Εκπαίδευση κουταβιού

[Fightclubiths]

Αναλογως σε τι αναφερεσαι. Αν αναφερεσαι σε κουταβι δεν ξερω να σου απαντησω γιατι δεν εχω εμπειρια.
Στη δικια μου τραβαμε το λουρι πανω και λεμε μη. Στη δικια μας περιπτωση δεν αφηνουμε καν να τραβηξει, μολις το κανει το τραβαμε πανω και λεμε την εντολη.

Κυρίως για κουτάβι ανδιαφέρομαι,αλλά ό,τι μαθαίνω χρήσιμο είναι !

 

[Yorkaddict]

Μας ζυγιζε, προσπαθησε να ανεβει στην ιεραρχια και τα καταφερε.

Μπορεί κάποιος με στοιχεία και τεκμηριωμένες απόψεις να μας πει που στηρίζονται οι ισχυρισμοί περί ιεραρχίας ανάμεσα σε ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ.

 

[silver]

Μπορεί κάποιος με στοιχεία και τεκμηριωμένες απόψεις να μας πει που στηρίζονται οι ισχυρισμοί περί ιεραρχίας ανάμεσα σε ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Δηλαδή σύμφωνα μ αυτήν την παραδοχή, ένας σκύλος δεν μπορεί να δαγκώσει για λόγους κυριαρχίας, εφόσον αυτή δεν υφίσταται, αλλά για λόγους επιθετικότητας, δυσαρέσκειας, διόρθωσης, τι?

 

[Hlianna]

Μπορεί κάποιος με στοιχεία και τεκμηριωμένες απόψεις να μας πει που στηρίζονται οι ισχυρισμοί περί ιεραρχίας ανάμεσα σε ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Yorkaddict μιας και ειμαι καινουρια στο θεμα σκυλος και δεν ειχα τη πολυτελεια να το ψαξω ιδιαιτερα, με στοιχεια και τεκμηριωμενες απαντησεις δεν μπορω να σου απαντησω.

Ομως ας βγαλουμε στην ακρη την ιεραρχια.
Η σκυλα μου για ποιο λογο αρπαξε το αγορι μου?
Να πω εδω οτι δεν ειναι καθολου επιθετικη, τα παει καλα με ολους τους ανθρωπους(οσοι την εχουν δει μπορουν να το επιβεβαιωσουν), οπως επισης και με αλλα σκυλια και γατες. Το μονο της θεμα ειναι η κυριαρχια με τα μπαλακια.

Επισης θεωρεις οτι μια κυριαρχικη φυλη δεν σε ζυγιζει για να καταφερει να ανεβει στην ιεραρχια με σκοπο να κανει οτι θελει? Γιατι εγω βλεπω ακριβως το αντιθετο, προσπαθει ολη την ωρα να μας παρει τον αερα.

 

[Yorkaddict]

Ουδείς μπορεί να απαντήσει με σιγουριά αν δεν αξιολογήσει πρώτα τον σκύλο, πως κοινωνικοποιήθηκε και τι ανθρώπους γνώρισε. Πως του φέρθηκαν εξαρχής δηλαδή ώστε να αναπτύξει τέτοιες συμπεριφορές.

Μπορεί αυτή η συμπεριφορά να είναι αντίδραση σε πειθαναγκασμό του σκύλου από το αγόρι σου.
Στην προσπάθειά του να επιβληθεί ή να γίνει "αρχηγός" να έβγαλε από το σκυλί αυτή την αντίδραση, που κάτω από άλλες συνθήκες να μην υπήρχε καν. Να είναι ένας φαύλος κύκλος δηλαδή που ξεκινάει από την παραδοχή πως τα ροτ είναι μια "κυριαρχική" φυλή.

 

[Hlianna]

Tο αγορι μου, μιας και οι 2 ειμασταν απειροι δεν προσπαθησε να της επιβληθει.
Μαλιστα, επειδη ειχε λίγο τα κακα της τα χαλια οταν τη βρηκαμε, το μονο που επαιρνε απο εμας ηταν χαδια και φιλια και δυνατη φωνη οταν εμεις το κριναμε απαραιτητο.

Τωρα, που πραγματικα ειναι ο αρχηγος της, τον σεβεται και δεν τολμαει να κανει τη παραμικρη βλακεια. Και αυτο μου κανει μεγαλη εντυπωση γιατι δεν εχει σηκωσει το χερι του ποτε, της κανει ολα τα χατηρια με μετρο και τη χαιδολογαει περισσοτερο και απο μενα.

