Τα πάντα καταρρέουν (αλλαγές στη συμπεριφορά)
- Thread starter harryf3
- Ημερομηνία δημιουργίας
αρη,εαν η συμπεριφορα οσων ειναι στο σπιτι μαζι της,δεν ειναι αυστηρα ιδια και αναλογη της δικης σου,δεν προκειται να "σταθεροποιηθει" ποτε η ηρα..
μπορει μαζι σου να ειναι στρατιωτακι,να λασκαρει με τους αλλους,να της καλαρεσει,να το δοκιμαζει μετα εαν περναει και σε σενα,να μην περναει,
μολις βρισκει ευκαιρια να το ξαναδοκιμαζει γιατι της περασε λιγο πριν με την γυναικα σου και η κατασταση θα διαιωνιζεται.
και η ηρα θα ειναι παντα ανικανοποιητη,παντα κατι θα της λειπει..
δεν ειναι χαρουμενη ετσι.
επιμενω σε αυτο,φερνοντας σου ενα παραδειγμα-απορια.
πως γινεται παραμονη της εξετασης της ζινας,να της εδωσαν γαλα,πως γινεται να κανουν τοσες παρατυπιες σχετικα με το προγραμμα του φαγητου της εφοσον το σκυλι εχει θεμα με την υγεια του,ειναι τοσο δυσκολο να ακολουθησουν πιστα καποιες οδηγιες?
γιατι αρχισε να ζητιανευει η ηρα?επειδη βρηκε φαγητα στον νεροχυτη και τα τσακισε πχ?(φυσιολογικο εν μερη,μην εχεις τοσες πολλες απαιτησεις)
δεν εχει σχεση το ζητιανεμα με το κλεψιμο του φαγητου..
που θελω να καταληξω..
εαν στην υπολοιπη οικογενεια ειναι τοσο δυσκολο το να ακολουθησουν πιστα ενα και μονο απλουστατο πραγμα σχετικα με το φαι του μικρου σκυλιου
(που φανταζομαι οτι δεν υπαρχουν αλλοι "περιορισμοι"στην ζινα)
υποψιαζομαι πως ειναι αδυνατο να κρατησουν μια σταθερη συμπεριφορα απεναντι στην ηρα και παντα εσυ θα "φτιαχνεις" κι αυτοι θα "χαλανε".
τον δικο μου "λυκο" τον εχασα για παντα πριν μερες...εφυγε η ψυχουλα του..
θελω σαν τρελλη να ξαναβρεθω με "καποιον σαν αυτον"...
ομως το αναβαλω επ αοριστον,γιατι τα παιδια μου ειναι μικρα και δεν ειναι ακομη σε θεση να καταλαβουν πως οτι πω,τελος,ειναι απαραβατος κανονας.
μπορει μαζι σου να ειναι στρατιωτακι,να λασκαρει με τους αλλους,να της καλαρεσει,να το δοκιμαζει μετα εαν περναει και σε σενα,να μην περναει,
μολις βρισκει ευκαιρια να το ξαναδοκιμαζει γιατι της περασε λιγο πριν με την γυναικα σου και η κατασταση θα διαιωνιζεται.
και η ηρα θα ειναι παντα ανικανοποιητη,παντα κατι θα της λειπει..
δεν ειναι χαρουμενη ετσι.
επιμενω σε αυτο,φερνοντας σου ενα παραδειγμα-απορια.
πως γινεται παραμονη της εξετασης της ζινας,να της εδωσαν γαλα,πως γινεται να κανουν τοσες παρατυπιες σχετικα με το προγραμμα του φαγητου της εφοσον το σκυλι εχει θεμα με την υγεια του,ειναι τοσο δυσκολο να ακολουθησουν πιστα καποιες οδηγιες?
γιατι αρχισε να ζητιανευει η ηρα?επειδη βρηκε φαγητα στον νεροχυτη και τα τσακισε πχ?(φυσιολογικο εν μερη,μην εχεις τοσες πολλες απαιτησεις)
δεν εχει σχεση το ζητιανεμα με το κλεψιμο του φαγητου..
που θελω να καταληξω..
εαν στην υπολοιπη οικογενεια ειναι τοσο δυσκολο το να ακολουθησουν πιστα ενα και μονο απλουστατο πραγμα σχετικα με το φαι του μικρου σκυλιου
(που φανταζομαι οτι δεν υπαρχουν αλλοι "περιορισμοι"στην ζινα)
υποψιαζομαι πως ειναι αδυνατο να κρατησουν μια σταθερη συμπεριφορα απεναντι στην ηρα και παντα εσυ θα "φτιαχνεις" κι αυτοι θα "χαλανε".
τον δικο μου "λυκο" τον εχασα για παντα πριν μερες...εφυγε η ψυχουλα του..
