7 σχόλια που δν πρέπει ποτέ να πείτε σε σκυλογονιο
- Thread starter Katiariko
- Ημερομηνία δημιουργίας
Εγώ τον σκύλο τον παίρνω μαζί μόνο σε σπίτια που υπάρχει σκύλος και που ξέρω ότι δεν θα υπάρχει πρόβλημα με το άλλο σκυλί....ή μόνο αν μου πουν οι άλλοι φέρε και το σκύλο. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να επιβάλλω την παρουσία του σκύλου μου σε κάποιον που δεν θέλει. Έχω φίλη που δεν θέλει τον σκύλο μου (για τους δικούς της λόγους) και ξέρω ότι δεν πρόκειται να έρθει ποτέ στο σπίτι μου ....δεν πρέπει να την κάνω παρέα ? Το σέβομαι και πάμε παρακάτω.....
Οταν δεν μπορείς να πας σπίτι της και δεν θέλει να έρθει στο δικό σου, συγγνώμη, τι παρέα κάνετε??
Last edited:
Όταν πάω σπίτι της δεν παίρνω απλά το σκυλί....γιατί πρέπει ο σκύλος να με συνοδεύει σε κάθε έξοδό μου ?
γιατι δεν μπορεί να πάει? μπορεί να παει στη φιλη της, χωρις το σκυλο. Μπορουν να βγουν εξω για καφε, ή βράδυ για ποτό ή σε ενα σωρό αλλες δραστηριοτητες που δεν περιλαμβάνουν απαραίτητη παρουσία σκυλου
Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που θα με καλούσαν στο σπίτι τους με τον σκύλο μου, και το θεωρώ φυσιολογικό. Ακομα και εδω μέσα άνθρωποι που οι ίδιοι εχουν σκύλο θα το σκέφτονταν , πόσο μάλλον άνθρωποι που δεν εχουν.
Το 7 ειναι άκυρο εντελώς.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Το 7 ειναι άκυρο εντελώς.
Sent from my iPhone using Tapatalk
Υπάρχουν δύο ομάδες τελικά .
Η μία ομάδα βάζει απλά και ανθρώπινα το σκύλο στη ζωή της και η άλλη ομάδα απλά στήνει τη ζωή της γύρω από το σκύλο .
Επιλογές καθ' όλα σεβαστές ειδικά όταν δεν επιβάλλονται.
Η μία ομάδα βάζει απλά και ανθρώπινα το σκύλο στη ζωή της και η άλλη ομάδα απλά στήνει τη ζωή της γύρω από το σκύλο .
Επιλογές καθ' όλα σεβαστές ειδικά όταν δεν επιβάλλονται.
Οχι φυσικά. Αλλά με προβληματίζει η λέξη "φίλη".Εκτός αν δεν έχει, το ειδικό βάρος της λέξης!
Αν διάβαζα γιά γνωστή ή γειτόνισα, περνάει. Αλλά φίλη,κολλητή και να μην θέλει να έρθει σπίτι σου?? Και για να πας στο δικό της,να πρέπει να κάνεις πρόγραμμα εξόδου,πχ περνάς με το αυτοκίνητο, "συγγνώμη δεν μπαίνω, γιατί έχω τον σκύλο μαζί". Επ' ουδενί υπονοώ, ότι κακώς κάνετε όποια παρέα!! Αλλά φίλος,κολλητός και να μην μπαίνει σπίτι μου,δεν μου κάθεται.
Εμ, δεν κάθονται όλα σε όλους τους ανθρώπους. Τι να κάνουμε! Αν περνάει απο το σπίτι της ή θα πουν δυο κουβέντες απ'έξω ή θα το έχουν κανονίσει και δεν θα βρίσκεται ο σκύλος εκεί. Που το παράξενο; Άσε που αν οι ανθρώπινες σχέσεις στηρίζονταν στο χώρο συνάντησης, τότε την κολλητή μου δεν θα την είχα φίλη πια καθώς, άσχετα από γατιά σκυλιά, συναντιόμαστε από κοντά δυο φορές το χρόνο. Μας χωρίζουν πολλά χιλιόμετρα στεριάς και άλλα τόσα μίλια θάλασσας.