Τελος, αυτο που βλεπουμε πλεον που τη ζουμε περισσοτερο, ειναι οτι προσπαθει με καθε τροπο και συνεχεια να περασει συμπεριφορες που ξερει οτι δεν ειναι επιθυμητες ή να περασει το δικο της. Αυτο δεν ειναι ζυγισμα? Κι αν τελικα της επιτρεπουμε να κανει οτι θελει χωρις ορια(μιας και ξεχναμε το θεμα αρχηγος ή ιεραρχια) τοτε ποια θα ειναι τα αποτελεσματα?

 

[ath_ch]

Να πω εδω οτι δεν ειναι καθολου επιθετικη, τα παει καλα με ολους τους ανθρωπους(οσοι την εχουν δει μπορουν να το επιβεβαιωσουν), οπως επισης και με αλλα σκυλια και γατες. Το μονο της θεμα ειναι η κυριαρχια με τα μπαλακια.

Το επιβεβαιωνω εγώ! Η μοκα με έκανε να ξεπεράσω το φόβο μου για τα μεγαλοσωμα σκυλια.Σε καμία περίπτωση δεν ειναι επιθετική ούτε σε ανθρώπους ούτε σε σκυλια(η δική μου στην αρχή της έβγαζε δόντια και η μοκα δεν έκανε καν κίνηση ούτε να τη διορθώσει).Πιστευω ότι ειναι πολύ ισορροπημένο σκυλι αντιθέτως με τη δικια μας που την είχαμε απο κουταβι και λόγω πολλών χαδιων εχει παρά πολλά προβλήματα τα οποία ελπίζω να λυθούν με την εκπαίδευση που θα αρχίσουμε σύντομα.

 

[Yorkaddict]

Ηλιάνα δεν είπα ποτέ να ΜΗΝ θέσεις όρια στον σκύλο σου.
Μάλλον για να το θέσω αλλιώς, μου αρέσει περισσότερο ο όρος "καθοδηγώ" τον σκύλο μου, παρά το "θέτω όρια".

Το οτι προβληματίζομαι και δεν δέχομαι έτσι αβίαστα την ιεραρχία ανάμεσα σε άνθρωπο και σκύλο δεν σημαίνει οτι προτείνω ανεκπαίδευτο σκύλο. Κάθε άλλο.
Απλά μιλάω για μια διαφορετική προσέγγιση που έχει άλλες βάσεις.
Μια προσέγγιση που δεν διαχωρίζει τους σκύλους σε κυριαρχικούς και μη κυριαρχικούς, αλλά σε επίμονους και πολύ πιο επίμονους. Στον έναν απλά θα επιμείνεις περισσότερο ώστε να του δείξεις τι ακριβώς θες από αυτόν.
Είχα γράψει και στα αρχικά πόστ αυτού του θέματος - που μάλλον απευθυνόμουν σε τρολ όπως φαίνεται - πως όσο λάθος είναι να ανθρωποποιούμε τον σκύλο, άλλο τόσο λάθος είναι να σκυλοποιούμε τον άνθρωπο.
Δεν μπλέκεις τα διαφορετικά είδη μεταξύ τους.
Γιατί ο σκύλος να μας βλέπει σαν ομοίους του;
Από που προκύπτει αυτό;
Γιατί πάνω σε αυτό στηρίζεται όλη η θεωρία περί κυριαρχίας, ιεραρχίας, αρχηγού κλπ κλπ.
Και πάνω σε αυτή τη θεωρία στηρίζονται και πολλές εκπαιδευτικές μέθοδοι.

 

[Hlianna]

Γιατι ειμαστε η αγελη του. και αυτο λαθος?

Επισης ειπα οτι λες τα σκυλια να ειναι ανεκπαιδευτα, δικες μου σκεψεις ρωταω.
Εμεις παντως ουτε τρωμε πρωτοι, στο κρεβατι μας ανεβαινει και στο καναπε.

Θεωρεις οτι οι κυριαρχικες φυλες δεν σε ζυγιζουν ωστε οταν καταφερουν και σε βρουν ευαλωτο να περασει το δικο τους?

