Άγριος υπερήλικας

[gorgona94]

Γεια σε όλους. Έχουμε ένα ροτβάιλερ 13 χρόνων.
Το σκυλί είχε ως μοναδικό αφεντικό τον πεθερό μου όπου πριν 7 χρόνια έφυγε. Από τότε ο σκύλος δεν δεχόταν κανέναν άλλον έγινε αφεντικό του εαυτού του. Το σκυλί από μικρό είχε επιτεθεί ουκ ολίγες φορές σε ανθρώπους που ερχόντουσαν σπίτι και από θαύμα δεν μας έχουν τρέξει στα τμήματα γιατί εν μέρη ευθύνονται και εκείνοι. Όταν λες στον άλλον μην πας στον σκύλο είναι άγριος και πας τότε έχεις ευθύνη κ εσύ.. μέχρι και τον σύζυγό μου έχει δαγκώσει πάνω στο χαιδεμα. Πλέον ο σκύλος δεν μας αφήνει ούτε το λουρί να του φορέσουμε. Το μόνο που δέχεται είναι να τον ταισουμε και να τον καθαρίσουμε. Σε περίπτωση που βάλουμε τροφή πριν κάνουμε όλες τις άλλες πράξεις (καθάρισμα και νερό) γρυλιζει για να φύγουμε από τον χώρο του. Και το ερώτημα μου είναι τι κάνω πλέον με αυτό. Έχω ένα παιδί 3 ετών που οπότε τον βλέπει στην περίμετρο του αγριευει πολύ και τώρα έρχεται και άλλο παιδί. Είμαι με τον φόβο μην γίνει κάτι και βρεθούν στον ίδιο χώρο καταλάθος. Η κτηνίατρος μας είπε πως πρέπει να πάρουμε την 'απόφαση' αλλά στεναχωριέμαι παρόλο που δεν έχουμε αναπτύξει την σχέση που έχουν οι περισσότεροι με τα κατοικίδια τους .

 

[mareco]

Καλώς ήρθες στο φόρουμ!

Δεν ξέρω τι μπορεί να σε συμβουλεύσει κανείς.
Μόνο ερωτήσεις μάλλον έχουμε, παρά απαντήσεις.
Αναρωτιόμαστε ας πούμε, τι έχετε κάνει για το πρόβλημα αυτό, τα περισσότερα ενήλικα χρόνια της ζωής του, που τον έχετε;
Που ζει όλα αυτά τα χρόνια; Μαζί σας, στο σπίτι σας με κίνδυνο της ζωής σας όπως λες, ή κάπου μόνος του απομονωμένος;
Κτηνίατρο ρωτήσατε, αν και επίσης αναρωτιέμαι γιατί. Το σκυλί είναι μια χαρά στην υγεία του. Δεν είναι; Οπότε γιατί πρότεινε, να πάρετε την "απόφαση"; Τουλάχιστον αντιδεοντολογικό εκ μέρους της.

Εκπαιδευτή ρωτήσατε;

Εννοείται ότι έχετε κάνει ότι απαιτείται, για να μην υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση, να βρεθεί ΠΟΤΕ, cheek to cheek με ΚΑΝΕΝΑΝ. Οχι μόνο με το παιδάκι σας. Και αυτό, είναι ΣΙΓΟΥΡΑ ευθύνη δική σας και μόνο. Κανενός άλλου, ακόμη κι αν αυτός, προσπαθήσει επίτηδες να έρθει σε επαφή με τον σκύλο, ακόμη κι αν έχει προειδοποιηθεί να μην το κάνει. Η ευθύνη και οι συνέπειες, θα είναι εξ' ολοκλήρου δικές σας. Και σε καμία περίπτωση εννοείται, του σκύλου.

