ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ενθουσιασμός πριν από τη βόλτα...

[minpinkiller]

Εχουμε ενα προβληματακι...Οταν ο Καρλος παρει γραμμη οτι θα παμε βολτα διαολιαζει!! Απο την στιγμη που με δει να αλλαζω ρουχα, πηδαει πανω μου δαγκωνοντας ο,τι υφασμα πιασουν τα δοντια του, χοροπηδαει σαν το τρελο πανω κ κατω απο το κρεβατι, τρεχει σαν δαιμονισμενο περα δωθε στο σπιτι (συνηθως με ενα παιχνιδι στο στομα) και οταν ερθει η ωρα να βαλουμε το στηθολουρο παιρνει την σταση παιχνιδιου και κανει ενα βημα μπρος, δυο πισω με αποτελεσμα να μου παιρνει 5 λεπτα μεχρι να τον ακινητοποιησω για να του το φορεσω...

Εχω σταματησει να του λεω "παμε βολτα" γιατι ενθουσιαζοταν ακομα περισσοτερο, εχω προσπαθησει με εντολη να του βαλω το λουρι, εκτελει (δηλ. το "κατσε") αλλα με το που πλησιαζω με το λουρι σηκωνεται κ κανει σαν κατσικι παλι. Εχω επισης δοκιμασει να τον δεσω (απο το περιλαιμιο) οσο ντυνομαι αλλα γαυγιζει, ενω αλλες φορες που το κανω για "τιμωρια" καταλαβαινει κ καθεται ησυχος.

Καταλαβαινω πως για ενα σκυλι οι βολτες ειναι το highlight της ημερας αλλα εχει γινει ενοχλητικο, ειδικα το μερος που ντυνομαι και μου αρπαζει ρουχα, καλτσες κλπ. καμια ιδεα για να τον καλμαρω?

 

[Lostris]

Καλώς ωρίσατε στο club των ενθουσιασμένων!!!

Το ζούμε καθημερινά το έργο, αλλά προσπαθούμε τον τελευταίο καιρό να το μειώσουμε όσο γίνεται.
Ήρεμες κινήσεις, κάνω την "κινέζα", κλείνω την πόρτα της κρεββατοκάμαρας όταν ντύνομαι, και όταν επιτέλους φτάσει η ώρα του στηθόλουρου και αρχίζει το χοροπηδητό, σοβαρότητα (ούτε χάδια, ούτε αγκαλιές....) λίγο αυστηρή φωνή στη λέξη "κάτω" και... έχω δει αποτελέσματα, δεν μπορώ να πω. Καλυτερεύει η κατάσταση....

 

[minpinkiller]

Μια δυνατη φωνη για τον Καρλος δεν εχει αποτελεσμα, μονο με τσιριδα σοβαρευει αλλα με ακουει ολη η πολυκατοικια...και δεν θελω να του φωναζω και ετσι...μιλαμε για βρυχιθμο...

 

[Eirini-Fontas]

Σε νιωθω, μονο που η Σοκο δεν δαγκωνει ρουχα αλλα χοροπηδαει σαν την τρελη και με γεμιζει μελανιες. Τα εχω δοκιμασει ολα. Μεχρι που οταν φτανουμε στην εξωπορτα εγω καθομαι κατω μεχρι να ηρεμησει καπως και αφου γινει φευγουμε. Ουτε γκαριδες πιανουν, ουτε εντολες ακουει, τιποτα. Μονο οταν αδιαφορω καθομαι και κοιταω αλλου. Αλλα μερικες φορες ερχεται και με σκουνταει

 

[TheCat]

Το ίδιο πρόβλημα είχα και εγώ. Έβλεπε το λουρί και έκανε σαν τρελός, μου τραβούσε τα ρούχα, πηγαινοερχόταν στο σαλόνι κάνοντας ένα συνεχές γάου-γάου σαν να μου φωνάζει "άντε τελείωνε, πάμε" (πολύ αστείο), πήδαγε επάνω μου, εν ολίγοις δεν μπορούσαμε να βγούμε από την πόρτα. Επίσης, με το που άνοιγε η πόρτα, έβγαινε πρώτα αυτός μαζί με το χέρι μου και μετά εγώ (σαν κάτι καρτούν). Το αντιμετώπισα ως εξής: κάθε φορά που άρχιζε τα σχετικά, άφηνα το λουρί και καθόμουν κάτω, τον αγνοούσα, σαν να του έλεγα "δεν πάμε πουθενά". Ησύχαζε λίγο, καθόταν κάτω και η ουρά γύρω γύρω. Μετά από λίγο ξαναδοκίμαζα. Αν πάλι τρελαινόταν, πάλι τα ίδια εγώ, χωρίς να φωνάζω, του έλεγα κάτι σαν "τέλος τώρα", άφηνα το λουρί και πήγαινα σε άλλο δωμάτιο και συνέχιζα δήθεν αυτό που έκανα πριν αδιαφορώντας για αυτόν (και προσπαθώντας να μην γελάσω, διότι ερχόταν πίσω μου πολύ ήσυχος, με κοιτούσε από μία απόσταση με τα αυτιά λίγο ανασήκωμένα και το κεφάλι να κάνει κινήσεις απορίας ). Δύο εβδομάδες μετά ξαπλώνει μόλις βλέπει το λουρί και περνάω εγώ πρώτη από τις πόρτες (τουλάχιστον τις περισσότερες φορές). Θέλει υπομονή και επιμονή, σημασία έχει να μην απογοητευτείς (τις πρώτες φορές για να ηρεμήσει κάπως επανέλαβα τα παραπάνω μπορεί και 15 φορές πριν από κάθε έξοδο).