 

[l.Kyveli]

Xωρίς να έχω καμία πείρα αξιοσημείωτη, δεν είναι μόνο οι κυριαρχικές φυλές που σε ζυγίζουν. Είναι και φυλές όπως λάμπραντορ, που δοκιμάζουν συνέχεια τα όρια σου και βλέπουν που τους παίρνει και που όχι στο να κάνουν σκανταλιές, τα δικά τους γενικά.

 

[Yorkaddict]

Κάνω quote το ποστ που είχα γράψει για να γίνει κατανοητό το σκεπτικό μου και να το συζητήσουμε

Αυτό που προσπαθώ να πω, αλλά προφανώς δεν γίνεται αντιληπτό, είναι πως ο άνθρωπος είναι έτσι και αλλιώς διαφορετικός από τον σκύλο και αδιαμφισβήτητα ελέγχει τους πόρους. Όσο λάθος είναι να προσωποποιούμε τον σκύλο και να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε σκυλίσιες συμπεριφορές βασιζόμενοι στην ανθρώπινη ψυχολογία, άλλο τόσο λάθος είναι να "σκυλοποιούμε" τον άνθρωπο. Και να προσπαθούμε να γίνουμε οι αρχηγοί της αγέλης του. Ποιας αγέλης; Είμαστε 2 εντελώς διαφορετικά πλάσματα.
Και αυτό ξεκινάει να το αντιλαμβάνεται το κουτάβι κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης, αντιλαμβανόμενο 2 διαφορετικά είδη. Τη μάνα του και τα αδελφάκια του και τον άνθρωπο. Αυτό το τεράστιο πλάσμα που μυρίζει και συμπεριφέρεται διαφορετικά από κείνο και τους ομοίους του. Στο χέρι μας είναι αυτό το πλασματάκι να το κάνουμε να μας εμπιστευτεί, να νοιώσει ασφάλεια και να το βάλουμε στον κόσμο μας.


Το οτι η φιλοσοφία του "αρχηγού της αγέλης" έχει αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητο.
Γιατί στηρίζεται στην επιβολή. Επιβάλεις τη θέση σου με το έτσι θέλω σε μια υποτιθέμενη ανθρωποσκυλίσια αγέλη, που ουδέποτε και από κανέναν δεν έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξή της ή καλύτερα η λειτουργία της.
Μια επιβολή που κάνει τον σκύλο να συμπεριφέρεται όπως εμείς θέλουμε, όχι γιατί έχει μάθει πως αυτό είναι το σωστό, αλλά γιατί φοβάται τις συνέπειες αν δεν υπακούσει. Και έχει αποτέλεσμα... δυστυχώς.
Εκεί πατάνε πολλοί και ενστερνίζονται τέτοιες θεωρίες.


Γιατί δηλαδή να μην έχουμε μια υγιή σχέση όπως ο πατέρας με το παιδί του;
Να καθοδηγούμε και να μαθαίνουμε τον σκύλο μας να κινείται στον κόσμο μας. Τι επιτρέπεται και τί όχι.
Και αυτό έρχεται σιγά σιγά, θέτοντας τους κανόνες. Τουβλάκι τουβλάκι, με πολύ υπομονή και αγάπη.

Επίσης να ποστάρω ξανά το video που παρέθεσε το μέλος balaso

How to be Completely Dominant Over Your Dog- dog training - YouTube

Τέλος μερικές απόψεις πάνω στο θέμα

αυτό:
Ο μύθος της Κυριαρχίας | Άρθρα

Αυτό:
http://www.hug4dogs.com/arthra/Oi_mythoi_ths_kyriarxias_twn_skylwn.pdf

και τέλος αυτό : PositiveDogTraining

Ευχομαι να μην μπουν τρολ ξανά ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις απόψεις και τις θέσεις μας.

 

[johnk]

Να "πεταχτώ" κι εγώ στη κουβέντα σας...
Αλλά, λάβετε υπόψη σας πως είμαι λιγάκι ξενυχτισμένος (λιώμα, κοινώς) και ανεχτείτε ενδεχόμενες ασυναρτησίες που δεν θα βγάζουν νόημα...

1. Η δικια μας σκυλα ηταν αδεσποτη και rottweiler που ειναι απο τη φυση τους κυριαρχικη φυλη.

2. Μετα απο μια εβδομαδα αρπαξε το αγορι μου, ευτυχως ηταν καθαρη διορθωση και οχι επιθεση και δεν εκλεισε το στομα.

