Καλώς όρισες
Δεν θα σκεφτόμουνα κάποτε να το ζευγαρώσω αλλά όλα αυτά που λέτε για το ζευγάρωμα και γενικά το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για το θέμα δεν είμαι σίγουρος ότι το καταλαβαίνω (διάβασα τα λινκς που μου είπε η io maria και συμφωνώ για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις αλλά και πάλι...)
Οι ανεξέλεγκτες γέννες ιδιωτών συμβάλλουν κατά το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό στην ύπαρξη αδεσπότων. Πληροφοριακά, τα καταφύγια της Αττικής είναι φίσκα από σκύλους που παράτησαν ιδιοκτήτες (είτε γιατί το πήραν ως ''δώρο'' στα παιδάκια τους, είτε γιατί αποφάσισαν ξαφνικά ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις ανάγκες ενός σκύλου κλπ), καθώς κ πολλά κουτάβια που προέρχονται από τέτοιου είδους γέννες.
Οι κατάλληλοι -κ λέγοντας κατάλληλοι
ΔΕΝ εννοώ τα πετ σοπ κ τους ιδιώτες που αποφάσισαν να ζευγαρώσουν έτσι απλώς το σκύλο τους- εκτροφείς κάνουν αυτή τη δουλειά, γνωρίζοντας απέξω κ ανακατωτά τη ράτσα που εκτρέφουν με προσοχή κ παρέχοντας ό,τι συμβουλή κ βοήθεια χρειάζεται ο υποψήφιος ιδιοκτήτης.
Κάθε ράτσα έχει το δικό της ταμπεραμέντο κ τις δικές της ιδιαιτερότητες. Κάποιες έχουν περισσότερες ευαισθησίες σε θέματα υγείας, κάποιες πιο δύσκολο χαρακτήρα κλπ. Παίρνοντας σκύλο από ηθικό εκτροφείο γνωρίζεις ότι θα πάρεις ένα αξιόλογο πρότυπο της φυλής, που θα είναι, πάνω απ' όλα υγιές.
Κάθε σκύλος δεν είναι δυνατό να ταιριάζει με
οποιονδήποτε άνθρωπο, ακριβώς λόγω του ταμπεραμπέντου που ανέφερα πιο πάνω.
Μπορεί να είναι υπερδραστήριος, να μαδά πολύ, να χρειάζεται περισσότερο καλλωπισμό σε σχέση με άλλους, να έχει κλίση για κυνήγι ή για σπορ, να είναι ανθρωποκεντρικός ή να είναι ανεξάρτητος, να μην μπορεί να ακολουθήσει σε πολύ έντονες δραστηριότητες κλπ κλπ.
Γι'αυτό, είναι αναγκαίο να μελετάμε πρώτα το
χαρακτήρα της φυλής που στην αρχή μάς έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον από την εξωτερική εμφάνιση κ ύστερα να κάνουμε μία μεγάλη έρευνα για το κατάλληλο εκτροφείο εντός ή εκτός Ελλάδας.
Τέλος, αν δεν μας ενδιαφέρει ράτσα, ταμπεραμέντο κλπ, μπορούμε κάλλιστα να επιλέξουμε ένα αδεσποτάκι που φιλοξενείται από τα καταφύγια της χώρας μας...
Κ εκεί να δεις επιλογές...
Ο σκύλος θα μας συντροφεύει για τα επόμενα 10-12 χρόνια... Δεν είναι μικρή περίοδος. Είναι μία σχέση που συνήθως διαρκεί πιο πολύ κ από την απόκτηση κ κατοχή ενός αμαξιού... Γιατί να ερευνούμε πιο πολύ για την αγορά ενός άψυχου όντος κ όχι για το 4ποδο -έμψυχο- σύντροφό μας;
Τέλος, με τη σειρά μου να ευχηθώ κ εγώ το ίδιο...
ελπίζω να βρεθούν καλά σπίτια για όλα τα κουταβάκια της φίλης σου, να μην κακοποιηθεί κανένα, και να μην παρατηθεί κανένα απο αυτά στον δρόμο σε κάποια στιγμή της ζωής τους.
