Παιδιά καλησπέρα σε όλους,
Έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Δηλαδή εγώ, τον Άρη ούτε που τον νοιάζει. Ο Αρης είναι ένα μπιγκλ 11 χρόνων μη στειρωμενο, υγιέστατο και υπέρ ενεργητικό. Είχε πάντα ένα θέμα με τη μοναξιά. Απο κουτάβι. Δεν τον νοιάζει να φεύγουν άνθρωποι από το σπίτι ή ποιοι αρκεί να έμενε ένας πίσω. Τα περισσότερα χρόνια τα ζήσαμε στην Πάτρα όπου το πατρικό μου έχει περιφραγμενο κήπο κι εκεί δεν είχε πρόβλημα να είναι μόνος. Είναι όμως ξενοδοχουπαλληλος οπότε όπως καταλαβαίνεται δεν έχω και πολύ σταθερό μέρος κατοικίας. Πέρυσι το χειμώνα δεν δούλεψα οπότε ο Άρης έμεινε μαζί μας στο Ναύπλιο και πάντα κάποιος η εγώ ή ο φίλος μου προσπαθούσαμε να μένουμε με το σκύλο. Το καλοκαίρι πήγε λίγο στους γονείς μου στη φουλ σεζόν και τέλη Ιουνίου επέστρεψε. Κάναμε εξοντωτικα μεγάλες βόλτες μια δυο ώρες, φεύγαμε από το σπίτι όσο πιο αθόρυβα γινόταν, του αφήναμε πόρτα ανοιχτή μπαλκόνι και σπίτι, πήραμε κι ένα κολάρο με νερό που ψεκάζει όταν γαυγίζει γιατί οι γείτονες δεν είναι και πολύ ζωόφιλοι και όλα καλά. Όλα καλά ως την καταιγίδα πριν μια βδομάδα_δυο.; πο τότε ο σκύλος έχει αφινιασει. Τρία λεπτά αφού φύγουμε κλαίει, καταστρέφει πόρτες, ανεβαίνει σε γραφεία και τραπέζια και λερώνει μέσα. Το πρόβλημα είναι πως και οι δύο δουλεύουμε. Δεν έχει σημασία πια πόσο μεγάλη η βόλτα, το κολάρο ούτε καν το παρατηρεί, εκπαιδευτικά παιχνίδια να τον κρατούν απασχολημένος δεν τον νοιάζουν, γενικά τίποτα δεν πιάνει. Όποιος το έχει αντιμετωπίσει παρακαλώ τη συμβουλή σας... Προς το παρόν ήρθε ο μπαμπάς μου χθες και τον πήρε για λίγες μέρες καθώς μας απείλησαν να μας διώξουν. Χτες ήταν υπέροχος μου είπαν. Ούτε παραπονέθηκε και σουλατσαριζε στον κήπο. Δεν είναι όμως έλλειψη εκτόνωσης. Κι εδώ μετά τη βόλτα, επειδή πάντα τον καθαρίζουμε ο σκύλος γυρνούσε τόσο ψόφιος που ξαπλώνε αμέσως. Με το που άκουγε πόρτα να κλείνει όμως ξεκινούσε το πρόβλημα. Έχει κάποιος αντιμετωπίσει κατι παρόμοιο; θα βοηθήσει εκπαιδευτης στην ηλικία του; υπάρχει κάτι που ίσως δεν έχω σκεφτεί να κάνω; υπάρχει κάποιος τρόπος να προστατέψω τα κουφώματα από τις φθορές καθώς μένουμε σε ενοίκιο;
Ευχαριστω εκ των προτέρων. Επίσης adaptil στην πρίζα έχει ήδη δοκιμαστεί χωρίς κανένα αποτέλεσμα
Έχουμε μεγάλο πρόβλημα. Δηλαδή εγώ, τον Άρη ούτε που τον νοιάζει. Ο Αρης είναι ένα μπιγκλ 11 χρόνων μη στειρωμενο, υγιέστατο και υπέρ ενεργητικό. Είχε πάντα ένα θέμα με τη μοναξιά. Απο κουτάβι. Δεν τον νοιάζει να φεύγουν άνθρωποι από το σπίτι ή ποιοι αρκεί να έμενε ένας πίσω. Τα περισσότερα χρόνια τα ζήσαμε στην Πάτρα όπου το πατρικό μου έχει περιφραγμενο κήπο κι εκεί δεν είχε πρόβλημα να είναι μόνος. Είναι όμως ξενοδοχουπαλληλος οπότε όπως καταλαβαίνεται δεν έχω και πολύ σταθερό μέρος κατοικίας. Πέρυσι το χειμώνα δεν δούλεψα οπότε ο Άρης έμεινε μαζί μας στο Ναύπλιο και πάντα κάποιος η εγώ ή ο φίλος μου προσπαθούσαμε να μένουμε με το σκύλο. Το καλοκαίρι πήγε λίγο στους γονείς μου στη φουλ σεζόν και τέλη Ιουνίου επέστρεψε. Κάναμε εξοντωτικα μεγάλες βόλτες μια δυο ώρες, φεύγαμε από το σπίτι όσο πιο αθόρυβα γινόταν, του αφήναμε πόρτα ανοιχτή μπαλκόνι και σπίτι, πήραμε κι ένα κολάρο με νερό που ψεκάζει όταν γαυγίζει γιατί οι γείτονες δεν είναι και πολύ ζωόφιλοι και όλα καλά. Όλα καλά ως την καταιγίδα πριν μια βδομάδα_δυο.; πο τότε ο σκύλος έχει αφινιασει. Τρία λεπτά αφού φύγουμε κλαίει, καταστρέφει πόρτες, ανεβαίνει σε γραφεία και τραπέζια και λερώνει μέσα. Το πρόβλημα είναι πως και οι δύο δουλεύουμε. Δεν έχει σημασία πια πόσο μεγάλη η βόλτα, το κολάρο ούτε καν το παρατηρεί, εκπαιδευτικά παιχνίδια να τον κρατούν απασχολημένος δεν τον νοιάζουν, γενικά τίποτα δεν πιάνει. Όποιος το έχει αντιμετωπίσει παρακαλώ τη συμβουλή σας... Προς το παρόν ήρθε ο μπαμπάς μου χθες και τον πήρε για λίγες μέρες καθώς μας απείλησαν να μας διώξουν. Χτες ήταν υπέροχος μου είπαν. Ούτε παραπονέθηκε και σουλατσαριζε στον κήπο. Δεν είναι όμως έλλειψη εκτόνωσης. Κι εδώ μετά τη βόλτα, επειδή πάντα τον καθαρίζουμε ο σκύλος γυρνούσε τόσο ψόφιος που ξαπλώνε αμέσως. Με το που άκουγε πόρτα να κλείνει όμως ξεκινούσε το πρόβλημα. Έχει κάποιος αντιμετωπίσει κατι παρόμοιο; θα βοηθήσει εκπαιδευτης στην ηλικία του; υπάρχει κάτι που ίσως δεν έχω σκεφτεί να κάνω; υπάρχει κάποιος τρόπος να προστατέψω τα κουφώματα από τις φθορές καθώς μένουμε σε ενοίκιο;
Ευχαριστω εκ των προτέρων. Επίσης adaptil στην πρίζα έχει ήδη δοκιμαστεί χωρίς κανένα αποτέλεσμα