1. Οντως, το Rottweiler είναι "κυριαρχική" φυλή... το "τυπικό" δείγμα, εννοείται...
Ομως, να μην ξεχνάμε ποτέ την ιεραρχική διαδοχή (με αυτή ακριβώς τη σειρά): σκύλος --> φύλη --> άτομο.
Το σημαντικό, δηλαδή, είναι πως είναι (ένας ακόμα) σκύλος... με καταβολές περίπου 140.000 χρόνων...

2. "Διόρθωση"... μεγάλη κουβέντα...
Σϊγουρα ήταν επιθετική κίνηση (όπως είναι και η διόρθωση)... αυτό το άρπαγμα, όμως (δηλαδή, περισσότερο "χτύπημα", παρά δάγκωμα), μπορεί και να είναι κίνηση ανασφάλειας του τύπου: "απομακρύνσου, σε φοβάμαι"...

Aα κατάλαβα!
Άρα σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουμε τράβηγμα λουριού!

Πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μου...

Δεν επιτρεπεται γενικα το δαγκωμα του λουριου και φυσικα οχι τραβηγμα ο σκυλος απο τη μια εσυ απο την αλλη

Το δάγκωμα του λουριού, το έχω δει κυρίως σαν κίνηση νευρικότητας... κίνηση "ανακατεύθυνσης"...

Δηλαδή σύμφωνα μ αυτήν την παραδοχή, ένας σκύλος δεν μπορεί να δαγκώσει για λόγους κυριαρχίας, εφόσον αυτή δεν υφίσταται, αλλά για λόγους επιθετικότητας, δυσαρέσκειας, διόρθωσης, τι?

...φόβου, πανικού... οργής...

Και, γενικά, οι λόγοι κυριαρχίας, για τους οποίους επιδιώκει να δαγκώσει λέγονται: "Κυριαρχική Επιθετικότητα" και όχι απλά "Κυριαρχία"... πρέπει να ξεκαθαριστεί αυτό, μιάς και πολλοί (που δεν θέλουν να αποδεχτούν πως ο σκύλος τους είναι "επιθετικός"), λένε: "αχ, αυτή η κυριαρχικότητά του"...

Είναι, δηλαδή, άλλο πράγμα ο "κυριαρχικός" σκύλος και άλλο πράγμα ο "κυριαρχικά επιθετικός" σκύλος...

1. ...Μάλλον για να το θέσω αλλιώς, μου αρέσει περισσότερο ο όρος "καθοδηγώ" τον σκύλο μου, παρά το "θέτω όρια"...

2. Απλά μιλάω για μια διαφορετική προσέγγιση που έχει άλλες βάσεις.
Μια προσέγγιση που δεν διαχωρίζει τους σκύλους σε κυριαρχικούς και μη κυριαρχικούς, αλλά σε επίμονους και πολύ πιο επίμονους.

3. Γιατί ο σκύλος να μας βλέπει σαν ομοίους του;
Από που προκύπτει αυτό;

4. Γιατί πάνω σε αυτό στηρίζεται όλη η θεωρία περί κυριαρχίας, ιεραρχίας, αρχηγού κλπ κλπ.
Και πάνω σε αυτή τη θεωρία στηρίζονται και πολλές εκπαιδευτικές μέθοδοι.

1. Κι εμένα μου αρέσει περισσότερο...
Αλλά, τελικά, θέτεις όρια στο 95% των σκυλιών... εντάξει, δε λέω, υπάρχει και εκείνο το χαρισματικό (κατ' εμάς) 5%, όπου δεν χρειάζεται να θέσεις όρια...

2. Εμένα, η Μόκα μου δεν είναι κυριαρχική... είναι, σαφώς, υποτακτική... αλλά είναι πάρα πολύ επίμονη!!!
Αντίθετα, ο Casper είναι κυριαρχικός, όσο δεν παίρνει άλλο... αλλά, δεν είναι καθόλου επίμονος... είναι στρατιώτης!!!
Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή? Πως το ερμηνεύεις? Και πως λειτουργείς?

3. Ο σκύλος δεν μας βλέπει σαν όμοιούς του... αυτό είναι σίγουρο...
Μας βλέπει, όμως, σαν κάτι πολύ "οικείο"... σχεδόν σαν το δικό του είδος και (πολλές φορές) ακόμα περισσότερο... και αυτό προκύπτει από τα 140.000 χρόνια, που λέγαμε πιο πάνω...

