Νέος στο φόρουμ και για την ώρα χωρίς σκυλί... Περιμένω μέχρι το τέλος του μήνα μια μικρούλα να έρθει στο σπίτι μου (Akita Inu), και έτσι , αφού αποφάσισα για πρώτη φορά να ασχοληθώ με καθαρόαιμο σκυλί είπα να γραφτώ και να ενημερωθώ για τη σωστή φροντίδα και συμβίωση με το μελλοντικό μέλος της οικογένιας. Κατ'αρχάς επέλεξα αυτή τη ράτσα για διάφορους λόγους , όχι μικρότερος εκ των οποίων είναι η ομορφιά τους. Επέλεξα εις γνώση μου ένα κυριαρχικό και αυτόνομο σκυλί γιατί δεν είμαι από τους ανθρώπους που θέλω ένα ζωντανό ρομποτάκι αλλά ένα ακόμα μέλος στην οικογένια μου...
Στο παρελθόν έχω υπάρξει κάτοχος 3 σκυλιών 2 ημίαιμα κυνηγόσκυλα (παρόλο που δεν έχω καμία σχέση με κυνήγι) και ένα ημίαιμο κόλει με γερμανικό ποιμενικό (υποψιάζομαι από τα χαρακτηριστικά του μιας και τον πατέρα δεν τον γνώρισα). Τα 2 πρώτα έζησαν πολύ λίγο λόγω κακίας των ανθρώπων γύρω μου που τα δηλητηρίασαν και με έκαναν να σταματήσω να επιδιώκω να έχω σκυλί για περίπου πέντε χρόνια. Το τρίτο το πήρα σε μεγαλύτερη ηλικία (ήμουν γύρω στα 13) και έζησε για 12 χρόνια , οπότε και υπέκυψε στα γεράματα. Τώρα, αρκετά χρόνια αργότερα και όντας πατέρας 2 παιδιών, αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι, σε πολύ διαφορετικό περιβάλλον από ότι πριν (έμενα σε χωριό ενώ τώρα στην Αθήνα). Δεν ξέρω κατά πόσο θα εκτιμήσει η σκυλίτσα μου τις ανέσεις του διαμερίσματος αλλά πιστεύω από αυτά που έχω διαβάσει ότι θα έχουμε μια καλή συμβίωση καθώς και μεγάλο μπαλκόνι έχω (60τμ) ώστε να μπορούμε να παίξουμε και να τρέξουμε όλη μέρα και δίπλα ακριβώς στο σπίτι μου βρίσκεται μεγάλο αλσύλιο που θα μπορώ να την βγάλω τις βόλτες τις ανελλειπώς καθημερινά... Πιστεύω ότι θα τα πάμε καλά αλλά θα ήθελα και τις συμβουλές ανθρώπων που γνωρίζουν (σαφώς) πολύ περισσότερα από εμένα καθώς δηλώνω άσχετος...
Και πάλι καλώς σας βρήκα...
Ευχαριστώ
Στο παρελθόν έχω υπάρξει κάτοχος 3 σκυλιών 2 ημίαιμα κυνηγόσκυλα (παρόλο που δεν έχω καμία σχέση με κυνήγι) και ένα ημίαιμο κόλει με γερμανικό ποιμενικό (υποψιάζομαι από τα χαρακτηριστικά του μιας και τον πατέρα δεν τον γνώρισα). Τα 2 πρώτα έζησαν πολύ λίγο λόγω κακίας των ανθρώπων γύρω μου που τα δηλητηρίασαν και με έκαναν να σταματήσω να επιδιώκω να έχω σκυλί για περίπου πέντε χρόνια. Το τρίτο το πήρα σε μεγαλύτερη ηλικία (ήμουν γύρω στα 13) και έζησε για 12 χρόνια , οπότε και υπέκυψε στα γεράματα. Τώρα, αρκετά χρόνια αργότερα και όντας πατέρας 2 παιδιών, αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι, σε πολύ διαφορετικό περιβάλλον από ότι πριν (έμενα σε χωριό ενώ τώρα στην Αθήνα). Δεν ξέρω κατά πόσο θα εκτιμήσει η σκυλίτσα μου τις ανέσεις του διαμερίσματος αλλά πιστεύω από αυτά που έχω διαβάσει ότι θα έχουμε μια καλή συμβίωση καθώς και μεγάλο μπαλκόνι έχω (60τμ) ώστε να μπορούμε να παίξουμε και να τρέξουμε όλη μέρα και δίπλα ακριβώς στο σπίτι μου βρίσκεται μεγάλο αλσύλιο που θα μπορώ να την βγάλω τις βόλτες τις ανελλειπώς καθημερινά... Πιστεύω ότι θα τα πάμε καλά αλλά θα ήθελα και τις συμβουλές ανθρώπων που γνωρίζουν (σαφώς) πολύ περισσότερα από εμένα καθώς δηλώνω άσχετος...
Και πάλι καλώς σας βρήκα...
Ευχαριστώ