Χώροι Εστίασης

[zerom0]

@ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ ξέρεις ποιό είναι το θέμα;
Από τη μία μπερδεύομαι χωρίς όμως να έχω απαιτηση να τραβολογάω το σκύλο μου σε μέρη ακατάλληλα αλλά δε θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι επιτρέπεται σε φαρμακείο πχ και όχι σε ψιλικατζίδικο ξερω γω....
Από την άλλη, όντως πολλά είναι ήδη λυμμένα στο εξωτερικό κι εγώ δε θα χαιρόμουν με τρίχα στη σούπα μου μεν αλλά αν αυτοί μου εγγυηθούν ότι λαμβανουν τα μέτρα τους, τότε καλωσορίζω την ελευθερία του πράγματος.
Στα πετ σοπ δεν έχουμε θέμα αρκεί να εξασφαλίσουμε ότι δεν έχει άλλα σκυλιά μέσα, από τα οποία δε μπορούμε να πάρουμε μέτρα.
Και πάλι δε συγκρινόμαστε....τον σηκώνω "τσαντάκι" κάνω τη δουλειά μου και την κοπανάω. Για κάποιο λόγο όποτε τον σηκώνω απενεργοποιείται εξάλλου

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Εδώ έχω βάλει μια φωτογραφία από την ταβέρνα στέκι μας. Στην τσίτα μπας και βγει το γκαρσόνι με κανένα μεζέ ( το μαγαζί άδειο από πελάτες )

Πάλι συζητούσαμε το θέμα, αν πας πίσω δύο σελίδες θα δεις.

 

[mareco]

Είχα πάει μια φορά στα public και ήταν ένα border collie μέσα το οποίο πέρασε μαζί με τον ιδιοκτήτη του και κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε.

Αθήνα;
Αν ναι, έτυχε μάλλον να πέσεις σε μέρα, με ειδικού διαφημιστικού σκοπού επίσκεψη.
Αν και, τα περισσότερα border που ξέρω, μπορούν εύκολα να μπουν σε οποιοδήποτε μαγαζί, ακόμη και σε φαγάδικο, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Γιατί περνάνε όλη τους την ζωή, από την στιγμή που ανοίγουν τα μάτια τους με φουλ εκπαίδευση και μέχρι τελικής πτώσης, αδιάκοπη εκτόνωση.

Για όλα τα υπόλοιπα, μην αυτομαστιγωνόμαστε συγκρινόμενοι με κατοίκους του εξωτερικού. Δεν μας φταίει, αν υπάρχουν νόμοι ή όχι. Μας φταίει, που το μόνο που έχει σημασία για εμάς, είναι να κάνουμε εμείς, το δικό μας κομμάτι, ασχέτως αν ενοχλούμε άλλους. Το σκυλάκι μας να πάμε εμείς όπου γουστάρουμε και δεν βαριέσαι, αν κανονικά, δεν έπρεπε ούτε από το σπίτι να βγαίνει;

@ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ κατά βάση οι λαικές, τα σχολεία, τα πανηγύρια, τα προαύλια εκκλησιών, οι υπεργεμάτοι εμπορικοί δρόμοι κλπ, προτείνονται κατά κόρον, ως τόποι κοινωνικοποίησης κουταβιών. Ενήλικο σκύλο ακόμη και τον πιο ήρεμο, δεν θα τον πέρναγα από λαϊκή. Ασε που θα αγρίευα κι εγώ το πιθανότερο.

 

[dimitris-skg]