Δεν ξέρω ειλικρινά, τι θέλεις να σου πούμε ότι μπορεί να γίνει, όταν ο σκύλος σου έχει ελάχιστα χρόνια ζωής μπροστά του. Τώρα, θέλετε να αλλάξει κάτι στην ζωή του; Που είναι όπως τονίζεις, υπερήλικας; Τώρα που δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα και που σας έχει περισσότερη ανάγκη, ακόμη κι αν δεν του φαίνεται; Δεν φταίει αυτός ο καημένος, που κανείς σας σε όλη την ζωή του, δεν ασχολήθηκε μαζί του όπως έπρεπε, για να τον κάνει, σωστό μέλος της οικογένειας, που αποφάσισε να τον βάλει στην ζωή της. Σε τι φταίει;

Αν μπορώ να βάλω έναν "επίλογο" σε όσα λέω, βρείτε έναν σωστό εκπαιδευτή, να εκτιμήσει από κοντά την περίπτωση, και να σας δώσει συμβουλές ασφαλή περιορισμού του, αν δεν ξέρετε μόνοι σας, πως να το κάνετε. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Εκτός, αν μπορείτε να βρείτε κάποιον πρόθυμο και έμπειρο, που θα ήθελε έναν ζωηρό παππούλη, να του δώσει ασφαλή και φιλόξενη στέγη για 1-3 χρόνια ακόμη, μέχρι να πάει κι αυτός, να συναντήσει το μοναδικό αφεντικό του μεν, που είχε όμως κι αυτός, τεράστιο μερίδιο ευθύνης δε.

Καλή του τύχη!

 

[Berna]

Εγινε το σκυλί 13 και καταλάβατε ότι υπάρχει πρόβλημα;

 

[Estranged]

Μιλήστε με έναν εκπαιδευτή, καλό όμως (πάρτε γνώμες - δείτε κ στο φόρουμ αν αναφέρεται κάποιος για την περιοχή σας).

Δεν θα κάνει κάτι στο σκυλί. You can't teach an old dog new tricks (δε συμφωνώ 100% αλλά σίγουρα είναι πιο δύσκολο).

Θα παρατηρήσει την αλληλεπίδρασή κ θα βοηθήσει εσάς, να σας δείξει τρόπους προσέγγισης, τι να έχετε κατά νου, τι να αποφεύγετε, τι να επιδιώκετε.

Έτσι, αν είναι της προκοπής ο εκπαιδευτής, θα μπορέσετε λογικά να μάθετε πώς να συμβιώσετε για όσο του απομένει.

Όσο για την κτηνίατρο που πρότεινε για την 'απόφαση' σε υγιές σκυλί, αν υπάρχει σύλλογος αντίστοιχος με των ανθρωπογιατρών, θα έπρεπε να της γίνει καταγγελία.-

 

[mareco]

Όσο για την κτηνίατρο που πρότεινε για την 'απόφαση' σε υγιές σκυλί, αν υπάρχει σύλλογος αντίστοιχος με των ανθρωπογιατρών, θα έπρεπε να της γίνει καταγγελία.-

Υποψιάζομαι οτι ένα μικρό ελαφρυντικό, πρέπει να το έχει.

 

[TheBestBoi]

κριμα πραγματικα για οσους εχουν δεχτει επιθεση απο τον σκυλο, και κριμα και για το παιδι που θα τρομαζει οταν του αγριευει. ομως τον σκυλο ποιος τον σκεφτεται ρε παιδια 7 χρονια τωρα? δηλαδη, 13 χρονια τωρα... αλλα 7 συγκεκριμενα που τον εχετε εσεις. τι εχετε κανει για να φτιαξετε αυτη την συμπεριφορα? καλα ο πεθερος που ανηκε ο ανθρωπος στην γενια που τα ζωα τα εχουν λιγο του πεταματου γενικα και δεν ξερουν και πολλα απο εκπαιδευση κλπ, αλλα εαν το 94 στο ονομα σου υποδηλωνει ηλικια, εισαι νεα κοπελα. ΟΛΑ ειναι κυριολεκτικα ενα κλικ μακρια σου. απο το να ψαξεις εκπαιδευτες, μεχρι να διαβασεις και μονη σου καποια πραγματα. 7 χρονια τωρα περιμενετε δηλαδη να γινει κατι πολυ τραγικο για να κανετε κατι? να κοψει κανενα χερι ξερω γω? δεν παει ετσι....
και τουλαχιστον ντροπη στην κτηνιατρο σας, που κακο κανουμε που την προσφωνουμε ετσι.
δεν θα το καταλαβω ποτε αυτο. να εχεις τοσα χρονια εναν σκυλο ο οποιος εχει καποια προβληματα συμπεριφορας, και να μην κανεις τιποτα, και τελευταια στιγμη να σκεφτεσαι και την ευθανασια απο πανω.

