντηση που απ' την ασφάλεια του τηλεφώνου θα μπορέσεις να δώσεις σα σωτήρας στους γονείς σου αλλά δε θα επιδράσει τόσο πολύ σε 'σενα συναισθηματικά όσο αν ήσουν εκεί παρών. Βγάλε την αποστασιοποίηση απ' τη μέση είναι άσκημος σύμβουλος.
Ο εκπαιδευτής που επιλέξατε ίσως να μην σας ταίριαζε, ή να μην ήξερε πως να τα βγάλει πέρα με το σκύλο, ή να ήταν εκπαιδευτής όσο εγώ είμαι ναυπηγός. Αλλά σε κάθε περίπτωση επειδή εξ' αρχής νιώσατε δυσφορία ίσως κι εσείς να μην ακολουθήσατε τα βήματα που σας πρότεινε κατά τη διάρκεια της ημέρας που δουλεύατε μόνοι σας το σκύλο.
Φιλε μου, ο δρομος του εκπαιδευτη ειναι μονοδρομος, εμεις οτι και να σου πουμε ειναι γενικες θεωρειες. Καθε προβλημα εχει την ριζα του.
Ειδικα το θεμα επιθετικοτητας ειναι αρκετα σοβαρο για να στηριχτεις στις διαφορες αποψεις απο εμας. Πραγματα τυπου πως ξεκινησε, γιατι κλιμακωθηκε, πως σταδιακα θα διορθωθει κτλ.. ειναι θεματα που θα συζητησεις με εκπαιδευτη. την μονη συμβουλη που μπορουμε να σου δωσουμε ειναι να δεις περισσοτερους απο ενα εκπαιδευτη μεχρι να καταληξεις στον σωστο και να εχετε αποτελεσματα.
Καταλαβαινω την οικονομικη στενοτητα, ομως αν ειναι ετσι οπως τα περιγραφεις, προεχει η ασφαλεια των μελων της οικογενειας και επισης του ιδιου του σκυλου.
Ειδικα το θεμα επιθετικοτητας ειναι αρκετα σοβαρο για να στηριχτεις στις διαφορες αποψεις απο εμας. Πραγματα τυπου πως ξεκινησε, γιατι κλιμακωθηκε, πως σταδιακα θα διορθωθει κτλ.. ειναι θεματα που θα συζητησεις με εκπαιδευτη. την μονη συμβουλη που μπορουμε να σου δωσουμε ειναι να δεις περισσοτερους απο ενα εκπαιδευτη μεχρι να καταληξεις στον σωστο και να εχετε αποτελεσματα.
Καταλαβαινω την οικονομικη στενοτητα, ομως αν ειναι ετσι οπως τα περιγραφεις, προεχει η ασφαλεια των μελων της οικογενειας και επισης του ιδιου του σκυλου.
Φίλε μου καταλαβαίνω το πρόβλημα και δεν γράφω να σε βοηθήσω, γιατί δεν μπορώ, απλώς για να σου εκφράσω συμπαράσταση.
Είναι δύσκολο να είναι ο σκύλος επιθετικός προς εσάς αν και πολύ λίγοι σκύλοι είναι πραγματικά επιθετικοί. Οι περισσότεροι έχουν φτάσει στο σημείο αυτό μετά λάθος χειρισμούς που είναι φυσικό να κάνουμε αφού δεν μιλάμε την γλώσσα τους.
Το μόνο που θα ήθελα να σου πω είναι ότι ο εκπαιδευτής δεν θα μπορέσει να βοηθήσει στο θέμα της εκτόνωσης. O σκύλος χρειάζεται πολύ εκτόνωση για να είναι ένας κουρασμένος και κατά συνέπεια ένας ήρεμος σκύλος.
Καλή επιτυχία.
Είναι δύσκολο να είναι ο σκύλος επιθετικός προς εσάς αν και πολύ λίγοι σκύλοι είναι πραγματικά επιθετικοί. Οι περισσότεροι έχουν φτάσει στο σημείο αυτό μετά λάθος χειρισμούς που είναι φυσικό να κάνουμε αφού δεν μιλάμε την γλώσσα τους.
