Και ενώ η οικογένεια μεγάλωνε (πρώτα η Ελευθερία ,μετά η Chanel και αργότερα ο Θανασάκης ) αποφασίσαμε να αλλάξουμε σπίτι και να πάμε σε ένα μεγαλύτερο.Αρχίσαμε λοιπόν να ψάχνουμε .
Να οι μεσίτες να οι φίλοι να εμείς, όλοι στο ψάξιμο.
Μετά από πολύ καιρό και πολύ ψάξιμο και ενώ αρχίζαμε να πιστεύουμε πως με δυο μικρά παιδιά και ένα σκύλο θα πρέπει να ξεχάσουμε την ιδέα να βρούμε ένα σπίτι έτσι όπως το θέλαμε.
Ξαφνικά μια ωραία απογευματινή χτυπά το τηλέφωνο και είναι ο φανταστικός μεσίτης.
<<Βαγγέλη βρήκαμε αυτό που ζητάς>>
Έρχομαι του λέω και σε δέκα λεπτά ήμουν εκεί, μετά της συζύγου και της Chanel.
Όντως ήταν αυτό που ζητάγαμε , τελικά διαπιστώσαμε ότι ήταν και κάτι παραπάνω…………
-Κύριε Βαγγέλη μήπως μπορείτε μαζί με το σπίτι να κρατήσετε και το σκύλο που χάρισαν στο γιο μας γιατί δεν μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας .
Και ρωτάω εγώ τώρα , τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση ;
Τι την κάνεις την κουτάβο , 6 μηνών ψυχούλα που την αφήνεις;
Να σου κάνει χαρές και να σε κοιτάζει με αυτό το βλέμμα , σα να σου λέει κρατάμε ρε θείο .
Πετεμούτε τώρα εσείς τι θα κάνει η chanel με τη νέα της φιλενάδα;