 

[vrmode]

Άσχημη ιστορία. Αντιπαρέρχομαι τα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα, γιατί στην παρούσα δεν έχει και νόημα να ρωτάμε τι και πως δεν κάνατε κάτι πριν και γιατί...

Θα βάλω μόνο μερικά "ορθολογιστικά" δεδομένα και ερωτήματα γιατί βλέπω μερικές "κάθετες" τοποθετήσεις.

1. Τα ροτβάιλερ έχουν προσδόκιμο από όσο διαβάζω μέχρι 12 ετών, άρα εδώ μιλάμε για σκύλο που έχει "ζήσει" τη ζωή του, με τον όποιο τρόπο.
2. Εάν υπάρχει εκπαιδευτής που αναλαμβάνει ανεκπαίδευτο και επιθετικό και προς ανθρώπους ροτβάιλερ 13 ετών, θα ήθελα πολύ να τον ξέρω, στοιχηματίζω όμως πως ουδείς θα θέλει και θα μπορεί να ασχοληθεί.
3. Εάν υπάρχει επίσης εθελοντής που να θέλει να προσφέρει στέγη/κτήμα/τροφή σε ένα επιθετικό ακόμη και προς τους οικείους του 13χρονο ροτβάιλερ, επίσης θα ήθελα πολύ να τον ξέρω. Όσοι το πρότειναν φαντάζομαι ότι κάτι θα έχουν κατά νου.
4. Λύση τύπου να το μαζέψουν και να το χώσουν σε κάποιο κελί καταφυγίου για το υπόλοιπο της ζωής του, συγγνώμη κιόλας αλλά είναι τρισχειρότερη από την ευθανασία.
5. Έστω ότι αυτό το σκυλί αρρωσταίνει ή παθαίνει οτιδήποτε. Ποιος και πως θα καταφέρει κάποιος να το πάει σε κτηνίατρο ή ποιος κτηνίατρος θα δεχθεί ή θα μπορέσει να πάει στο χώρο του;

Eγώ πραγματικά δεν βρίσκω ρεαλιστική λύση.

 

[Estranged]

1. Εάν υπάρχει εκπαιδευτής που αναλαμβάνει ανεκπαίδευτο και επιθετικό και προς ανθρώπους ροτβάιλερ 13 ετών, θα ήθελα πολύ να τον ξέρω, στοιχηματίζω όμως πως ουδείς θα θέλει και θα μπορεί να ασχοληθεί.

Μα φυσικά κ δεν αναλαμβάνεται πια προς εκπαίδευση το σκυλί. Οι κηδεμόνες, μπορεί, αν προτίθενται. Μπορούν να μάθουν 5-10 πράγματα που πρέπει να προσέχουν, που δεν κάνουν σωστά, που κάνουν σωστά κ που μπορούν να κάνουν για να μειώσουν την οποία επικινδυνότητα υπάρχει, χωρίς να είναι εις βάρος του σκυλιού (που οξύνει κιόλας τα προβλήματα).

Δλδ πχ πότε εμφανίζει κτητικότητα, πότε αντίδραση, πότε θέλει να το αφήνουν ήσυχο, πότε κ αν νιώθει κάποια ασφάλεια ή ευχαρίστηση με κάποια πράγματα που κάνουν οι κηδεμόνες, αν κάτι που κάνουν είναι καθαρό trigger, πότε είναι προβλέψιμος, πότε απρόβλεπτος, πώς να μην έχει επαφή το παιδί χωρίς αυτό να σημαίνει απομόνωση για το σκυλί κοκ.