Το μόνο που θα ήθελα να σου πω είναι ότι ο εκπαιδευτής δεν θα μπορέσει να βοηθήσει στο θέμα της εκτόνωσης. O σκύλος χρειάζεται πολύ εκτόνωση για να είναι ένας κουρασμένος και κατά συνέπεια ένας ήρεμος σκύλος.
Καλή επιτυχία.
Τώρα φίλε μου, τι να σου πούμε εμείς! Για το τι φταίει, για τους εκ-παιδευτές, για την στενοχώρια σου και της μητέρας σου, γιατί το παρατήσατε και γιατί δεν μπορείς να το πάρεις μαζί σου. Είναι αργά πλέον.
Εχω γίνει κακός πολλές φορές, όταν γράφω ξανά και ξανά, να είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ προσεκτικοί οι πολύ νέοι, όταν είναι να πάρουν σκύλο! Δηλαδή, να στηρίξουν ανέμελα, όλη την διαδικασία φροντίδας, στους άλλους. Εσύ, μετά από λίγο καιρό, πήγες στην Πάτρα. Μετά θα πας φαντάρος, μετά θα έχεις κάποια σοβαρή σχέση και θα θέλεις την ελευθερία σου, για διαστήματα. Να τα αποτελέσματα, όταν δεν προβλέπεις το αύριο. Η τέλος πάντων, να εξηγηθείτε ντόμπρα, με όποιον σου υποσχεθεί βοήθεια, για αυτές τις περιόδους της ζωής σου.
Αλλοιώς, άστον για μερικά χρόνια, να στηριχτείς στα πόδια σου και να μην ταλαιπωρείσαι και εσύ και οι γύρω σου και ιδιαιτέρως το σκυλί!
Εχω γίνει κακός πολλές φορές, όταν γράφω ξανά και ξανά, να είναι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ προσεκτικοί οι πολύ νέοι, όταν είναι να πάρουν σκύλο! Δηλαδή, να στηρίξουν ανέμελα, όλη την διαδικασία φροντίδας, στους άλλους. Εσύ, μετά από λίγο καιρό, πήγες στην Πάτρα. Μετά θα πας φαντάρος, μετά θα έχεις κάποια σοβαρή σχέση και θα θέλεις την ελευθερία σου, για διαστήματα. Να τα αποτελέσματα, όταν δεν προβλέπεις το αύριο. Η τέλος πάντων, να εξηγηθείτε ντόμπρα, με όποιον σου υποσχεθεί βοήθεια, για αυτές τις περιόδους της ζωής σου.
Αλλοιώς, άστον για μερικά χρόνια, να στηριχτείς στα πόδια σου και να μην ταλαιπωρείσαι και εσύ και οι γύρω σου και ιδιαιτέρως το σκυλί!
Μόλις διάβασα την ιστορία σου χτύπησε ένα καμπανάκι. Κάποιες συμπεριφορές δεν χαλιναγωγούνται μόνο με εκπαίδευση. Η επιθετικότητα μπορεί να οφείλεται και σε παθολογικά αιτια. Καταστάσεις όπως η σχιζοφρένεια πχ δεν αποτελούν "προνόμιο" μόνο των ανθρώπων. Ανέφερες ότι υπάρχει οικονομικό πρόβλημα όμως ίσως να σου έρθει φτηνότερα να εξαντλήσεις την τυχόν ύπαρξη κάποιου παθολογικού αίτιου από να πληρώσεις ξανά εκπαιδευτή με αναμφίβολα αποτελέσματα. Δεν λέω πως είναι αυτό, απλά σκέψου και αυτό το ενδεχόμενο. Ο κτηνίατρός σου έχει άποψη για το θέμα;
Όντως ο εκπαιδευτής είναι μονόδρομος...
