Για την Μπέμπα εχω μιλησει και παλαιότερα. Προκειται για την σκυλιτσα του γειτονικου κτηματος.
Μοιαζει με κοκονι, αλλά καλυτερα να αποφασισουν οι ειδικοι μας.
Την χαρισαν στον γειτονα πριν περιπου ένα χρονο, όταν ηταν λιγων μηνων.
Συντομα ο γειτονας εφερε στο κτημα του ένα κουταβι λιγων ημερων, κατι μεταξυ λυκου, ροττ και καθαροαιμου ελληνικου κοπριτη.
Εκανε κρυο και το κουταβι το προσεχε η Μπεμπα. Το ειχε ολη μερα αγκαλια και το προσεχε σε κάθε του βημα. Στην κυριολεξια, γιατι τα πρωτα του βηματα τα εκανε με την επιτηρηση της Μπεμπας.
Μετα από λιγο ο γειτονας εφερε ένα μωρο μποξερ και η Μπεμπα ανελαβε παλι καθηκοντα.
Σημερα δικαιωματικα λατρευεται και από τα δυο, που την εχουν σαν μαμα και αδερφη. Η Μπεμπα κανει κουμαντο με το δικο της απαλο και σεβασμιο στυλ.
Η Μπεμπα ζει με τον έναν από τους συνηθεις τροπους που ζουν τα σκυλια στα χωρια.
Σχεδον ημιδεσποζομενη, εχει σπιτι της το κτημα, μερικα βραδια μενει και στο σπιτι του γειτονα κατω στο χωριο, και ολη μερα τριγυρναει.
Γυριζει στο χωριο, στα κτηματα, τρεχει ολο χαρα σε οποιο σκυλι συναντησει, κανει χαρές σε ολο τον κοσμο.
Ποτέ δεν την πειραξε κανενας, ουτε κάν τα αγριοσκυλα που συνανταει ελευθερα ή στον χωρο τους.
Δεν εχει ζηλεια, κακια, κυριαρχικοτητα, ουτε την παραμικρη αγριαδα.
Ακομα και όταν γαυγιζει στους περαστικους, το γαυγισμα της είναι σαν καλεσμα και δεν δειχνει απειλη ή φοβο.
Η περιφραξη δεν την κραταει. Όποτε θελει, σκαρφαλωνει στο συρματοπλεγμα σαν γατα, βγαινει και παει βολτα.
Ετσι ερχεται και σε μας, κάθε φορα που επισκεπτομαστε το κτημα μας.
Παιζει με την Ζηνα, η οποια είναι μη μου άπτου, αλλά κυριως παιζει με την Ηρα.
Εξαλλου, για την Ηρα ερχεται. Ξερει ότι θα την καβαλησει, αλλά επιμενει να τρεχει από πισω της.
Βλεποντας την, μπορω να πω ότι επιδιωκει να «κατακτηθει» ή απλά προσπαθει να νοιωσει ασφαλεια.
Όταν βαριεται ή δει κατι ενδιαφερον στο δικο της κτημα, σκαρφαλωνει και φευγει, και αργοτερα ερχεται παλι σε μας.
Αυτή είναι η Μπεμπα, το πιο γλυκο, ακακο και παιχνιδιαρικο σκυλι που ξερω.
Μια ολοζωντανη κουκλα, που σε κερδιζει και σε σκλαβωνει από την πρωτη στιγμη.
Μοιαζει με κοκονι, αλλά καλυτερα να αποφασισουν οι ειδικοι μας.
Την χαρισαν στον γειτονα πριν περιπου ένα χρονο, όταν ηταν λιγων μηνων.
Συντομα ο γειτονας εφερε στο κτημα του ένα κουταβι λιγων ημερων, κατι μεταξυ λυκου, ροττ και καθαροαιμου ελληνικου κοπριτη.
Εκανε κρυο και το κουταβι το προσεχε η Μπεμπα. Το ειχε ολη μερα αγκαλια και το προσεχε σε κάθε του βημα. Στην κυριολεξια, γιατι τα πρωτα του βηματα τα εκανε με την επιτηρηση της Μπεμπας.
Μετα από λιγο ο γειτονας εφερε ένα μωρο μποξερ και η Μπεμπα ανελαβε παλι καθηκοντα.
Σημερα δικαιωματικα λατρευεται και από τα δυο, που την εχουν σαν μαμα και αδερφη. Η Μπεμπα κανει κουμαντο με το δικο της απαλο και σεβασμιο στυλ.
Η Μπεμπα ζει με τον έναν από τους συνηθεις τροπους που ζουν τα σκυλια στα χωρια.
Σχεδον ημιδεσποζομενη, εχει σπιτι της το κτημα, μερικα βραδια μενει και στο σπιτι του γειτονα κατω στο χωριο, και ολη μερα τριγυρναει.
Γυριζει στο χωριο, στα κτηματα, τρεχει ολο χαρα σε οποιο σκυλι συναντησει, κανει χαρές σε ολο τον κοσμο.
Ποτέ δεν την πειραξε κανενας, ουτε κάν τα αγριοσκυλα που συνανταει ελευθερα ή στον χωρο τους.
Δεν εχει ζηλεια, κακια, κυριαρχικοτητα, ουτε την παραμικρη αγριαδα.
Ακομα και όταν γαυγιζει στους περαστικους, το γαυγισμα της είναι σαν καλεσμα και δεν δειχνει απειλη ή φοβο.
Η περιφραξη δεν την κραταει. Όποτε θελει, σκαρφαλωνει στο συρματοπλεγμα σαν γατα, βγαινει και παει βολτα.
Ετσι ερχεται και σε μας, κάθε φορα που επισκεπτομαστε το κτημα μας.
Παιζει με την Ζηνα, η οποια είναι μη μου άπτου, αλλά κυριως παιζει με την Ηρα.
Εξαλλου, για την Ηρα ερχεται. Ξερει ότι θα την καβαλησει, αλλά επιμενει να τρεχει από πισω της.
Βλεποντας την, μπορω να πω ότι επιδιωκει να «κατακτηθει» ή απλά προσπαθει να νοιωσει ασφαλεια.
Όταν βαριεται ή δει κατι ενδιαφερον στο δικο της κτημα, σκαρφαλωνει και φευγει, και αργοτερα ερχεται παλι σε μας.
Αυτή είναι η Μπεμπα, το πιο γλυκο, ακακο και παιχνιδιαρικο σκυλι που ξερω.
Μια ολοζωντανη κουκλα, που σε κερδιζει και σε σκλαβωνει από την πρωτη στιγμη.