 

[minpinkiller]

Το ζορι μας ειναι μεχρι να μπει το στηθολουρο, με το που μπει ηρεμει κατευθειαν, ουτε στην πορτα χοροπηδαει, και μεσα στο ασανσερ ειναι στο "κατσε", μια χαρα δλδ. Η προεργασια ειναι που τον τρελαινει!

Καλα το τι γρατζουνια εχω στα ποδια μου απο το χοροπηδητο που κανει πανω μου δεν λεγεται...χωρια οι σκισμενες μπλουζες...

 

[Lostris]

Το ζορι μας ειναι μεχρι να μπει το στηθολουρο, με το που μπει ηρεμει κατευθειαν, ουτε στην πορτα χοροπηδαει, και μεσα στο ασανσερ ειναι στο "κατσε", μια χαρα δλδ. Η προεργασια ειναι που τον τρελαινει!

Καλα το τι γρατζουνια εχω στα ποδια μου απο το χοροπηδητο που κανει πανω μου δεν λεγεται...χωρια οι σκισμενες μπλουζες...

Εμάς δεν μας τρελλαίνει μόνο η προεργασία δυστυχώς.....
το σκηνικό κρατάει και μέχρι να βγούμε έξω, και μέχρι να περάσει ένα χρονικό διάστημα περίπου 10 λεπτών στο δρόμο.

Μελανιές δεν έχω γιατί είναι μικρά... γρατζουνιές επίσης δεν έχω γιατί τα νυχάκια τους τα ξύνουν στο δρόμο.... το παρατσούκλι όμως "καλτσοσχίστης", ανήκει δικαιωματικά στον Σπούκυ.

 

[minpinkiller]

Θα προσπαθησω να ακολουθησω τις συμβουλες του/της TheCat, με την αδιαφορια εχω δει θαυματα, του στοιχιζει πολυ οταν αδιαφορω οταν προσπαθει να μου τραβηξει την προσοχη.

@Lostris με το πλα'ι'νο το νυχι με γρατζουναει, αγκαλιαζει το ποδι μου απο το γονατο και τσουλαει μεχρι την φτερνα, εκει να δεις ευχαριστηση!!!

 

[Lostris]

@Lostris με το πλα'ι'νο το νυχι με γρατζουναει, αγκαλιαζει το ποδι μου απο το γονατο και τσουλαει μεχρι την φτερνα, εκει να δεις ευχαριστηση!!!

Άντε μετά να αποδείξεις τα αναπόδεικτα....
Καλή επιτυχία και αν δεις αποτέλεσμα, πες μου μήπως αρχίσω κι' εγώ να εφαρμόζω το κόλπο...

 

[TheCat]

Δεν έχω τόση εμπειρία για να δίνω συμβουλές, ωστόσο θα έλεγα την ώρα που ντύνεσαι, αν αρχίσει να χοροπηδάει, να σταματήσεις αυτό που κάνεις. Νομίζω καταλαβαίνουν ότι κάτι που έκαναν δεν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τώρα ίσως λέει ότι "χοροπηδάω και μετά πάω βόλτα, άρα καλά κάνω". Αν δει ότι δεν θα του γίνει, ίσως ηρεμήσει (εγώ του έδινα και φιλάκι όταν άρχισε να κάθεται ανάσκελα για να του βάλω το λουρί και δεν έκανε σαν διάολος ).

Αν δεν πιάσει τίποτα, στην θέση σου θα προσπαθούσα να αποφύγω το να καταλάβει την προεργασία της βόλτας (πχ θα άλλαζα μισή ώρα πριν την καθορισμένη, ή θα πήγαινα λίγο στο δωμάτιο, θα άλλαζα μόνο πχ την μπλούζα, μετά από 10 λεπτά τα παπούτσια κλπ). Εγώ του έχω περιλαίμιο και όχι στηθόλουρο, οπότε θα έκανα δήθεν ότι παίζουμε, θα καθόταν ανάσκελα που του αρέσει, και την ώρα των χαδιών θα έβαζα το λουρί πριν προλάβει να καταλάβει την ιεροτελεστία τού "πάμε βόλτα".