Μόνο αυτά μπορούν να γίνουν. Δεν θα το κάνουν πια για αποκατάσταση της σχέσης αλλά για αμφίπλευρη "συντήρηση". Αν τους βοηθήσει κάποιος με αυτά, μπορεί να αμβλυνθούν κάποια προβλήματα κ να βελτιστοποιηθεί η ασφάλεια των κηδεμόνων κ η οποία ποιότητα ζωής απομένει στο σκυλί.

Αν προτίθεται βέβαια κάποιος να το πάρει κάπου να περάσει το υπόλοιπο, έχει καλώς.

 

[gorgona94]

Καλημέρα και ευχαριστω για τις απαντήσεις σας είτε καταλαβαίνουν την κατάσταση μας είτε απλά κρίνουν.
Αρχικά ποτέ δεν ανέφερα ότι δεν έγινε προσπάθεια να εκπαιδευτεί ο σκύλος είτε πριν είτε μετά τον θάνατο του πεθερού. Ο σύζυγος δυστυχώς έχασε και τους 2 γονείς του σε ηλικία 22 ετών και η ψυχολογία του μόνο καλή δεν ήταν για μεγάλο διάστημα ώστε να ασχοληθεί ουσιαστικά με τον σκύλο, πόσο μάλλον τα οικονομικά του. Γιατί να μην ξεχνάμε πως και η εκπαίδευση ενός σκύλου δεν στοιχίζει λίγα ειδικά σε μια φάση που ξεμενεις μονος με έναν σκύλο που δεν ήταν επιλογή σου αλλά τον κρατάς από συναισθηματικής άποψης και εφόσον ακολουθούσε τις βασικές εντολές.
Δεύτερον ο σκύλος έχει όγκο στο ένα του πόδι και η αρθρίτιδα τον ταλαιπωρεί εδώ και μια 2ετια. Παρόλα αυτά όσο μας επιτρέπει του προσφέρουμε περίθαλψη και αγωγή και δεν σκεφτήκαμε πότε να τον κοιμισουμε μόνο κ μόνο επειδή είναι άρρωστος αλλά το παλεύουμε μαζί του.
Τρίτον το παιδί προφανως και δεν έρχεται σε επαφή με το σκύλο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον έχουμε μέσα σε κλουβί η απομονωμένο. Απλά έχουμε επιλέξει να μην υπάρχει εύκολη πρόσβαση για τον μικρό στον χώρο του.
Και τέλος για να μην πλατιαζω. Ήξερα πως εάν έγραφα το πρόβλημα μου σε μια τέτοια σελίδα θα έτρωγα πολύ κράξιμο γιατί πολλοί πίσω από μια οθόνη ξέρουν να κρίνουν καταστάσεις χωρίς καν να γνωρίζουν και δεν μιλάω για όλους,, υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν με άλλο μάτι την κατασταση. Εμάς το πρόβλημα μας πλέον έχει μεγαλώσει διότι ο σκύλος σύμφωνα με τα λεγόμενα της κτηνιάτρου μας σε αυτή την ηλικία ίσως να έχει άνοια και δεν αναγνωρίζει φυσιογνωμίες αλλά μόνο βάση της μυρωδιάς. Ευχαριστούμε για τα σχόλια σας. Καλή σας μέρα!

 

[Estranged]