Μπορώ να ρωτήσω από που είσαι? Εννοώ που μένουν οι γονείς σου. Γτ κ να μπορούσες να την φέρεις στην Πάτρα, δν μπορώ να πω ότι θα βρεις βοήθεια εδώ, δν φημιζόμαστε για τους εκπαιδευτές που κυκλοφορούν. Δυστυχώς... Οπότε ρωτάω για να δω τί επιλογές έχεις
Μπορώ να ρωτήσω από που είσαι? Εννοώ που μένουν οι γονείς σου. Γτ κ να μπορούσες να την φέρεις στην Πάτρα, δν μπορώ να πω ότι θα βρεις βοήθεια εδώ, δν φημιζόμαστε για τους εκπαιδευτές που κυκλοφορούν. Δυστυχώς... Οπότε ρωτάω για να δω τί επιλογές έχεις
Ερωτηση: δηλαδη ειναι παρανομο να εχει καποιος 3 σκυλια; ανεξαρτητος μεγεθους και συμπεριφορας;
οχι βεβαια. αλλα αν ο κανονισμος της πολυκατοικιας σου επιτρεπει μονο μεχρι 2, τοτε εχουν νομικο πατημα για να σε διωξουν.
YΓ το ονομα σου το εχει και ενα πρώην αδεσποτακι που τωρα υιοθετηθηκε. παιζει να σχετιζεστε;
edit δηλ αν η πολυκατοικια εχει κανονισμο που να απαγορευει εντελως τα σκυλια, η νομοθεσια του κρατους τους λεει'' κλ@σε μας τα @ρχιδ@'', επιτρεπονται και παλι μεχρι 2 κατοικιδια.
Παιδιά αρχικα να πω ενα μεγαλο ευχαριστω για τις συμβουλες και την συμπαρασταση.Σε ποιο απ'ολα να πρωτοαπαντησω.1μιση χρονο τωρα με τη ζιζελ προσπαθησα να εξαντλησω καθε ειδους συμπεριφορα απεναντι της ωστε να την κανω ενα "ηρεμο" σκυλι.Δυστιχως δεν ειχα καμια ανταποκριση απο την ιδια.Οταν στο πρωτο μου μηνυμα εγραψα "προβημα διπολικοτητας" εννοω οτι υπαρχουν φορες που γυρναω απο την Πατρα μετα απο εβδομαδες στο σπιτι μου στην Αθημα,η ζιζελ ερχεται τρεχοντας μες στην τρελη χαρα να με "χαιρετησει" ξαπλωνει κατω γυρναει κοιλια,κουναει ουρες και απο το πουθενα μετα ξεκιναει να γρυλιζει και να με αποφευγει.Ειναι ενα σκηνικο που επαναλαμβανεται εδω και πολλους μηνες και σας διαβεβαιω πως ουδεποτε δεν εχει υπαρξει κακομεταχειριση τυπου "ξυλο για τιμωρια" στη Ζιζελ.Επισης,πλεον ο φοβος μου για την αγριαδα της ζιζελ προς εμενα εχει σχεδον εξαλειφθει απ'οταν με δαγκωσε στο δαχτυλο και αναγκαστηκα να κανω ραματα(με δαγκωσε καθως πηγαινα να της παρω μια χαρτοπετσετα απο το στομα,λαθος μου το ξερω αλλα ετσι μου ελεγε να κανω ο εκπαιδευτης).Ο φοβος που εχω πλεον ειναι καθαρα για τον οποιοδηποτε παει να πατησει στο σπιτι.Ειναι πλεον σχεδον ανεφικτο καποιος να μπει στο σπιτι.Μονο εαν κραταω εγω τη ζιζελ.Ειναι πολλες οι φορες που εχουν κατσει μαζι φιλοξενουμενοι με τη ζιζελ μεσα στο σπιτι μετα απο την καταλληλη γνωριμια(οπου και εκει βεβαια οι φιλοξενουμενοι δεν την αγγιζουν,απλα "υπαρχουν" μεσα στο σπιτι).Δεδομενου λοιπον αυτης της αγριαδας μου το καθιστα σχεδον ανεφικτο να εχω τη ζιζελ μονος μου στο σπιτι στην Πατρα για τον πολυ απλο λογο οτι δεν θα υπαρχει κανενας αλλος να την κρατησει σε οποιοδηποτε σκηνικο εκτος απο εμενα.
