Σας διαβάζω αρκετό καιρό, σχεδόν επτά μήνες, βρήκα το forum τυχαία από google search. Ομολογώ ότι η εμπειρία, και συνάμα τα ποστς, ορισμένων είναι άκρως κατατοπιστικά και βοηθητικά.
Μικρός, στην επαρχία, μεγάλωσα με σκυλιά αλλά σπάνια ήταν ράτσας. Εμενα κεντρικα στην Αθηνα, μετακόμισα ανατολική Αττική το φθινόπωρο σε άνετο σπίτι και από τα μέσα Ιανουαρίου 2015 απέκτησα ένα χάσκι, δέκα μηνών τότε.
Δεν ήμουν σίγουρος τι σκυλί ήθελα, τα Ακίτα ήταν πανάκριβα, τα ντόγκο πολύ άγρια και από το i-pet το χάριζαν (σημαντικό ότι δεν πλήρωσα για να τον πάρω διότι τα έξοδα είναι πολλά).
Πήρα χάσκι διότι μόλις τον είδα σε φωτό, ένιωσα το "κλικ". Χαζό ή μη, λειτουργώ πάντα αυθόρμητα και πεισμώνω να καταφέρω κάτι.
Την άνοιξη έφερα εκπαιδευτή, κάναμε καμιά δεκαριά μαθήματα αλλά ο σκυλος μου θέλει καμια φορά παραπάνω χρόνο από όσο έχει κάποιος που δουλεύω υπερβολικά πολύ (συχνά και 16 ώρες την ημέρα, ρεπό σπάνια). Οσο μπορώ τον βγάζω βόλτες (ειναι σε μεγάλο κήπο/αυλή).
Ποστάρω για χασκοκουβέντα και ανταλλαγή εμπειριών, απόψεων κλπ.
Φωνάζει, αυτό που έχουν ως αναγνωστιστικό τα χάσκι (σαν κλάμα δυνατό), αλλά πολύ. Φωνάζει από χαρά όταν με βλέπει να μπαίνω στο γκαράζ, φωνάζει συχνά και όταν βγω να τον χαϊδέψω ή να παίξω: είναι παράπονο ή χαρά; Χαζή απορία μεν... αλλά απορία που έχω καιρό!
Δεν μπορώ να τον κάνω να χέζει (σόρι κιόλας) εκτός κήπου. Μου πρότειναν να τον απομονώσω κάπου όπου δεν θα έχει χώμα, ώστε να τον βγάλω το πρωι και να δω αν θα τα κανει. Τι λέτε; Στις βόλτες, 6-7 μήνες τώρα, αν τα έκανε έξω 3-4 φορές, ζήτημα ειναι.
Και επίσης, ενόψει διακοπών, αναγκαστικά (μεγάλο το κόστος να τον αφήσω σε πανσιόν) θα τον πάρω μαζί, σε φιλικό σπίτι που δυστυχώς έχει γάτες (λυσσάει όταν τις βλέπει και δεν αλλάζει τούτο). Σκοπεύω να τον έχω σε ευρύχωρο μπαλκόνι με σκιά (καπου 10 μέτρα επί 2) και να τον βγάζω πιο συχνά βολτες αλλά δεν ξέρω αν θα πειστεί να μείνει και δεν θα δώσει μια να πηδήξει και να φύγει (είναι λίγο χαμηλό).
Επίσης, δολεύω πολύ με την αλυσίδσ "πνίχτη" (του εκπαιδευτή). Οταν δεν τον φορά, και είμαστε έξω (επίτηδες τον έβγαλα 1-2 φορές) σιγά σιγά... εξαφανίζεται 100 - 200 μέτρα μακριά και τον κυνηγάω για να γυρίσει. Οι βολτες μας είναι με πνίχτη απλως μετά το πρώτο τράβηγμα σπανια ξεφεύγει, αφήνω κατω το λουρί και περπατάει σχετικά δίπλα. Ακουει τα "κατσε" κλπ. παντως, τα ξέρει και όταν δεν τα κάνει, είναι νάζι και πείσμα. Με δοκιμάζει, εικάζω.
Καποιος έγραψε παλιότερα εδώ στο φόρουμ ότι δεν έχουν τάσεις φυγής: απλώς τρέχουν και μετά, αν απομακρυνθούν πολύ, δεν ξέρουν πώς να γυρίσουν! Τουτο ειναι ο φοβος μου.
Διαφοροι μου πρότειναν και λουριά ασύρματα με δόνηση και ρεύματα αλλά αδυνατώ καν να το σκεφτώ απλά, όχι να το κανω.
ΥΓ. Ενόσω έψαχνα για σκυλί, αφού δεν έβρισκα ράτσας (μεχρι να προκύψει τυχαία το χάσκι που πήρα) απευθύνθηκα και σε φιλοζωικους συλλόγους. Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου μια τύπισσα που είπε "δεν ντρέπεσαι" όταν της είπα οτι ψάχνω για σκυλο αλλα λογω μια σπανιας δερματολογικής αλλεργίας δεν μπορώ να τον έχω μέσα στο σπιτι. Ευελπιστώ σε τούτο το forum να μην προκύψουν τέτοια σκηνικά
Καλώς σας βρήκα.