Πάνω στο θέμα του σεβασμού και της παιδείας που σωστά αναφέρθηκε στο παρόν θέμα, να αναφέρω μια ιστορία μας. Πριν μερικά χρόνια ψάχναμε κατάλυμα στα Τζουμέρκα που να δέχεται σκύλους, με τα πολλά βρίσκουμε, παίρνουμε τηλέφωνο, ελάτε μας λένε οι άνθρωποι, κανένα πρόβλημα. Πηγαίνουμε, μας υποδέχονται, ο σκύλος κανονικά στο δωμάτιο και στους κοινόχρηστους χώρους, μια παράκληση μόνο μας λέει η κοπέλα, να μην μπει στην αίθουσα του εστιατορίου. Ούτως ή άλλως δεν θα μπαίναμε λέμε, καλοκαίρι είναι, θα τρώμε έξω. Παλιότερα δεν είχαμε πρόβλημα μας λέει, αφήναμε και εκεί, αλλά πλέον όχι. Τι είχε γίνει; Είχε έρθει κάποτε μια παρέα με σκύλο και έτρωγαν στο εστιατόριο. Η ξενοδόχος είχε τον μικρό της γιο να τριγυρνάει εκεί και αυτή πηγαινοερχόταν με τις παραγγελίες. Κάποια στιγμή βλέπει τα χέρια του μικρού μέσα στα αίματα, τρώει μια φρίκη και ψάχνοντας να δει τι έγινε ανακαλύπτει ότι η σκύλα της παρέας είχε περίοδο και είχε γεμίσει τα πλακάκια αίματα με τα οποία είχε πασαλειφτεί ο μικρός. Η παρέα φυσικά έτρωγε ανέμελη χωρίς να ενδιαφέρεται για τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες.
Δεν θα την κατηγορούσε φαντάζομαι κανείς αν από εκείνο το περιστατικό και μετά σταματούσε να δέχεται γενικότερα σκύλους στο κατάλυμά της, αλλά προς τιμήν της δεν το έκανε.

 

[mareco]

Στα λόγια μου έρχεσαι!

Εγώ την μοναδική φορά που πήρα Σώτο-Δάφνη σε διακοπές, η ξενοδόχος την πρώτη μέρα σοκαρίστηκε που είδε το μέγεθος και ξεροκατάπινε, αλλά την τελευταία μέρα ήρθε με συγκίνηση να με συγχαρεί για τα αρχοντόσκυλά μου

Στο ενδιάμεσο είχα κόψει τον λαιμό μου...

 

[sis]

@dimitris-skg Πρώτο και σημαντικότερο: πήγαινε βρε παιδάκι μου να ενημερώσεις εκείνο το ρημαδοθέμα με τα όλα τα dog-friendly καταλύματα που ξέρεις! Τα βάζεις με σειρά προτεραιότητας, πρώτα όσους δέχονται οτιδήποτε γαυγίζει και ανεξαρτήτως αριθμού, και στο τέλος όσους εννοούν ότι δέχονται μόνο ένα και να είναι και μικρόσωμο

Το παράδειγμά σου... είναι για κλάματα :-( Από την άλλη όμως, δε μπορώ να μη σκεφτώ ότι κάτι τέτοιες δίποδες απελπισίες θα είναι εξίσου γίδια σε κάθε συμπεριφορά τους, ανεξαρτήτως σκύλου.

Απο κει και πέρα, δεν είναι ίδιο το να καθήσω με το σκύλο σε μια άκρη εστιατορίου με το να μπω πέντε λεπτά στο ψιλικατζίδικο ή το να περιδιαβαίνω τον Κωτσόβολο. Και ναι, το μέγεθος μετράει, άλλο είναι το κανίς άλλο το Αγίου Βερνάρδου.

Θεωρώ αυτονόητο ότι μια τέτοια βόλτα πρέπει να είναι κάτι διασκεδαστικό και για τον ίδιο το σκύλο, και επιπλέον ο σκύλος πρέπει να είναι διαχειρίσιμος. Αν δεν ισχύουν και οι δύο συνθήκες, δε βλέπω για ποιο λόγο να κουβαλάω το σκύλο μαζί μου, ανεξαρτήτως αν επιτρέπεται ή όχι.

 

[Xristina344]

Αθήνα;
Αν ναι, έτυχε μάλλον να πέσεις σε μέρα, με ειδικού διαφημιστικού σκοπού επίσκεψη.
Αν και, τα περισσότερα border που ξέρω, μπορούν εύκολα να μπουν σε οποιοδήποτε μαγαζί, ακόμη και σε φαγάδικο, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Γιατί περνάνε όλη τους την ζωή, από την στιγμή που ανοίγουν τα μάτια τους με φουλ εκπαίδευση και μέχρι τελικής πτώσης, αδιάκοπη εκτόνωση.

