ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ

[Thor-Nounou]

Εχει προκύψει ένα πρόβλημα μεταξύ των σκυλιών μας,αρκετά σοβαρό(επιθετικότητα του Θωρ προς τη Νουνού)χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το λόγο.
Δεν είναι απλά τα πράγματα.
Χρειαζόμαστε τη βοήθεια ειδικού-εκπαιδευτή πιστεύω,αλλά κι εδώ υπάρχει κάποιο κόλλημα καθώς δε μπορούμε να φύγουμε απ'τη Μυτιλήνη για προσωπικούς λόγους.
Οπότε χρειαζόμαστε κάποιον άνθρωπο που να μπορεί να έρθει εδώ.
Ισως είναι παράλογο αυτό που ζητάω αλλά αν κάποιος γνωρίζει κάτι δεδομένου του ότι είμαστε στη μυτιλήνη,και ξέρει κάποιον που θα μπορούσε να έρθει για την εκπαίδευση του Θωρ εδώ θα παρακαλούσα πααααααρα πολύ να μου το γνωστοποιήσει.


Υ.Γ Ο "εγχώριος" εκπαιδευτής είναι...άστα να πάνε και να μην ξαναγυρίσουν.Εκεί το σκυλί μας ΔΕΝ παει.

 

[sofiaklv]

Όταν λες "δεν είναι απλά τα πράγματα"?

Μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα? Ίσως να μην είναι τόσο ανησυχητικά τα πράγματα.

Πιστεύω ότι ο Θωρ περνάει σε φάση ενηλικίωσης και θέλει να δείξει ποιος είναι ο αρχηγός της παρέας.

 

[Thor-Nounou]

Λοιπόν,από την αρχή.
Ξαφνικά ενώ είμαστε στην αυλή και παίζουμε ήρθε η μητέρα μου και έτρεξαν και οι 2 τους προ την πόρτα να την υποδεχτούν.Σε κλάσματα δευτερολέπτου ο Θωρ ρίχνεται στη Νουνού,σε σημείο που την έβαλε κάτω την δάγκωνε+δε την άφηνε να σηκωθεί.Τι τον τραβούσα,τι του φώναζα τίποτα αυτός.Με τα 1000 ζόρια τον πήρα από πάνω της,τον πήγα πιο πέρα τον σβέρκωσα του φώναζα πάρα πολύ δυνατά,του έριξα μια δυνατή σφαλιάρα στα καπούλια+τον άφησα έξω στην αυλή μόνο του για την επόμενη τουλάχιστον 1μιση ώρα.Εκείνος έκλαιγε γιατί ήθελε να μπει μέσα στο σπίτι αλλά του άνοιξα μετά από πολύ ώρα+τον έβαλα να κοιμηθεί μόνος του χωρίς τη Νουνού στη μαξιλάρα του.
Το πρόβλημα είναι ότι μετά από το πρώτο αυτό σκηνικό η Νουνού,που μετά το σκηνικό κούτσαινε+έτρεμε κατά πάσα πιθανότητα απ'το σόκ για καμια ώρα,δε τον πλησιάζει τον φοβάται.
Κοιμάται μόνη της σε άλλο χώρο του σπιτιού ενώ πάντα κοιμόντουσαν μαζί στη μαξιλάρα τους,κι όποτε τον βλέπει φοβάται.
το σκηνικό(να της ριχτεί ο Θώρ) ξαναέγινε άλλες 2 φορές μπροστά μου.τη μία μέσα στο σπίτι+την άλλα ξανά στην αυλή.Έδρασα και τις άλλες 2 φορές όπως την πρώτη.(σβέρκωμα κτλ)
πλέον υπάρχει κτητικότητα στα παιχνίδια,που δεν υπήρχε,και δεν τρώνε καν δίπλα δίπλα όπως πριν γιατί ο Θώρ την αγριεύει.
Δε ξέρω τι να κάνω,δε μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά στον ίδιο χώρο καθόλου.
Δε μπορώ να καταλάβω τι συνέβη.
Το μυαλό μου βλέποντας και κάποια πόστ από εδώ πάει στο ότι ίσως είναι περίοδος ζευγαρώματος κι ο Θωρ έχει αγριέψει.Αλλά στη Νουνού??(η οποία είναι στειρωμένη)
Γενικά δε δέχεται άλλα σκυλιά(λάθος μας στην κοινωνικοποίηση)+μόνο με τη Νουνού ήταν καλά.
Εν τω μεταξύ δεν είμαστε για τέτοια γιατί αυτός είναι 35 κιλά+η Νουνού 9...
Κατέληξα στο ότι πλέον είναι απαραίτητη η βοήθεια εκπαιδευτή.
Αλλά σας έγραψα παραπάνω τα προβλήματα.
Τι να κάνω??