Μικρός, στην επαρχία, μεγάλωσα με σκυλιά αλλά σπάνια ήταν ράτσας. Εμενα κεντρικα στην Αθηνα, μετακόμισα ανατολική Αττική το φθινόπωρο σε άνετο σπίτι και από τα μέσα Ιανουαρίου 2015 απέκτησα ένα χάσκι, δέκα μηνών τότε.
Δεν ήμουν σίγουρος τι σκυλί ήθελα, τα Ακίτα ήταν πανάκριβα, τα ντόγκο πολύ άγρια και από το i-pet το χάριζαν (σημαντικό ότι δεν πλήρωσα για να τον πάρω διότι τα έξοδα είναι πολλά).
Πήρα χάσκι διότι μόλις τον είδα σε φωτό, ένιωσα το "κλικ". Χαζό ή μη, λειτουργώ πάντα αυθόρμητα και πεισμώνω να καταφέρω κάτι.
Την άνοιξη έφερα εκπαιδευτή, κάναμε καμιά δεκαριά μαθήματα αλλά ο σκυλος μου θέλει καμια φορά παραπάνω χρόνο από όσο έχει κάποιος που δουλεύω υπερβολικά πολύ (συχνά και 16 ώρες την ημέρα, ρεπό σπάνια). Οσο μπορώ τον βγάζω βόλτες (ειναι σε μεγάλο κήπο/αυλή).
Ποστάρω για χασκοκουβέντα και ανταλλαγή εμπειριών, απόψεων κλπ.
Φωνάζει, αυτό που έχουν ως αναγνωστιστικό τα χάσκι (σαν κλάμα δυνατό), αλλά πολύ. Φωνάζει από χαρά όταν με βλέπει να μπαίνω στο γκαράζ, φωνάζει συχνά και όταν βγω να τον χαϊδέψω ή να παίξω: είναι παράπονο ή χαρά; Χαζή απορία μεν... αλλά απορία που έχω καιρό!
Δεν μπορώ να τον κάνω να χέζει (σόρι κιόλας) εκτός κήπου. Μου πρότειναν να τον απομονώσω κάπου όπου δεν θα έχει χώμα, ώστε να τον βγάλω το πρωι και να δω αν θα τα κανει. Τι λέτε; Στις βόλτες, 6-7 μήνες τώρα, αν τα έκανε έξω 3-4 φορές, ζήτημα ειναι.
Και επίσης, ενόψει διακοπών, αναγκαστικά (μεγάλο το κόστος να τον αφήσω σε πανσιόν) θα τον πάρω μαζί, σε φιλικό σπίτι που δυστυχώς έχει γάτες (λυσσάει όταν τις βλέπει και δεν αλλάζει τούτο). Σκοπεύω να τον έχω σε ευρύχωρο μπαλκόνι με σκιά (καπου 10 μέτρα επί 2) και να τον βγάζω πιο συχνά βολτες αλλά δεν ξέρω αν θα πειστεί να μείνει και δεν θα δώσει μια να πηδήξει και να φύγει (είναι λίγο χαμηλό).
Επίσης, δολεύω πολύ με την αλυσίδσ "πνίχτη" (του εκπαιδευτή). Οταν δεν τον φορά, και είμαστε έξω (επίτηδες τον έβγαλα 1-2 φορές) σιγά σιγά... εξαφανίζεται 100 - 200 μέτρα μακριά και τον κυνηγάω για να γυρίσει. Οι βολτες μας είναι με πνίχτη απλως μετά το πρώτο τράβηγμα σπανια ξεφεύγει, αφήνω κατω το λουρί και περπατάει σχετικά δίπλα. Ακουει τα "κατσε" κλπ. παντως, τα ξέρει και όταν δεν τα κάνει, είναι νάζι και πείσμα. Με δοκιμάζει, εικάζω.
Καποιος έγραψε παλιότερα εδώ στο φόρουμ ότι δεν έχουν τάσεις φυγής: απλώς τρέχουν και μετά, αν απομακρυνθούν πολύ, δεν ξέρουν πώς να γυρίσουν! Τουτο ειναι ο φοβος μου.
Διαφοροι μου πρότειναν και λουριά ασύρματα με δόνηση και ρεύματα αλλά αδυνατώ καν να το σκεφτώ απλά, όχι να το κανω.
ΥΓ. Ενόσω έψαχνα για σκυλί, αφού δεν έβρισκα ράτσας (μεχρι να προκύψει τυχαία το χάσκι που πήρα) απευθύνθηκα και σε φιλοζωικους συλλόγους. Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου μια τύπισσα που είπε "δεν ντρέπεσαι" όταν της είπα οτι ψάχνω για σκυλο αλλα λογω μια σπανιας δερματολογικής αλλεργίας δεν μπορώ να τον έχω μέσα στο σπιτι. Ευελπιστώ σε τούτο το forum να μην προκύψουν τέτοια σκηνικά
Καλώς σας βρήκα.