Για όλα τα υπόλοιπα, μην αυτομαστιγωνόμαστε συγκρινόμενοι με κατοίκους του εξωτερικού. Δεν μας φταίει, αν υπάρχουν νόμοι ή όχι. Μας φταίει, που το μόνο που έχει σημασία για εμάς, είναι να κάνουμε εμείς, το δικό μας κομμάτι, ασχέτως αν ενοχλούμε άλλους. Το σκυλάκι μας να πάμε εμείς όπου γουστάρουμε και δεν βαριέσαι, αν κανονικά, δεν έπρεπε ούτε από το σπίτι να βγαίνει;

@ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ κατά βάση οι λαικές, τα σχολεία, τα πανηγύρια, τα προαύλια εκκλησιών, οι υπεργεμάτοι εμπορικοί δρόμοι κλπ, προτείνονται κατά κόρον, ως τόποι κοινωνικοποίησης κουταβιών. Ενήλικο σκύλο ακόμη και τον πιο ήρεμο, δεν θα τον πέρναγα από λαϊκή. Ασε που θα αγρίευα κι εγώ το πιθανότερο.

Ήταν Αλεξανδρούπολη

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Με την έλευση του Άργου επανήλθα στα κάμπινγκ και ειδικότερα σε ένα όπου έχω μεγάλη θέση την οποία επέλεξα να είναι απόμερα ώστε να έχω σχετική ησυχία αλλά και ο σκύλος. Αυτές τι χρονιές που πηγαίνω όσοι ήρθαν με σκυλιά ήταν σε γενικές γραμμές προσεκτικοί αν και την προηγούμενη σεζόν μου την έκατσε δίπλα μια οικογένεια με δύο μικρόσωμα σκυλιά τα οποία δεν έβαζαν μέσα γλώσσα και όχι μόνο.

Στο υπαίθριο εστιατόριο του κάμπινγκ αρκετοί περνάγαμε με τα σκυλιά και ορισμένοι τα έφερναν την ώρα του φαγητού. Από κανένα δεν υπήρξε παράπονο και όπως καταλαβαίνετε όταν το κάμπινγκ είναι προσανατολισμένο σε οικογένειες κυκλοφορούν πολλά μικρά παιδιά. Υπάρχουν βέβαια και απρόοπτα όπως μια μέρα που εμφανίστηκε ελεύθερη σκύλα με οίστρο και έπρεπε να τον ταμπουρώσω...

Εναλλακτικές πάντα υπάρχουν.

 

[medusa]

Λαικη τωρα με τον κορωνοιο είναι οτι πρεπει να πέρνεις το σκύλο, ειδικα αν είναι μαυρος ή γενικα μεσαιος. Διασφαλίζεις οτι οι αλλοι τηρούν τις αποστάσεις

 

[mareco]

...αν είναι μαυρος ή γενικα μεσαιος. Διασφαλίζεις οτι οι αλλοι τηρούν τις αποστάσεις

Πάντα και παντού!

 

[medusa]

@mareco Η αλήθεια ειναι οτι το γκρεμλιν είναι η ντροπή των μαυρόσκυλων, αν και μαυρο παραμένει εξαιρετικα συμπαθής και δημοφιλής. Φταίει και η μπαντανα και τα τρελιάρικα κομφορ και ο σωματοτυπος, τον βρίσκουν χαριτωμένο,νομιζουν οτι ειναι κουταβι και συνεχεια θελουν να τον πλησιάσουν. Δεν ειναι καλος ανθρωποδιωκτης. Τουλάχιστον στην λαικη εχει κανει πολλους μαναβηδες φιλους, του βάζουν και εξτρα σαρδελίτσες.

