σωστος!
αρα μη και μπραβο!
Το "μη και μπραβο" με εχει βαλει σε σκεψεις πολλες φορες. Ειχαμε μιλησει αρκετες φορες και για την γεφυρωση.
Παραδειγμα, παει ο σκυλος να σκαψει την γλαστρα και να κοψει τις τριανταφυλλιες.
"Μη" και φευγει απο κει, γιατι καταλαβαινει οτι αυτο που κανει εκεινη τη στιγμη ειναι ανεπιθυμητο.
Το μπραβο γιατι το λεμε αφου φευγει? Γιατι εφυγε? Αφου δεν επρεπε να παει ετσι κι αλλιως απο την αρχη.
Ο σκυλος ομως δεν ηξερε οτι δεν επρεπε να παει απο την αρχη, γιατι μπορει για εμας να μην ειναι επιθυμητο να φαει τις τριανταφυλλιες, αλλά για αυτον ειναι κατι φυσιολογικο η παιχνιδι ή εστω ενα ξεσπασμα λογω ανιας.
Αλλά μπραβο λεμε οταν ο σκυλος κανει κατι επιθυμητο, και δη καποια
συγκεκριμενη επιθυμητη ενεργεια ή εκτελει καποια συγκεκριμενη εντολη.
Στην περιπτωση αυτη δεν κανει κατι, απλά φευγει, και μαλιστα φευγει χωρις συγκεκριμενο σκοπο προς καπου η κατι, και το "φευγιό" δεν ειναι ακριβως κατι που
"πραττει" ο σκυλος, αλλά η αντιδραση του στο "μη", το οποίο "μη" δεν του λεει στην ουσια τι να κανει αλλά τι να
μην κανει.
Οπότε ο σκυλος απλά ξερει τι δεν πρεπει να κανει, αλλά οχι
τι πρεπει να κανει, και ετσι απλά απομακρυνεται χωρις σχεδιο απο τον χωρο και την πραξη που προκαλεσε το "μη".
Προσπαθω τοσην ωρα να πω οτι το "μπραβο" δεν του διδασκει κατι συγκεκριμενο για την επομενη φορα, και το μονο οφελος ειναι η γεφυρωση της αρνητικοτητας και το ανεβασμα της ψυχολογιας του μετα το "μη".
Οι θετικες θεωριες θα λεγανε οτι αν δωσεις πχ εναν μεζε ή ενα μπαλακι εκεινη την στιγμη μετα το "μη" (πρεπει να παραμονευεις για να πετυχει αυτο το σχεδιο και βασει εμπειριας να ξερεις οτι ο σκυλος θα παει καποια στιγμη στην γλαστρα), ο σκυλος θα δει οτι η υπακοη οδηγει σε κατι θετικο.
Ετσι ομως τον ανταμειβουμε παλι για κατι που δεν επρεπε να κανει ετσι κι αλλιως, και παει λεγοντας.
Γιατι να μην σκεφτει στο φιναλε οτι πηγαινοντας στην γλαστρα τελικα τραβαω την προσοχη και κερδιζω και μεζε?
Αν δεν ανταμειψεις, του μενει το στρες του "μη" και η απορια για το τι ειναι τελικα το σωστο.
Μετα απο πολλες παρομοιες εμπειριες ξερου "μη" ή διορθωσης εν γενει, ο σκυλος στρεσαρισμενος και μπερδεμενος τελικα λουφαζει και δεν κανει τιποτα, απο τον φοβο μηπως παλι κανει κατι λαθος και διορθωθει.
Και εδω ερχεται η τεχνη της εκπαιδευσης, την οποία ομως λιγοι πραγματικα κατεχουν.
Ουφφφ, μπερδευτηκα.
Σουπερμαν, θα με ξεμπερδεψεις λιγο σε παρακαλω?