θελω σαν τρελλη να ξαναβρεθω με "καποιον σαν αυτον"...
ομως το αναβαλω επ αοριστον,γιατι τα παιδια μου ειναι μικρα και δεν ειναι ακομη σε θεση να καταλαβουν πως οτι πω,τελος,ειναι απαραβατος κανονας.
Last edited:
ετσι,κρατα γερα!
την ηρα την θελω με τις ορμοναρες της και την προσωπικοτηταρα της!......
Στην αρχη ειχα το διλημμα, διαβασα τα παντα και δεν μπορουσα να αποφασισω. Ποτέ δεν πειστηκα ιδιαιτερα, ή εστω απολυτα, από τα επιχειρηματα υπερ της στειρωσης.
Σκεφτομουν ότι μπορω να την στειρωσω όποτε θελω, αλλά, αν την στειρωσω, δεν θα μπορω πλεον να την επαναφερω. Πανεξυπνο ε?
Καποια στιγμη, που η αποφαση για στειρωση εγινε σχετικα εντονη, συνεβη κατι και το ανεβαλα, εφοσον δεν ηταν και το πιο επειγον πραγμα.
Μετα, αφου περασε κι άλλος καιρος, μου ειπαν στην κτηνιατρικη θεσσαλονικης ότι από δω και περα δεν εχει και μεγαλη σημασια.
Τελευταιος, αλλά σοβαρος λογος, που παντα υπηρχε, ηταν ότι φοβομουν μηπως η στειρωση την «ριξει».
Την Ηρα την ηθελα παντα full power. Ακομα το θελω αυτό. Την προτιμω όπως είναι σαν ταμπεραμεντο, παρά τα οσα πρεπει να ανεχομαι κατά καιρους. Η σκεψη της πιθανοτητας να «πεσει» με φρεναρε διαρκως.
Σκεφτομουν ότι μπορω να την στειρωσω όποτε θελω, αλλά, αν την στειρωσω, δεν θα μπορω πλεον να την επαναφερω. Πανεξυπνο ε?
Καποια στιγμη, που η αποφαση για στειρωση εγινε σχετικα εντονη, συνεβη κατι και το ανεβαλα, εφοσον δεν ηταν και το πιο επειγον πραγμα.
Μετα, αφου περασε κι άλλος καιρος, μου ειπαν στην κτηνιατρικη θεσσαλονικης ότι από δω και περα δεν εχει και μεγαλη σημασια.
Τελευταιος, αλλά σοβαρος λογος, που παντα υπηρχε, ηταν ότι φοβομουν μηπως η στειρωση την «ριξει».
Την Ηρα την ηθελα παντα full power. Ακομα το θελω αυτό. Την προτιμω όπως είναι σαν ταμπεραμεντο, παρά τα οσα πρεπει να ανεχομαι κατά καιρους. Η σκεψη της πιθανοτητας να «πεσει» με φρεναρε διαρκως.
Δεν σου κρύβω ότι αυτή η σκέψη είχε περάσει και από το δικό μου μυαλό. Ότι είναι μια κατάσταση "μη αναστρέψιμη"...
Δυστυχώς δεν έχω πολλές επιλογές με τον αρσενικό μέσα στο σπίτι. Υποφέρουμε όλοι. Δυο φορές είχε περίοδο η μικρή μέχρι τώρα και τα είδα όλα... Μαρκάρουν και οι δύο παντού, ο αρσενικός δεν πίνει, δεν τρώει και δεν κοιμάται, παρά ξημεροβραδιάζεται να την κοιτάει συνέχεια μήπως και την χάσει, άσε που τρέχω από πίσω με τα πάμπερς μήπως ζευγαρώσουν.
Δεν αντέχεται Άρη αυτό, πίστεψε με.
Μόνο αυτό θα σχολιάσω. Είμαι στο 3ο θηλυκό σκύλο (ημίαιμο ΓΠ, ημίαιμο Ολλανδικό, τερβύρεν). Κανένα δεν είδα να "πέφτει" ίσα-ίσα , τσίτα τα γκάζια.
Γαλαζια, η χυμα συμπεριφορα των γυναικων μου απεναντι στην Ηρα, μας ειπε απασχολησει σε πολύ παλια θεματα, οπου ειχα κανει εντονα παραπονα για την ζημια που μου εκαναν. Δεν είναι κατι καινουριο. Μερικα πραγματα δεν αλλαζουν ποτέ.
Η Ηρα όμως εδώ και πολύ καιρο ειχε σταθεροποιηθει απεναντι μου και στη συμπεριφορα της στο σπιτι οπου μενω (και) εγω, ειτε λειπω ειτε όχι, παρολη την ελαστικοτητα των γυναικων.
