Κάποιο απο εσάς που μου απαντήσατε μπορεί να θυμάστε για ενα πρόβλημα που είχα αναφέρει σχετικά με το σκύλο μου ενα παρσον τζαλ ρασελ που ήταν επιθετικός με άλλα σκυλιά. Καταρχήν να σας πω οτι έχουμε δουλέψει πολύ τη βασική υπακοή, έχουμε αυξήσει κατά πολύ την καθημερινή του εκτόνωση και έχω δει τρομερή βελτίωση γενικά με την συμπεριφορά του. Στο συγκεκριμένο πρόβλημα απο το μηδεν έχουμε πάει στο ενα. Τουλάχιστον αν περάσει κάποιος σκύλος έξω απο το σπίτι γαυγίζει μεν αλλά παραμένει στη θέση κάτσε και δεν αφηνιάζει στα παράθυρα ή οταν είμαστε έξω και παίζουμε μπαλάκι και ακούει κοντά γαύγισμα δεν καρφώνεται ή όπως τις προάλες ήμασταν πίσω απο κάποιο άλλο σκυλάκι που πήγαινε μπροστά και ήταν ήσυχος αν και προσπαθούσε να το φτάσει. Θα ήθελα τα φώτα των πιο έμπειρων : Τελαυταία έχω αρχίσει να τον μαθαίνω στη χρήση φίμωτρου, το οποίο το έχει συνδυάσει με την βόλτα. Σίγουρα δεν είναι και το καλύτερό του. Δεν ξέρω αν αυτό που κάνω είναι σωστό. Το ιδανικό θα ήταν να μπορώ να τον βγάζω έξω χωρίς αυτό αλλά με το φίμωτρο μπορώ να τον πηγαίνω και πιο μακρινή βόλτα μάλλον γιατί αισθάνομαι εγώ πιο ασφαλής. Όταν το φοράει και περπατάει είναι λίγο κομπλαρισμένος αλλά με ακολουθεί κανονικά απλώς δεν είναι τόσο ζωηρός και δεν μου φαίνεται χαρούμενος. Βέβαια δεν τον έχω τσεκάρει στην βόλτα με φίμωτρο τι θα κάνει αν υπάρξει και κάποιος άλλος σκύλος. Αυτό που με προβληματίζει είναι αν είναι σωστό ή όχι. Ευχαριστώ εκ των προτέρων