Επισης,απο πολυ μικρη,4-5 μηνων επιτηδες προσπαθουσα να φερνω στο σπιτι μου στην Αθηνα φιλους ωστε να μπορεσει να εξικοιωθει η ζιζελ με την παρουσια και αλλων ανθρωπων.Εκεινη την περιοδο προφανως δεν ειχε δειξει κανενα σημαδι αγριαδας.Αργοτερα οταν καποια απο αυτα τα παιδια ξαναηρθαν σπιτι(2-3 μηνες μετα) η ζιζελ ηταν τελειως διαφορετικη και τοτε ειδα τα πρωτα σημαδια αγριαδας.Πριν 4-5 μηνες σε μια βολτα μας σε ενα παρκο εδω κοντα οπου πολλοι βγαζουν τα σκυλια τους βολτα παρατηρησα οτι οταν με τη ζιζελ πλησιαζαμε σε μεγαλες παρεες ατομων ηταν αρκετα δυστακτικη και φοβισμενη(ειχε ξαπλωσει κατω και δεν ελεγε να προχωρησει προς το μερος τους οποτε γυρισαμε απο την αλλη και φυγαμε).Πλεον μια "λυση" την οποια εχω σκεφτει για να λυσω πιθανα το θεμα του "φοβου-αγριαδας" προς τους αλλους ειναι να της βαλω φιμοτρο και να την παω βολτα σε καποιο πολυσυχναστο δρομο,βεβαια δεν ξερω αν αυτο θα ειχε καποιο αντικτυπο στην ψυχολογια της και εκανε τα πραγματα χειροτερα,και εδω θα ηθελα τη γνωμη σας.
Θωμάκο, εγώ είμαι από αυτούς, που εμπιστεύονται κατά προτεραιότητα, την κρίση του ζώου και όχι του ανθρώπου του. Κυρίως, όταν ο άνθρωπος δεν έχει αρκετή εμπειρία, ώστε να ερμηνεύσει σωστά, την συμπεριφορά του σκύλου του. Δεν πείθομαι εύκολα, ότι...φταίει ο σκύλος δηλαδή. Απλώς, οι συνέπειες της μη συνεργασίας, μπορεί να καταλήξουν σε ράμματα όπως λες, χωρίς όμως αυτό, να δηλώνει απαραιτήτως επιθετικότητα ή γενικά υπαιτιότητα, του σκύλου. Ενδεχομένως, τα κάνεις λάθος τα πράγματα. Δεν καταλογίζω ευθύνες, ούτε σε σένα, ούτε στον εκπαιδευτή σας, γιατί το σύνηθες είναι, να μην ακολουθούμε κατά γράμμα, τις συμβουλές που μας δίνουν, με...αυτά τα γνωστά αποτελέσματα.
Προς το παρόν, όσο δεν έχεις εμπιστοσύνη στον σκύλο σου, ασφαλώς και είναι μια καλή λύση, να του φοράς φίμωτρο. Θα πρέπει όμως, να τα πείτε οπωσδήποτε με εκπαιδευτή. Είναι αμαρτία, να μην χαίρεστε ο ένας τον άλλον, και να ζείτε μόνο, μια προβληματική συμβίωση. Δεν υπάρχει κάτι που δεν φτιάχνεται ή στην χειρότερη δεν βελτιώνεται. Το οφείλεις στην Ζιζέλ, να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου. Με τον σωστό όμως τρόπο. Και το φόρουμ, δυστυχώς, δεν είναι.
* Είναι σημαντικό μειονέκτημα, ότι δεν την έχεις κοντά σου, για να ασχοληθείς σοβαρά μαζί της. Δεν λύνονται τέτοια προβλήματα, δι'αλληλογραφίας. Αν στο σπίτι που μένεις, μένεις μόνος σου, το καλύτερο θα ήταν, να την πάρεις μαζί σου.