Όσο για γρατζουνιές, χειρότερα από τις γάτες με έχει κάνει Εμένα με δαγκώνει κιόλας, όχι κανονικά, κάπως σαν να με "μασουλάει" με ανασηκωμένη την μύτη, καμμιά φορά μου κάνει και μικρές μελανιές, αλλά για κάποιον λόγο μού αρέσει αυτό (οι γρατζουνιές πάλι όχι ).

 

[Alexia]

Δεν βάζω λουρί αν δεν κάτσουν και αυτό το ξέρουν από κουτάβια.

Δεν είναι δύσκολο, συνέπεια θέλει. Μόλις αρχίζει τις κατσικιές ξαναβάζεις το λουρί στην θέση του και συνεχίζεις την δουλειά σου. Δεν θα αργήσει να καταλάβει ότι αν δεν κάτσει, δεν έχει λουρί και κατά συνέπεια δεν πάει βόλτα

 

[stamatia]

Και εμένα παλιά έκανε σαν υστερικός...να φανταστείς οτι έφερνε όλο το καθιστικό βόλτα σαν σβούρα 3-4 φορές. Έκανα αυτό που λέει η Alexia. Τό νόημα το 'πιασε σε χρόνο dt. Έκτοτε όταν του λέω πάμε βόλτα..έρχεται στην πόρτα ήσυχα και περιμένει να μπει το στηθόλουρο ήρεμα, μάλιστα σηκώνει μόνος του το ενα πόδι.
Βέβαια βοήθησε πολύ και το γεγονός οτι αυξήσαμε κατά πολύ τις εξόδους.

 

[Scarlett]

ειναι τοσο εξυπνα που αν τους δωσεις να καταλαβουν τι πρεπει να κανουν για να πετυχουν το σκοπο τους, θα το κανουν!

 

[Giota.l]

Σ' εμάς δεν φτάνει που κάνει σαν δαιμονισμένη όταν προσπαθώ να της βάλω το στηθόλουρο, καθώς βγαίνουμε έξω από την πόρτα του διαμερίσματος, στο ασανσέρ, και μέχρι να απομακρυνθούμε λίγο από την πολυκατοικία, τσιρίζει από τη χαρα της με αποτέλεσμα να γελάνε όλοι μαζί μας!!! Είναι απίστευτη ιεροτελεστία....

 

[kwstas itea]

Αν ξερει το κατσε και το μεινε καλα θα σε βοηθησει παρα πολυ.
Ετσι τρελαινοταν και η μικρη μολις αγγιζα το λουρι της, ετρεχε περα δωθε σαν δαιμονας.
Αρχικα της εκλεινα τον δρομο με το σωμα και με κοιταζε, στο κατσε απο τον ενθουσιασμο στην αρχη καθοταν με τη δευτερη,
μετα εντολη μεινε (σε αναμμενα καρβουνα) την αφηνα να περιμενει λιγο στο μεινε και της εδινα λιχουδια.
Ολο αυτο της αποσπουσε την προσοχη και ηρεμουσε αρκετα, μετα το στηθολουρο ηταν ευκολη υποθεση.
Τωρα πλεον οταν βλεπει το λουρι ανεβαινει στο σκαμπο διπλα στη πορτα (ειναι κοντουλα και της το εμαθα για να μη σκυβω )
και περιμενει σηκωμενη στα πισω ποδια να τη δεσω. Με λιγη επιμονη υπομονη και λιχουδιες θα δεις αποτελεσμα !!

 

[Avraki]

Έχω ακριβώς το ίδιο θέμα με την Κιάρα! (το γλυκάκι μου, πόσο μου λείπει!!) Εμένα όταν λέω "βόλτα" ή όταν μυριστεί έξοδο χοροπηδάει σαν τρελομπαλάκι συνέχεια, δαγκώνει πατζάκια, νυχιάζει, γαβγίζει και γενικά κάνει σαν παλαβό! Αυτό που έκανα και έπιασε ήταν το εξής: πήρα το λουρί και αφού κατάλαβε πως θα πάει βόλτα ξεκίνησε τα χοροπηδηχτά της. Της είπα να κάτσει αλλά αγνόησε την εντολή πολλές φορές. Μετά από κανένα10 λεπτο προσπάθειας έκατσα στον καναπέ αφήνοντας το λουρί. Σηκώθηκα λίγα λεπτάκια μετά κάνοντας πάλι το ίδιο. Με τα πολλά (πολλές προσπάθειες όμως) υπάκουσε και έκατσε. Τότε την αντάμειψα με γλυκόλογα και με λιχουδιές! Θέλει πολλή υπομονή αλλά πιάνει!!