Παντα σεβομαι την γνωμη σου αλλά δεν νομιζω ότι φταιει αυτό. Γιατι όλα συνεβησαν ξαφνικα και μαζεμενα, ενώ οι γυναικες μου ηταν ετσι παντα.
ΥΓ. Λυπαμαι πολύ για τον λυκο σου. Καλη δυναμη.
Νατασσα, οι θεωριες και οι περιπτωσεις είναι πολλες. Δεν ηθελα να αφησω περιθωριο στην πιθανοτητα να «πεσει».
Η Ηρα όμως εδώ και πολύ καιρο ειχε σταθεροποιηθει απεναντι μου και στη συμπεριφορα της στο σπιτι οπου μενω (και) εγω, ειτε λειπω ειτε όχι, παρολη την ελαστικοτητα των γυναικων.
Παντα σεβομαι την γνωμη σου αλλά δεν νομιζω ότι φταιει αυτό. Γιατι όλα συνεβησαν ξαφνικα και μαζεμενα, ενώ οι γυναικες μου ηταν ετσι παντα.
ΥΓ. Λυπαμαι πολύ για τον λυκο σου. Καλη δυναμη.
Νατασσα, οι θεωριες και οι περιπτωσεις είναι πολλες. Δεν ηθελα να αφησω περιθωριο στην πιθανοτητα να «πεσει».
Ε βασικά σχολίασα, γιατί είχα πάντα δραστήριες φυλές, με έντονο ταμπεραμέντο.
Εγώ, προσωπικά δεν σκέφτηκα στιγμή ότι θα "πέσει" ο σκύλος μου, όλα τα άλλα όμως που έγραψε ο Άρης, ναι, τότε με απασχόλησαν.
Εγώ, προσωπικά δεν σκέφτηκα στιγμή ότι θα "πέσει" ο σκύλος μου, όλα τα άλλα όμως που έγραψε ο Άρης, ναι, τότε με απασχόλησαν.
και η ηρα ετσι ηταν παντα,υπεμενε και υπομενει και φαινοταν-φαινεται σε σενα οτι εχει σταθεροποιηθει..
εγω επιμενω πως φταιει αυτο ,αλλα επειδη ειναι μια κατασταση που γνωριζεις οτι δεν αλλαζει,δεν θελεις να την δεις
γιατι δεν το (παρα)δεχεσαι οτι η ηρα παντα ετσι θα ειναι,οπως εισαστε κι εσεις παντα ετσι(ιδιες προσωπικοτητες εννοω).
Πεντέμισι χρονών η μικρή μου και τον Ιούλιο παραλίγο να τη χάσω από κλειστή πυομήτρα. Δεν το έπαιρνα απόφαση κι εγώ για παρόμοιους με τους δικούς σου λόγους. Πάντως μέχρι στιγμής δεν έχω δει καμία αλλαγή σε διάθεση, συμπεριφορά ή ταπεραμέντο. Η ίδια λυσσάρα παραμένει!
Στο θέμα σου τώρα, και τα δικά μου κατά καιρούς τα πιάνει ένα πράμα λες και σεληνιάζονται. Μασουλάνε πράγματα που δεν πείραζαν ποτέ, κάνουν ηλίθιες ζημιές, δείχνουν μια γενικότερη τάση για ανυπακοή. Μαλώνουμε και διορθώνουμε ως συνήθως. Μετά από λίγο όπως τους έρχεται τους περνάει.
Επίσης ο Μπρούνο μας μου δίνει την αίσθηση ότι κατά καιρούς μας "δοκιμάζει", νομίζω ότι πάντα θα προσπαθεί να κερδίσει το κάτι τις παραπάνω στη μεταξύ μας "διαμάχη" για την αρχηγία στην αγέλη, πάντα θα ψάχνει το παραθυράκι. Θεωρώ ότι είναι στη φύση του, στο χαρακτήρα του, αν δεν τον είχαμε σπιτώσει όπου και να ήταν θα ήταν αρχηγός.
Πιστεύω ότι και η Ήρα σου είναι κάπου σ'αυτή τη φάση.
Υπαρχει και η άλλη αποψη όμως.
Ένα τετοιο σκυλι, για να μπορεσει να συμβιωσει με μια οικογενεια, οπου ολοι εργαζονται, σε ένα διαμερισμα, με έναν πολυασχολο βασικο ιδιοκτητη, πιεζεται. Οσο και να (νομιζεις ότι το) εκτονωνεις, αυτό πιεζεται. Υπομενει όπως λες (με πειραξε αυτή η λεξη, αλλά δεν μπορω να μην αποδεχτω ότι εχεις δικιο).
Αν όλα τα μελη είναι πιεστικα, στο τελος θα σαλταρει. Την χαλαροτητα την εκμεταλλευεται.