4. Θα συμφωνήσω με τη φράση αυτή, μιάς και θα μπορούσε να υπάρχει σε οποιοδήποτε κείμενο γραμμένο για σκύλους...

 

[johnk]

Τα troll θα υπάρχουν, κατά καιρούς... αλλά εμείς "απτόητοι"!!!

Xωρίς να έχω καμία πείρα αξιοσημείωτη, δεν είναι μόνο οι κυριαρχικές φυλές που σε ζυγίζουν. Είναι και φυλές όπως λάμπραντορ, που δοκιμάζουν συνέχεια τα όρια σου και βλέπουν που τους παίρνει και που όχι στο να κάνουν σκανταλιές, τα δικά τους γενικά.

Συμφωνώ και επαυξάνω!!!
Ειδικά, τα Labrador!!!

1. ...Όσο λάθος είναι να προσωποποιούμε τον σκύλο και να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε σκυλίσιες συμπεριφορές βασιζόμενοι στην ανθρώπινη ψυχολογία, άλλο τόσο λάθος είναι να "σκυλοποιούμε" τον άνθρωπο...

2. ...Και να προσπαθούμε να γίνουμε οι αρχηγοί της αγέλης του. Ποιας αγέλης; Είμαστε 2 εντελώς διαφορετικά πλάσματα.

3. ...Και αυτό ξεκινάει να το αντιλαμβάνεται το κουτάβι κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης, αντιλαμβανόμενο 2 διαφορετικά είδη. Τη μάνα του και τα αδελφάκια του και τον άνθρωπο. Αυτό το τεράστιο πλάσμα που μυρίζει και συμπεριφέρεται διαφορετικά από κείνο και τους ομοίους του. Στο χέρι μας είναι αυτό το πλασματάκι να το κάνουμε να μας εμπιστευτεί, να νοιώσει ασφάλεια και να το βάλουμε στον κόσμο μας.

4. ...Μια επιβολή που κάνει τον σκύλο να συμπεριφέρεται όπως εμείς θέλουμε, όχι γιατί έχει μάθει πως αυτό είναι το σωστό, αλλά γιατί φοβάται τις συνέπειες αν δεν υπακούσει. Και έχει αποτέλεσμα... δυστυχώς.
Εκεί πατάνε πολλοί και ενστερνίζονται τέτοιες θεωρίες.

1. Πολύ σωστό!!! Και η "συμφωνία" μου, με το post σου, σταματάει εδώ...

2. Τώρα θα πρέπει να γραφτούν "σεντόνια" (queen size, που θα έλεγε ο sea-mol)... για τον "παιδομορφισμό" κάποιων λύκων... "neoteny", όπως το λέμε σε άψογα Ελληνικά... και όλα αυτά για το πως "γνωρίστηκαν" οι λύκος - σκύλος - άνθρωπος...

Θα έπρεπε να αναφερθούμε αναλυτικά στις κατηγορίες:
- οικογένεια
- αγέλη
- εξαναγκασμένη αγέλη

Και δεν υπάρχει τόσος χρόνος, τουλάχιστον σήμερα...

3. Είπαμε ξανά: Αυτό έχει εμπεδωθεί - απαντηθεί - λυθεί, στο "process" αυτών των "τελευταίων" 140.000 ετών...

4. Ενα απλό ερώτημα: Να σου δώσω τον Casper μόνο για 1 βδομάδα? Και να τον πείσεις ότι "αυτό είναι το σωστό"? Ειδικά όταν δει το αρσενικό Labrador, που λέγαμε πιο πάνω?

 

[Orilis]

Welcome back!

 

[silver]

4. Ενα απλό ερώτημα: Να σου δώσω τον Casper μόνο για 1 βδομάδα? Και να τον πείσεις ότι "αυτό είναι το σωστό"?