@sis Για μέρη ανθεκτικα στο γαυγισμα θα ρωτας εμας. Οπου ανεχτηκαν το γκρεμλιν (χτες ξεκινησε συναγερμό απο σμαρτ με τη χαριτωμένη φωνούλα του) θα δεχτουν και τα αλλα

Να εξομολογηθω οτι οσο και να προσέχεις η μ@λ@κια θα γίνει. Ειδικά αν έχεις αγοράκι επιρρεπή στο σημαδεμα. Μια φορα στο πετ σοπ τον πέρνω με την ακρη του ματιού πρέφα οτι περνει στάση να σημαδεψει κατι λιχουδιες (χυμα μάλιστα) ,ευτυχως τον τραβηξα στο τσακ και φυγαν οι σταγονες στο πάτωμα, αλλα τουλάχιστον εκει καθαρισα, τις λιχουδιες θα επρεπε να τις αγορασω ολες. Και αλλη μια φορα σε ενα χρωματοπωλείο δε ξέρω πως του ήρθε σηκωσε πόδι και σημαδεψε ενα συρματόπλεγμα ρολό.

Οσον αφορα την εστιαση εμείς αν και γαυγιστερός, ζωηρός και μεσαιου μεγέθους πρόβλημα σε εξωτερικό χωρο, αυλη, βεράντα σε χωρους εστίασης/καφε πρόβλημα γενικα δεν εχουμε αντιμετωπίσει. Το γκρεμλιν μαλιστα εχει πάει και σε γκουρμεδιάρικο μαγαζί .Στο τηλ βεβαια ειχα πει απροσδιόριστα οτι θα φέρω ενα σκυλάκι μαζί, δεν είμαι σίγουρη οταν ειπαν ναι αν περίμεναν κατι σε γκρεμλιν. Σουρεάλ πάντως εικόνα το μαυρο κοπροκυνηγοσκυλο με τους καλοντυμένους πελάτες και σερβιτόρους.

Εξαίρεση μεγάλη ενα μαγαζι στην εθνική οδο μεταξυ τριπολης σπάρτης οπου με χιονόνερο εξω και κατι μειον βαθμούς δε μας αφησαν να κατσουμε στην σκεπαστη βεράντα και με αγενεια μάλιστα. Σε μερος που δε βρίσκεις ουτε νερό να πιεις τρυγύρω και ερχομασταν απο 2,5 ωρες ταξίδι ήδη με αλλες 2,5 μπροστά.
(Οποιος ταξιδεψει προς τα εκει παρακαλώ ας στειλει πμ του πω που είναι να μη ψωνίσει αλλα να παει να σημαδεψει γυρω γυρω γιατι γενικα τον εχω στη μαυρη λίστα και για αλλους λόγους)

 

[Xristina344]

Είχαμε πάει μια φορά Θάσο σε ένα εστιατόριο-beach bar το οποίο ήταν μέσα-έξω γεμάτο γάτες οι οποίες ήταν πάνω σε καρέκλες καναπέδες κάποιες σε τραπέζια (τράπεζια χώρις φαγητό) και απολύτως καμία διαμαρτυρία.Λιγο άσχετο αλλά έχει να κάνει με χώρους εστίασης.

 

[Yorkaddict]

Με χαρά πάντως διαπιστώνω από τα γραφόμενά σας και τις εμπειρίες σας, όπως και τις δικές μου, πως δεν είμαστε τόσο γαϊδούρια τελικά

Μήπως τα γαϊδούρια πλέον είναι η εξαίρεση;

 

[sis]

Φταίει ότι έχουμε σταματήσει να ενημερώνουμε το "ενοχλήσεις στη βόλτα"; Πίνεις τίποτα; Τι; Τι;;

 

[Εriana]

Aφού παραδεχτώ ότι τ άσπρα χνουδωτά σκυλάκια έχουν γενικά ευμενή μεταχείριση, μπαίνω σχεδόν οπουδήποτε, καταστήματα, εστιατόρια, αρκεί να μην υπάρχει ρητή απαγόρευση. Συχνά συνδυάζω βόλτα και ψώνια. Κάνουμε πρώτα την δική του βόλτα και μετά αφού έχει εκτονωθεί, συνεχίζουμε για ψώνια. Έτσι περπατάει περισσότερο και εξασκούμαστε και στις εντολές. Στα εστιατόρια καθόμαστε έξω και ενίοτε μέσα αν μας αφήσουν. Αν δεν μας αφήσουν τρώμε κάτι στα όρθια. Δεν αφήνω ποτέ τον μικρό στο αμάξι, φοβάμαι μη γίνει καμιά στραβή.