Προς το παρόν, όσο δεν έχεις εμπιστοσύνη στον σκύλο σου, ασφαλώς και είναι μια καλή λύση, να του φοράς φίμωτρο. Θα πρέπει όμως, να τα πείτε οπωσδήποτε με εκπαιδευτή. Είναι αμαρτία, να μην χαίρεστε ο ένας τον άλλον, και να ζείτε μόνο, μια προβληματική συμβίωση. Δεν υπάρχει κάτι που δεν φτιάχνεται ή στην χειρότερη δεν βελτιώνεται. Το οφείλεις στην Ζιζέλ, να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου. Με τον σωστό όμως τρόπο. Και το φόρουμ, δυστυχώς, δεν είναι.
* Είναι σημαντικό μειονέκτημα, ότι δεν την έχεις κοντά σου, για να ασχοληθείς σοβαρά μαζί της. Δεν λύνονται τέτοια προβλήματα, δι'αλληλογραφίας. Αν στο σπίτι που μένεις, μένεις μόνος σου, το καλύτερο θα ήταν, να την πάρεις μαζί σου.
Θωμά, να ευχηθώ κι εγώ καλώς ήλθες στο φόρουμ!
Επίσης, να πω ότι συμφωνώ και εγώ με τους υπόλοιπους πως χρειάζεται ένας σωστός εκπαιδευτής, να "διαγνώσει" τη Ζιζέλ και να μπορέσει να σε κατευθύνει, ώστε να λύσετε τα θέματά της...
Ας σχολιάσω λιγάκι τα 2 τελευταία σου κείμενα, με περιληπτικό τρόπο... αφού επαναλάβω ότι χρειάζεται συζήτηση με καλό εκπαιδευτή...
Ο σκύλος χρειάζεται μία συμπεριφορά (την κατάλληλη για τον συγκεκριμένο σκύλο - και συνήθως για τους περισσότερους σκύλους) και αυτό είναι που θα έρθει να καλύψει ο εκπαιδευτής...
2) Περιγράφεις συμπεριφορά "φοβικού" τύπου...
Σε δυναμικές φυλές, είναι τα πιο δύσκολα σκυλιά...
3) Κανονικά, θα έπρεπε να μπορείς να πάρεις από το στόμα της οτιδήποτε (μιλάμε για το δικό σου σκυλί)...
Αυτό μπορεί να εκπαιδευτεί να το κάνει...
Βέβαια, υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις της πραγματικής "διπολικής διαταραχής", αλλά είναι πολύ σπάνιες...
4) Οπότε καταλαβαίνει τον συγκεκριμένο φόβο σου, να είσαι σίγουρος... και αυτό χειροτερεύει τα πράγματα...
5) Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό...
Βέβαια, καταλαβαίνω με ποιά έννοια το λες...
6) Επίσης, δεν είναι απαραίτητα κακό το να μην αλληλεπιδρούν οι καλεσμένοι (εκτός "οικογένειας") με το σκύλο... αρκεί να μη φοβούνται όση ώρα είναι στο σπίτι σου... ενδεχομένως, ένα crate (κλουβί - το οποίο χρειάζεται επίσης εκπαίδευση) να έλυνε αρκετά από αυτά τα προβλήματα...
Και, επειδή διάβασα αρκετές φορές να χρησιμοποιείς τη λέξη "αγριάδα": Οσο το σκέφτομαι, όντως, "αγριάδα" σημαίνει ότι δεν έχει εκπαιδευτεί και κοινωνικοποιηθεί σωστά και αρκετά... αυτό σημαίνει "άγριος" για ένα σκύλο...
2) 2-3 μήνες μετά είναι ΜΕΓΑΛΟ χρονικό διάστημα για να συνηθίσει ο σκύλος ένα άνθρωπο και να τον θεωρήσει "φίλο"...
Για να μην έχεις τύψεις και προβληματισμούς, να σου ομολογήσω ότι ο γιός μου έρχεται σπίτι, επίσης κάθε 2-3 μήνες... και ο σκύλος μου δεν τον έχει θεωρήσει ποτέ "δικό μας"... αν δεν είμαι εγώ μπροστά (και πολύ κοντά), μπορεί και να του την πέσει...
3) Και πάλι, μιλάμε για φόβο... βλέπε: Εκπαιδευτής, που, τουλάχιστον θα διαγνώσει σωστά και θα προτείνει τρόπους και συμπεριφορές δικές σας...