Αυτό είναι κυριαρχία κ όχι πείσμα?
Συνήθως εκεί που πάω να βγάλω κάποια άκρη, όλο κ κάποια νέα έρευνα θα έρθει στο φως, που θ αντικρούσει μια προηγούμενη κ κάπου εδώ συνειδητοποιείς ότι εκεί που έχεις σηκώσει μία πέτρα -ω τι έκπληξη- ξεπροβάλλει άλλη μία από κάτω κ πάει λέγοντας.
Το άρθρο που παρέθεσε ο Yorkaddict σχετικά με το μύθο της κυριαρχίας, το έχω διαβάσει, αλλά δεν μου λύνει καμιά απορία. Υποστηρίζει ότι τα σκυλιά δεν καθοδηγούνται από την επιθυμία να αναλάβουν το ρόλο του αρχηγού. Αυτό κ τέλος. Δεν δίνει καμιά περαιτέρω εξήγηση ή ερμηνεία για τη συμπεριφορά τους. Εμένα προσωπικά δεν με καλύπτει.

 

[Vasilis75]

Αυτό είναι κυριαρχία κ όχι πείσμα?
Συνήθως εκεί που πάω να βγάλω κάποια άκρη, όλο κ κάποια νέα έρευνα θα έρθει στο φως, που θ αντικρούσει μια προηγούμενη κ κάπου εδώ συνειδητοποιείς ότι εκεί που έχεις σηκώσει μία πέτρα -ω τι έκπληξη- ξεπροβάλλει άλλη μία από κάτω κ πάει λέγοντας.
Το άρθρο που παρέθεσε ο Yorkaddict σχετικά με το μύθο της κυριαρχίας, το έχω διαβάσει, αλλά δεν μου λύνει καμιά απορία. Υποστηρίζει ότι τα σκυλιά δεν καθοδηγούνται από την επιθυμία να αναλάβουν το ρόλο του αρχηγού. Αυτό κ τέλος. Δεν δίνει καμιά περαιτέρω εξήγηση ή ερμηνεία για τη συμπεριφορά τους. Εμένα προσωπικά δεν με καλύπτει.

Σωστο, απ το πληκτρολογιο μου το πηρες

 

[johnk]

Welcome back!

Good to see you again, kritikopoula...
δεν είμαι troll!!!

 

[johnk]

...Υποστηρίζει ότι τα σκυλιά δεν καθοδηγούνται από την επιθυμία να αναλάβουν το ρόλο του αρχηγού...

Τώρα, αυτό που ξέχασα να γράψω πιο πριν, είναι ότι (όπως ακριβώς και σε μας - αλλά και σε άλλα είδη) υπάρχουν 3 κατηγορίες:
- Τα κυριαρχικά σκυλιά...
- Τα υποτακτικά σκυλιά (θα τα διαβάσουμε και σαν "ακόλουθους")
- Οι λεγόμενοι "κοινωνικοί αναρριχητές" (αυτό που - στους ανθρώπους - καμμιά φορά αποκαλούμε "λαμόγια", ή "δώσε θάρρος στο χωριάτη")...

Σαφώς και τα σκυλιά ΔΕΝ καθοδηγούνται από τέτοια επιθυμία... το αντίθετο, θα έλεγα...
Γι' αυτό και ελάχιστα από τα λεγόμενα "κυρίαρχα" σκυλιά (ή Alpha, ή Νο1, ή Top Dogs κλπ.) δεν έχουν μία αυξημένη νευρικότητα... η αρχηγία είναι άγχος, σε όλα τα είδη...
Και, γι' αυτό λέμε, πολλές φορές ότι τα σκυλιά έχουν ανάγκη από "αρχηγό"...
Και όσο πιο κυριαρχικά είναι, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχουν...

 

[vas]

Και όσο πιο κυριαρχικά είναι, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη έχουν...

Μιλάμε για κυρίαρχη φυλή γενικά ή για κυρίαρχο σκύλο ειδικά; ή δεν έχει διαφορά;

 

[silver]

1.Σαφώς και τα σκυλιά ΔΕΝ καθοδηγούνται από τέτοια επιθυμία... το αντίθετο, θα έλεγα...
2.η αρχηγία είναι άγχος, σε όλα τα είδη...

Ευχαριστώ για το κείμενο Γιάννη, αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω.
Ούτε οι "κοινωνικοί αναρριχητές" δεν καθοδηγούνται από καμιά τέτοια επιθυμία?
Από τη στιγμή που υπάρχουν κυριαρχικά σκυλιά, αν δεν καθοδηγούνται από καμία επιθυμία να αναλάβουν "χρέη" αρχηγού, τότε γιατί χρειάζονται έναν αρχηγό? Ποια η διαφορά μεταξύ άγχους κ επιθυμίας στα σκυλιά? (δεν το χω σήμερις με την επεξεργασία)