Σέριφος νησί γεμάτο γάτες, την βγάζαμε στα όρθια και στα παγκάκια για φαγητό γιατί ήταν αδύνατον να καθίσει ήρεμος. Μια φορά επιχειρήσαμε να καθίσουμε σε εστιατόριο και τελικα πήραμε την παραγγελία πακέτο. Δεν μας είπανε τίποτε αλλά δεν νιώθαμε εμείς καλά Να θέλει ο άλλος να απολαύσει το φαγητό και την παρέα του και να έχει τον απαράδεκτο να γαβγίζει μανιωδώς γιατι δεν γουστάρει τις γάτες.

Ναύπλιο χωρίς γάτες ήταν θεούλης! Άαααρχοντας παντού! Σε beach bars, εστιατόρια ένας κύριος. Από το πρωί ως το βράδυ κάναμε dolce vita!

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Με τόσο εξευγενισμένο σκύλο θα το τολμούσα και εγώ.

* Λίγη προσοχή στις λεπτομέρειες

 

[Estranged]

Άσχετο, κάποια ποστ πίσω θέλω να σχολιάσω.

Δεν είναι ότι στο εξωτερικό, στις χώρες που επιτρέπονται σε πιο πολλά μέρη τα σκυλιά, έχουν πιο πολλούς ή πιο καλούς νόμους ή ότι υπάρχει παιδεία επί του θέματος ή είναι όλα σουπερ εκπαιδευμένα (γελάω με το τελευταίο βασικά). Εντάξει λίγο πιο πολλούς νόμους έχουνε, αλλά:

Μια από τα ίδια είναι. Κ αυτούς που τα χουνε εκπαιδευμένα έχει, κ αυτούς που τα χουν υπερκακομαθημένα κ είναι στην ..άρα τους για ότι κάνουν οι κανακάρηδές τους, και αυτούς που είναι στο ενδιάμεσο, σε όλο το φάσμα, ανεξαρτήτως φυλής κ μεγέθους, ακριβώς όπως εδώ κ όπως, μέσες άκρες (κοινωνικής κατάστασης δοθείσας), παντού. Όπως άλλωστε με τα κακομαθημένα ή τα "καλά" παιδάκια.

Και κυρίως, όλα είναι θέμα καταστηματάρχη/πολιτικής καταστήματος/υπαλλήλων. Κι έξω.

Απλά, υπάρχει μια ανεβασμένη καμπύλη κοινωνικής αποδοχής, που προφανώς συνέβη σε βάθος χρόνου κ προφανώς κ έχει συνέπειες κοινωνικής "απευαισθητοποίησης" των "αντιφρονούντων". Αυτό έχει έρθει κ σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία π.χ. σε μια πόλη αν όλοι μένουν εκτός κέντρου κ μαζεύονται για αγορά, δουλειές κ βόλτα με παρέες εντός κέντρου, κ χρειάζεται να τα συνδυάσουν όλα μαζί με το κομμάτι της προσωπικής τους ζωής που λέγεται σκυλοβόλτα λόγω χρόνου, είναι λογικό η ανοχή/αποδοχή να είναι μεγαλύτερη. Επίσης, υπάρχει κ μια σχετική κοινωνική αυτορύθμιση (ναι, μαλώνουν κι αυτοί για τα σκυλιά στους δρόμους, στα μαγαζιά, κοκ).