Επίσης, να πω ότι συμφωνώ και εγώ με τους υπόλοιπους πως χρειάζεται ένας σωστός εκπαιδευτής, να "διαγνώσει" τη Ζιζέλ και να μπορέσει να σε κατευθύνει, ώστε να λύσετε τα θέματά της...
Ας σχολιάσω λιγάκι τα 2 τελευταία σου κείμενα, με περιληπτικό τρόπο... αφού επαναλάβω ότι χρειάζεται συζήτηση με καλό εκπαιδευτή...
1) Αν το καλοσκεφτείς, "κάθε είδους συμπεριφορά" σημαίνει ότι την έχεις μπερδέψει!
Ο σκύλος χρειάζεται μία συμπεριφορά (την κατάλληλη για τον συγκεκριμένο σκύλο - και συνήθως για τους περισσότερους σκύλους) και αυτό είναι που θα έρθει να καλύψει ο εκπαιδευτής...
2) Περιγράφεις συμπεριφορά "φοβικού" τύπου...
Σε δυναμικές φυλές, είναι τα πιο δύσκολα σκυλιά...
3) Κανονικά, θα έπρεπε να μπορείς να πάρεις από το στόμα της οτιδήποτε (μιλάμε για το δικό σου σκυλί)...
Αυτό μπορεί να εκπαιδευτεί να το κάνει...
Βέβαια, υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις της πραγματικής "διπολικής διαταραχής", αλλά είναι πολύ σπάνιες...
4) Οπότε καταλαβαίνει τον συγκεκριμένο φόβο σου, να είσαι σίγουρος... και αυτό χειροτερεύει τα πράγματα...
5) Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό...
Βέβαια, καταλαβαίνω με ποιά έννοια το λες...
6) Επίσης, δεν είναι απαραίτητα κακό το να μην αλληλεπιδρούν οι καλεσμένοι (εκτός "οικογένειας") με το σκύλο... αρκεί να μη φοβούνται όση ώρα είναι στο σπίτι σου... ενδεχομένως, ένα crate (κλουβί - το οποίο χρειάζεται επίσης εκπαίδευση) να έλυνε αρκετά από αυτά τα προβλήματα...
1) Είχες ξεκινήσει καλά την κοινωνικοποίησή της...
Και, επειδή διάβασα αρκετές φορές να χρησιμοποιείς τη λέξη "αγριάδα": Οσο το σκέφτομαι, όντως, "αγριάδα" σημαίνει ότι δεν έχει εκπαιδευτεί και κοινωνικοποιηθεί σωστά και αρκετά... αυτό σημαίνει "άγριος" για ένα σκύλο...
2) 2-3 μήνες μετά είναι ΜΕΓΑΛΟ χρονικό διάστημα για να συνηθίσει ο σκύλος ένα άνθρωπο και να τον θεωρήσει "φίλο"...
Για να μην έχεις τύψεις και προβληματισμούς, να σου ομολογήσω ότι ο γιός μου έρχεται σπίτι, επίσης κάθε 2-3 μήνες... και ο σκύλος μου δεν τον έχει θεωρήσει ποτέ "δικό μας"... αν δεν είμαι εγώ μπροστά (και πολύ κοντά), μπορεί και να του την πέσει...
3) Και πάλι, μιλάμε για φόβο... βλέπε: Εκπαιδευτής, που, τουλάχιστον θα διαγνώσει σωστά και θα προτείνει τρόπους και συμπεριφορές δικές σας...
Ψάξε σπίτι που να δέχεται την σκύλα!
Αγορίνα μου 20 χρονών είσαι, μπορείς να δώσεις λύση!Περάσαμε και 'μεις από τέτοιες φάσεις αφραγκίας και στενότητας!
Μόνο και μόνο η καθημερινή τριβή που θα έχεις θα είναι κάτι θετικό!
Αγορίνα μου 20 χρονών είσαι, μπορείς να δώσεις λύση!Περάσαμε και 'μεις από τέτοιες φάσεις αφραγκίας και στενότητας!
Μόνο και μόνο η καθημερινή τριβή που θα έχεις θα είναι κάτι θετικό!