 

[sofiaklv]

Δεν είμαι εκπαιδευτής, καλό θα είναι να πει τη γνώμη του και κάποιος περισσότερο έμπειρος, πάντως όντως φαίνεται ότι ο Θωρ προσπαθεί να επιβληθεί.

πλέον υπάρχει κτητικότητα στα παιχνίδια,που δεν υπήρχε,και δεν τρώνε καν δίπλα δίπλα όπως πριν γιατί ο Θώρ την αγριεύει.

Αυτό το έκανε και ο δικός μας αρσενικός τον πρώτο καιρό που μετακομίσαμε όλοι μαζι, δεν άφηνε τη θηλυκιά να παίξει με κανένα παιχνίδι και της έκανε τσαμπουκάδες την ώρα του φαγητού. Με άμεσες επεμβάσεις (κάποιες φορές όταν επιχειρούσε να φάει από το πιάτο της άλλης έχανε το φαγητό από το δικό του πιάτο ) και μάλωμα έχουμε επαναφέρει την τάξη, δεν σταματήσαμε ποτέ όμως να τα ταΐζουμε μαζί. Πάντα τρώνε την ίδια ώρα και δίπλα το ένα στο άλλο, πάντα όμως -ακόμα και χωρις να ειμαστε μπροστά- τα παρακολουθούμε, έτσι ώστε να κόβουμε αμέσως τυχόν ανεπιθύμητη συμπεριφορά από την πλευρά του αρσενικού. Θεωρώ ότι αν απομονώνεις το ένα από το άλλο απλά μεγεθύνεις την ανασφάλεια του θυληκού. Πρέπει να τους αφήσεις τα περιθώρια να βρουν τις ισορροπίες τους και να επεμβαίνεις μόνο όταν υπάρχει πραγματικά λόγος (εννοείται βέβαια όταν υπάρχει επίθεση).

Κάποια στιγμή είχαμε συζητήσει και αυτό που είναι νομίζω σχετικό:

http://www.dogforum.gr/v2/showthread.php?t=3718

 

[Thor-Nounou]

Ξέρεις τι γίνεται?
+φωνώ ότι με την απομόνωση το πρόβλημα δε λύνεται αλλά μιλάμε για ένα μεγάλο-δυνατό σκυλί που όταν χάνει το μπαλάκι στα νεύρα του δε κρατιέται+ταυτόχρονα για ένα μικρό σκυλί που είναι μια μπουκιά για το θωρ!!!
ξέρεις τι με προβληματίζει?ο θωρ πάντα δεχόταν τα πάντα αφού την έβλεπε και λίγο σα μαμά.
δε ξέρω αν το χειρίζομαι σωστά και ποιες πρέπει να είναι απο δω και πέρα οι ενέργειές μου.
Γνωρίζεις κάτι για εκπαιδευτές που να μπορούν να έρθουν εδώ?εννοώ εκτός έδρας για εκείνους??
όπως και να χει σ ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!

 

[Thor-Nounou]

όταν γράφω την αγριεύει εννοώ της ρίχνεται

 

[Xotikouli]

Όταν λες της ρίχνεται, της έχει κάνει πληγές? Ή απλά γρυλίζει αγριεμένα όταν της ρίχνεται? Καμιά φορά μπορεί να ακούγονται τρομαχτικά τα πράγματα, αλλά να είναι απλά "τσαντίλες ρουτίνας".