Καλημέρα και ευχαριστω για τις απαντήσεις σας είτε καταλαβαίνουν την κατάσταση μας είτε απλά κρίνουν.
Αρχικά ποτέ δεν ανέφερα ότι δεν έγινε προσπάθεια να εκπαιδευτεί ο σκύλος είτε πριν είτε μετά τον θάνατο του πεθερού. Ο σύζυγος δυστυχώς έχασε και τους 2 γονείς του σε ηλικία 22 ετών και η ψυχολογία του μόνο καλή δεν ήταν για μεγάλο διάστημα ώστε να ασχοληθεί ουσιαστικά με τον σκύλο, πόσο μάλλον τα οικονομικά του. Γιατί να μην ξεχνάμε πως και η εκπαίδευση ενός σκύλου δεν στοιχίζει λίγα ειδικά σε μια φάση που ξεμενεις μονος με έναν σκύλο που δεν ήταν επιλογή σου αλλά τον κρατάς από συναισθηματικής άποψης και εφόσον ακολουθούσε τις βασικές εντολές.
Δεύτερον ο σκύλος έχει όγκο στο ένα του πόδι και η αρθρίτιδα τον ταλαιπωρεί εδώ και μια 2ετια. Παρόλα αυτά όσο μας επιτρέπει του προσφέρουμε περίθαλψη και αγωγή και δεν σκεφτήκαμε πότε να τον κοιμισουμε μόνο κ μόνο επειδή είναι άρρωστος αλλά το παλεύουμε μαζί του.
Τρίτον το παιδί προφανως και δεν έρχεται σε επαφή με το σκύλο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον έχουμε μέσα σε κλουβί η απομονωμένο. Απλά έχουμε επιλέξει να μην υπάρχει εύκολη πρόσβαση για τον μικρό στον χώρο του.
Και τέλος για να μην πλατιαζω. Ήξερα πως εάν έγραφα το πρόβλημα μου σε μια τέτοια σελίδα θα έτρωγα πολύ κράξιμο γιατί πολλοί πίσω από μια οθόνη ξέρουν να κρίνουν καταστάσεις χωρίς καν να γνωρίζουν και δεν μιλάω για όλους,, υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν με άλλο μάτι την κατασταση. Εμάς το πρόβλημα μας πλέον έχει μεγαλώσει διότι ο σκύλος σύμφωνα με τα λεγόμενα της κτηνιάτρου μας σε αυτή την ηλικία ίσως να έχει άνοια και δεν αναγνωρίζει φυσιογνωμίες αλλά μόνο βάση της μυρωδιάς. Ευχαριστούμε για τα σχόλια σας. Καλή σας μέρα!

Μια επανάληψη με εκπαιδευτή θα μπορούσε να σας βοηθήσει στα παραπάνω, δλδ με άλλη προοπτική κ άλλο στόχο πια από την προηγούμενη φορά που προσπαθήσατε. Το οικονομικό είναι ένα σημαντικό θέμα φυσικά, αλλά αν σας βοηθήσει στη συμβίωση με κάποιο τρόπο, θα άξιζε τον κόπο αν έχετε τη δυνατότητα.

Μπράβο σας που συνεχίζετε να το παλεύετε.

Η κτηνίατρος - εάν όντως ισχύει ότι είναι υγιής πέραν πιθανής άνοιας σε μη debilitating επίπεδο - εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη με την πρόταση της, για μένα. (Εκτός κ αν φυσικά δεν ξέρουμε κάτι άλλο για την υγεία του σκυλιού - που φυσικά δεν είστε υποχρεωμένη να μας το πείτε.)

Καλή σας συνέχεια.

 

[l.Kyveli]

Εγώ πιστεύω ότι η κτηνίατρος ξέρει 5-10 πράγματα παραπάνω από εμάς που τα μάθαμε από μία ανάρτηση. Μπορεί να βλέπει έναν επικίνδυνο σκύλο και μια οικογένεια που δεν έχει την πείρα να τον χειριστεί. Μπορεί να βλέπει ότι στα 13, ένας σκύλος πιθανότατα με άνοια δεν έχει περιθώρια εκπαίδευσης και προσωπικά και εμένα μου ακούγεται λίγο αστείο να εκπαιδευτεί στην ηλικία του.
Μπορεί να προτείνει την ευθανασία σαν συνάρτηση και της υγείας του αλλά κυρίως της επιθετικότητας του, φοβούμενη για το αποτέλεσμα.
Είναι μια δύσκολη κατάσταση και λίγο αδιέξοδη. Εγώ δεν θα κρίνω τόσο εύκολα την κτηνίατρο. Αν ήθελα να ονειροβατώ θα πρότεινα να δοθεί για υιοθεσία σε έναν έμπειρο χειριστή με μεγάλη αγάπη για τη φυλή αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Που να τον βρεις...