Άσε που κάθε φορά που λένε για την παιδεία των ξένων, πάντα θυμάμαι σκηνικό από μια από τις φορές που πήγα στη φίλη μου στο Λουξεμβούργο (ΤΙΓΚΑ στο σκυλί το Λουξ, σε εστίαση, ικεα, πράκτικερ, εμπορικα, ΜΜΜ, κ δε συμμαζεύεται). Όταν έφτασα η φίλη μου ήταν στη δουλειά. Με παρέλαβε φίλη της, με πήγε σπίτι της φίλης μου να αφήσω πράγματα κ είχαμε "εντολή" να πάρουμε το σκύλο της απ'το σπιτι κ να κατέβουμε όλοι μαζί να βρεθούμε στο κέντρο για φαΐ όταν τέλειωνε κ αυτή από τη δουλειά. Όπερ κ εγένετο, κ κατεβαίνοντας πριν βρεθούμε, αμολάει ο σκύλος της τα κακάκια του σε δέντρο σε κε-ντρι-κό-τα-τη πλατεία, τρώει ένα κόλλημα η φίλη της τύπου πωω δεν το χα σκεφτεί αυτό (Λούξα η κοπέλα, όχι ξένη 'απαίδευτη') κ μου λέει "εντάξει, δεν πειράζει, άμα είναι σε δεντρα κ τέτοια ΔΕΝ ΤΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ". Την κοιτάω με δυσπιστία. Όχι όχι, είναι πολύ συνηθισμένο. Κ σκέφτομαι κανείς ε; Όοοοπα η παιδεία που ζηλεύουμε στην ημετέρα . Τεσπά είχα σακούλα ξεχασμένη μες στην τσάντα μου ευτυχώς, γιατί εκεί που ήμασταν, με τόσο κόσμο γύρω (τον κρατουσα κ εγώ) ΑΡΝΟΥΜΟΥΝ να κάνω την παλαβή, αλλά έτερον εκάτερον.

Υ.Γ. Κι εμάς μας δέχονται σε ένα συγκεκριμένο φαρμακείο. Τελευταία φορά μπήκαμε για δικό του φάρμακο, το λέω αφού είχε ρίξει ένα φιλί στη φαρμακοποιό, μου λέει τι έχει, στομαχικά της λέω, ααα ναι μύριζε λίγο η ανάσα του μου απαντάει

 

[ΑΡΓΟΣ & ΕΓΩ]

Η δική μου αναφορά μου στην παιδεία δεν είχε να κάνει με τους "πολιτισμένους" ξένους και τους "απολίτιστους" 'Ελληνες, ούτε με το θέμα των σκύλων. Έχω συναντήσει αρκετούς μορφωμένους αλλά "αγράμματους" και το αντίστροφο.

Γλώσσα, μαθηματικά, μουσική και ό,τι έχει σχέση με πολιτισμό θα ήταν αρκετά στο δημοτικό σχολείο. Μεγάλο θέμα για άλλο νήμα.

 

[Estranged]

Kαλά σαφώς, δεν αναφερόμουν σε σένα, είδα ότι έγινε σχετική συζήτηση κάποια στιγμή στο θρεντ απλά.

 

[Estranged]

Α ναι, κ κάτι ακόμα βασικό που ξέχασα. Συνέπειες της ένταξης των σκυλιών στην καθημερινή κοινωνική ζωή σε αυτά τα μέρη που συμβαίνει (περισσότερο), δεν είναι μόνο η ανοχή/αποδοχή από τους ανθρώπους.

Είναι και (βασικά, θεωρώ ότι είναι ΚΥΡΙΩΣ) η ανάλογη κοινωνικοποίηση των σκυλιών, εκ των πραγμάτων. Δηλαδή KAI περισσότερα ερεθίσματα έχουν τα σκυλιά τα ίδια που εκτίθενται σε αυτές τις περιστάσεις κ δεν τρελαίνονται πια αν περνάνε άλλα σκυλιά στα μαγαζία ή αν βρίσκονται σε πολυκοσμία ή αν περνάει λαχταριστό μπιφτεκάκι πάνω απ'τη μύτη τους, αφού είναι κάτι που το κάνουν συχνά, ΚΑΙ δίνουν μεγαλύτερη σημασία οι ιδιοκτήτες στο να τα κοινωνικοποιήσουν επί τούτου για αντίστοιχες κοινωνικές περιστάσεις - γιατί θα βρεθούν σε τέτοιες συνθήκες, εμάς σπάνια εώς κ ποτέ.

Γιατί και τι να το κάνεις και πώς να το δουλέψεις το 'πάω στο κατάστημα και ο σκύλος μου δεν πρέπει να κάνει τρέλες' εαν 80% το μόνο μέρος που βρίσκεσαι με το σκύλο σου είναι το πάρκο, οι ραχούλες κ οι αγροί;