Το "φίλος/η" δεν μου κάθεται και η "καραντίνα" στο σπίτι μου! Αλλοιώς τρόποι επικοινωνίας υπάρχουν.
Εγώ; Δε νομίζω, τι να σου πω κιόλας. Απλά στις ανθρώπινες σχέσεις μου κάνω υποχωρήσεις όπως κάνουν και οι άλλοι για εμένα. Και οι δυο πλευρές κάνουμε υποχωρήσεις που αντέχουμε. Με άτομα που οι υποχωρήσεις καταπίεζαν την μια ή την άλλη πλευρά, απλά η σχέση δεν προχώρησε. Και τη λέξη φίλος την διαχωρίζω απο τη λέξη γνωστός ή παρέα
Edit:
Edit:
Τώρα είδα ότι δεν ήταν ερώτηση, αλλά διαπίστωση! Ran tan plan, έχω μια άποψη, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί με τη δική σου, όπως δεν είναι κι απαραίτητο να πείσει η μια πλευρά την άλλη για κάτι.
Last edited:
Ran - Tan- Plan πρέπει αν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η συμπάθεια προς τον σκύλο μου ή στον σκύλο γενικότερα...για να είναι κάποιος φίλος μου ? Με αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε οι φίλοι μου να είναι μόνο άτομα που έχουν σκύλους. Έχω τέτοιους που όταν μου λένε να πάω...η επόμενη κουβέντα είναι φέρε και τον Ερμή. Αλλά έχω και άλλους φίλους που δεν έχουν άμεση επαφή με τα ζώα ή που μπορεί να μην θέλουν για τους λόγους τους ...να τους απορρίψω για αυτό ? Δεν με πειράζει να μην έρχεται σπίτι μου, όπως δεν την πειράζει και εκείνη ...βρισκόμαστε αλλού.
Αγαπητή stamatia, μία άποψη κατέθεσα και τίποτα περισσότερο. Αν εσένα δεν σε πειράζει, που μία φίλη σου, έχει αποκλείσει επισκέψεις της στο σπίτι σου,γιατί να ενοχλεί εμένα! Απλά προσωπικά, δεν θα ήταν φίλος δικός μου. Πρόσεχε,το τονίζω "φίλος μου"!!
Ran tan plan, δεν είμαι από τα άτομα που μεγάλωσαν με σκύλο, άρα όταν αυτός μπήκε στη ζωή μου μπήκε και στα νέα δεδομένα των ανθρώπων που με περιστοίχιζαν εκείνη την εποχή. Πράγματι υπήρξε καταλύτης και με κάποιους "χαθήκαμε βρε". Αλλά ξέρεις τι; Ο σκύλος ήταν τελικά η αφορμή. Ανθρωπός που μένει στη ζωή μου και σέβεται την επιλογή μου ακόμα κι αν αυτός είναι αντίθετος με την επιλογή αυτή, μήπως είναι και πιο ειλικρινής φίλος;
Φυσικά και συμφωνώ!! Με το να ανταλλάσουμε απόψεις,δεν σημαίνει και προσπάθεια καταναγκασμού.
Εγώ πάλι μεγάλωσα από 16 χρονών με σκύλο,(κοιμόταν δίπλα στο κρεβάτι μου) και είμαι 50+.
Οπότε αν δείχνω και λίγη υπερβολική ευαισθησία στα γραφόμενα μου, δικαιόλογησέ με.Τα σκυλιά,είναι μέρος του εαυτού μου,είμαστε ένα. Ράτσας και "κοπρίτες"!!
Last edited:
Επομένως το μεγαλύτερο ποσοστό όσων σε γνωρίζουν σε έχουν συνδέσει με σκύλο από πάντα (καλά με το πάντα εννοω στην ενήλικη κοινωνική ζωή σου) κι επομένως δεν άλλαξαν κανενός τα δεδομένα. Λογικό μου φαίνεται να είναι ο δικός σου περίγυρος πιο εξικοιωμένος με την ύπαρξη του σκύλου.
Και ναι, είτε ράτσας είτε κοπρίτες, τα σκυλιά είναι εξίσου καλά για εμένα.
