Το ποιοτική απασχόληση θα μπορούσες να το αλλάξεις με ποιητική απασχόληση και να της διαβάζεις Έμι Ντίκινσον ή Λόρκα και να περνάτε ποιοτικά κι οι δυο σας. Εσύ θα προσπαθείς να καταλάβεις τους ποιητές κι ο σκύλος τα συναισθήματα που καθρεφτίζονται στο πρόσωπο σου.
Θα μπορούσα να το αφήσω εδώ και να το εκλάβεις ως αστεϊσμό, αλλά προτιμώ να σου εξηγήσω, πως ίσως αυτό που αναζητάς πραγματικά είναι χρόνο να μοιραστείτε οι δυο σας κάνοντας κάτι ποιοτικό που σημαίνει πράγματα για 'σενα και δημιουργεί κάποια και για το σκύλο. Ξεκινάμε με κεντρική ιδέα αυτό που λέμε όλη μέρα εδώ μέσα πως ο σκύλος θέλει να είναι μαζί σου ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Για παράδειγμα εγώ ακούω μουσική με τα σκυλιά μου, τους έχω διαβάσει ποίηση, τους έχω διαβάσει ακόμη και απόσπασμα απ' τη Θεία Κωμωδία, οπότε θυμάμαι εγώ να προσπαθώ να συνειδητοποιήσω την ουσία σ' αυτό που διαβάζω και τα σκυλιά να με κοιτάνε και να παίρνουν αστείες εκφράσεις.
Επίσης, ο ποιοτικός χρόνος επεκτείνεται και στη βόλτα. Δε χρειάζεται η βόλτα να σημαίνει πάντοτε νωχελικός περίπατος, ή τροχάδην στην πρίζα, μπορεί να είναι κάλλιστα και παιχνίδι, όχι κάτι προσχεδιασμένο, απλά κάτι χαζό που σου ήρθε εκείνη τη στιγμή στο μυαλό.
Κάθετί που κάνεις μέσα στο σπίτι φώναζε το σκύλο, υποτίθεται για βοήθεια, αλλά στην πραγματικότητα για να απασχολείται πλάϊ σου, άλλωστε ούτε το μίξερ μπορεί να χειριστεί, ούτε να φτιάξει μπεν μαρί, ή να συρράψει τα χαρτιά, μα η έννοια της απόλυτης παρέας βοηθάει να έρθετε ακόμη κοντύτερα, να ξέρει πως είσαι δίπλα του ώστε να μην ψάχνει παιχνίδια όπως το να κυνηγάει τον εαυτό του.
Θεωρούμε αυτονόητο πως τα σκυλιά δε βρίσκονται στο δικό μας νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο, μα αυτό δε σημαίνει πως δε βαριούνται ή πως δε θα θέλανε κι αυτά μια συνεχή παρεούλα.