Δεν είναι ευκολοι οι χειρισμοι, ουτε μπορουμε να ασχολουμαστε ολη μερα με την ψυχολογια και την ευζωια των σκυλιων, τη στιγμη που η δικη μας οσο παει και χειροτερευει.
Εδώ μπορει να είναι σκυλοφορουμ, και να μιλαμε μονο για τα σκυλια, αλλά δεν παυουν να μιλανε ανθρωποι πολυασχολοι, με διάφορα προβληματα, εργαζομενοι ή/και οικογενειαρχες, οι οποιοι βλεπουν την κατασταση σφαιρικα και προσπαθουν να κρατησουν συνολικες ισορροπιες.
Τι σου τα λεω όλα αυτά, θα μου πεις. Το προβλημα μου είναι ότι ασχολουμαι με την κορη μου λιγοτερο από οσο ασχολουμαι με την Ηρα, για ο,τι σημαινει αυτό.
Και δικαιως μπορει καποιο μελος να αναρωτηθει «γιατι πηρες δυο σκυλια?»
Κι εγω θα πω οτι αν περιμενεις τον καταλληλο καιρο για να τα κανεις ολα τελεια, δεν θα κανεις ποτε τιποτα και παει λεγοντας.
Συγνωμη αν ξεφυγα εκτος θεματος. Για μενα ολα ειναι εντος θεματος.
Άρη..είναι φανερό πως είσαι στρεσαρισμένος..κάτι κάπου δεν γίνεται "καλά"..
Όχι πως δεν κάνεις τα πάντα για τα σκυλιά σου.., αλλά γνωρίζεις και εσύ πως είναι ο καθρέφτης μας..
Αντανακλάτε το άγχος σου..το στρες που ίσως υπάρχει αυτόν τον καιρό στην οικογένεια..
Ξανά λέω ..όχι πως δεν κάνεις κάτι καλά και ανθρώπινο να απορροφηθούμε κάποια στιγμή με τα προβλήματα μας, αλλά ίσως τελικά αυτό να είναι η απάντηση στην "ερώτηση"..
Όχι πως δεν κάνεις τα πάντα για τα σκυλιά σου.., αλλά γνωρίζεις και εσύ πως είναι ο καθρέφτης μας..
Αντανακλάτε το άγχος σου..το στρες που ίσως υπάρχει αυτόν τον καιρό στην οικογένεια..
Ξανά λέω ..όχι πως δεν κάνεις κάτι καλά και ανθρώπινο να απορροφηθούμε κάποια στιγμή με τα προβλήματα μας, αλλά ίσως τελικά αυτό να είναι η απάντηση στην "ερώτηση"..
βρε δεν αντιλεγω σε οσα λες,αλιμονο..
ουσιαστικα τα ιδια λεμε,ομως περα απο την σταθερη συμπεριφορα ολων,δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο.
η κατασταση της ηρας ειναι ενα συνονθυλευμα ολων αυτων μαζι,συν της προσωπικοτητας της.
εσυ ελπιζεις απλα οτι κατι πολυ συγκεκριμενο φταιει,κατι που εγω δεν το πιστευω.
ουσιαστικα τα ιδια λεμε,ομως περα απο την σταθερη συμπεριφορα ολων,δεν μπορεις να κανεις κατι αλλο.
η κατασταση της ηρας ειναι ενα συνονθυλευμα ολων αυτων μαζι,συν της προσωπικοτητας της.
εσυ ελπιζεις απλα οτι κατι πολυ συγκεκριμενο φταιει,κατι που εγω δεν το πιστευω.
Άρη, σύνελθε!
Μιλάμε για την Ήρα ενώ εσύ έχεις αλλάξει!Έχεις αμφιβολίες για κάποια πράγματα?
Τι είναι αυτά που λες?Σε βλέπω σε 2-3 θέματα που πας να σκάσεις για κάποια πράγματα...αυτό αντιλαμβάνομαι...
Η σκύλα σου Άρη είναι μαζί σου!Στις καλές στιγμές ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ!Εσύ που είσαι?Ψάχνεσαι μέσα στις αμφιβολίες σου?
Από τα λεγόμενα σου από εδώ μέσα τοοοοσο καιρό μπορώ να καταλάβω ότι είσαι άνθρωπος που μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, να είναι και αυτός ευχαριστημένος και οι τριγύρω του, σκυλιά και οικογένεια!
Σε παρακαλώ κάνε μου αυτή την χάρη...τράβα με την σκύλα και λιώσ' την στο βουνό...άντε θα σε βοηθήσει και σένα και άσε τις γάτες και τα φαγητά που τρώει!
Υ.Γ.:Συγγνώμη για το ύφος, είμαι και μικρότερος αλλά ρε άνθρωπε ηρέμησε λίγο...
Περιμένω βρίσιμο...