 

[Rooby]

Δεν προλαβαίνω να διαβάσω όλες τια απαντήσεις των παιδιών αλλά θα σου πω το εξής .
Με μας συνέβαινε το ίδιο και επικύνδηνα .
Επειδή είμαστε πρώτο όροφο ,όταν ελεγα πάμε βόλτα από την χαρά της ,κουτρουβαλιαζονταν στις σκάλες και σταμάτησα να το λέω .Με το που σταμάτησα να το λέω ,η τύπισα κατευθείαν έμαθε να με "διαβάζει ".Από τις κινήσεις μου? Από το βλέμμα μου ?Καταλάβαινε ότι θα πάμε και να φανταστείς ότι δεν έχουμε κάποια ρουτίνα του τύπου 2 η ώρα ,είναι η ώρα για βόλτα ...Έτσι την αρπάζω πλέον και την περιορίζω να καταβαίνουμε σιγά σιγά τα σκαλιά .
Μία λύση θα είναι να τον κλείσεις σε ένα δωμάτιο ,να ετοιμαστείς και με το που ανοίξεις ,να του φορέσεις λουρί .
Θα το μάθει αυτό μετά από καιρό οπότε επιστράτευσε την φαντασία σου μετά ή μην το κάνεις ρουτίνα .Άσε που μπορεί να φτάσει και στο σημείο να σε "διαβάζει " .Έιναι ξαφτέρια !

 

[io maria]

Η Froggy παραενθουσιαζεται οταν ειναι για βολτα. Και επειδη ειναι και πονηρω εχει μαθει να ξεχωριζει ποτε ετοιμαζομαι για να τις παω βολτα και ποτε ετοιμαζομαι μα βγω για καποια δουλεια.
Παντα για να μπει το λουρι και να ανοιξει η πορτα ειναι στο κατσε αλλιως δεν. Οσο κανει το κατσικι εγω μενω εντελως ακινητη και αδιαφορω μεχρι να ηρεμησει και να της δωσω εντολη κατσε. Σιγα σιγα η ωρα που κατσικιζει μειωνεται.

 

[minpinkiller]

Πλεον δεν του λεω "παμε βολτα" γιατι ενθουσιαζοταν ακομα περισσοτερο...Αλλα οπως λετε και εσεις, το καταλαβαινει το σκ@το κ με το που με βλεπει να ντυνομαι γινεται χαμος. Χτες τον εκλεισα εξω απο το δωματιο για να ντυθω, αλλα το ειχε παρει χαμπαρι κ ενω συνηθως δεν εχει προβλημα να μενει για λιγο μονος του, μαλλον το καταλαβε κ ξεσηκωσε τον κοσμο με το κλαμα του! Οταν βγηκα απο το δωματιο κ ειδε οτι ειχα αλλαξει ρουχα δαιμονιστηκε τελειως! Ως αποτελεσμα, εχω μια τεραστια γρατζουνια που ξεκιναει απο την μεση του πανω μερους του ποδιου μου και φτανει μεχρι το γονατο! Εκει εβαλα μια φωναρα, γιατι πεταχτηκα μεχρι το ταβανι απο τον πονο, και κατευθειαν εβαλε τα αυτια κατω κ περιμενε να του βαλω το λουρι.

Οταν του λεω "κατσε" εκτελει μεν, αλλα με το που με δει να πηγαινω να του φορεσω το στηθολουρο αρχιζει τα παιχνιδια. Παρατηρησα πως αν τον ανεβασω στον καναπε ή στο κρεβατι καθεται πιο ηρεμος για να του το φορεσω...

 

[ChilliJRT]

Βλέπω κυκλοφορεί πολυ το θέμα ε; Το έχουμε κ μεις δν είναι ανάγκη να πω κτ. Το έχω κόψει εδω κ καιρο. Φτάνει να δει ότι βάζω ρούχα για έξω. Με ακολουθεί παντού όσο ετοιμαζομαι ευτυχώς όμως όχι γαυγιζοντας, αλλα "μιλώντας" αυτο το λαρυγγικο γαυγισμα με παυσεις κ το ανάλογο ύφος του "βιασου ντε!" ανάμεσα στα χοροπηδητα. Αλλα για το σαμαρακι της κάθεται. Σηκώνει κ το ανάλογο πόδι για να κάνω πιο γρήγορα. Το κακό είναι όταν ντυνομαι για να πάω κάπου που ΔΕΝ θα έρθει μαζι κ καπως το καταλαβαίνει. Εκει έχουμε κλαμματα... Αν βρείτε λύση θελω κ γω!