Δεν σε ρωτάω γιατί δεν σε πιστεύω, απλά δεν θυμάμαι αν έχεις παλιότερη εμπειρία από συγκατοίκηση σκύλων (και επομένως αν ξεχωρίζεις τη διαφορά του άγριου καβγά μεταξύ τους και του πιο ήπιου μαλώματος για την ιεραρχία/κτητικότητα κλπ). Κάποιοι τσαμπουκάδες μέχρι να βρουν την τελική τους ισορροπία πάντως είναι σχετικά αναμενόμενοι. Δεν σημαίνει ότι ο μικρός έγινε ξαφνικά δολοφόνος

Και έτσι να είναι βέβαια, εννοείται ότι θέλουν παρακολούθηση και προσοχή. Απλά αν δεν είναι πολύ άσχημα τα πράγματα, ίσως όντως τα κάνεις χειρότερα με το να τους χωρίζεις.

Σημείωση: ΔΕΝ είμαι εκπαιδεύτρια, σου γράφω απλά τις σκέψεις μου οι οποίες είναι σχετικές με την μέχρι τώρα εμπειρία μου από την συγκατοίκησή μου με έναν ή περισσότερους σκύλους. Εννοείται ότι η γνώμη ενός (καλού) εκπαιδευτή που θα τα έβλεπε από κοντά θα βοηθούσε. (Ξέρω κάποιον που πηγαινοέρχεται σε νησί-Αθήνα. Θα τσεκάρω αν είναι κοντά σου και αν θα μπορούσε να έρθει σε σένα και θα σου πω).

 

[denis]

μιλάμε για ένα μεγάλο-δυνατό σκυλί που όταν χάνει το μπαλάκι στα νεύρα του δε κρατιέται

Ξέχνα την (προβληματική) συγκατοίκηση των δύο σκύλων, και ασχολείσου ΜΟΝΟ με την εκπαίδευση και χαλιναγώγηση του σκύλου που "δεν κρατιέται" ...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση έφηβο αρσενικό να έχει οποιοδήποτε προβλημα με ενήλικο θηλυκό που μέχρι τώρα το μεγάλωνε ... το πρόβλημα είναι η έλλειψη αρχηγού, το έφηβο σκυλί προσπαθεί να ανέβει στην κορυφή της ιεραρχίας (πάνω από σας) και εν μέρει το έχει καταφέρει, έτσι δεν μπορεί να διαχειριστεί την θέση αυτήν που άνετα θα διαχειριζόταν ένα υπερήλικο πχ θηλυκό ζώο.

Επίσης, το άλλο σκυλί είναι πολύ ήπιων τόνων και ίσως φοβικό :

Το πρόβλημα είναι ότι μετά από το πρώτο αυτό σκηνικό η Νουνού,που μετά το σκηνικό κούτσαινε+έτρεμε κατά πάσα πιθανότητα απ'το σόκ για καμια ώρα,δε τον πλησιάζει τον φοβάται.

Αρα η ιεραρχία δεν πρέπει να "βιαστεί" να είναι :

1.εσείς (απαραίτητα εδώ)
2.το θηλυκό (ώς αρχαιότερο)
3.και τέλος το αρσενικό (καταπιεσμένο)

αλλά

1.εσείς
2.το αρσενικό (ώς δυνατότερο αλλά να σέβεται το θηλυκό)
3.το θηλυκό

Αυτό επιτυγχάνεται με πολύ έντονη ισχυροποίηση της δικής σας θέσης:

Θα τρώνε χωριστά με το θηλυκό τελευταίο. Δεν θα δίνετε την ευκαιρία στο αρσενικό να παίρνει πράγματα - φαγητό από το άλλο αλλά αν το κάνει δεν θα το μαλώνετε. Θα μαλώνετε το αντίθετο. Πρέπει να είστε πολύ αυστηροί όταν το δαγκώνει όχι ομως όταν προειδοποιεί, και να μην παρηγορείτε το θηλυκό μπροστά του, ούτε η τιμωρία να είναι η απομόνωση.

Τα μπαλάκια - παιχνίδια κλπ μαζεύονται ΟΛΑ από το πάτωμα και δίνονται ΜΟΝΟ από εσάς και υπό επιτήρηση στο κάθε σκυλί ξεχωριστά. Δουλεψτε πολύ το "ΑΣΤΟ" στον αρσενικό, πρέπει εσείς να του πέρνετε οτιδήποτε και οποτεδήποτε. Μην δίνετε καμία ευκαιρία στα σκυλιά να τσακώνονται, πχ να τα χαιδευετε συγχρόνως.

Και πολύ εκπαίδευση. Σήκω, κάτσε, πάμε, ξανακάτσε, πάμε, ξανακάτσε, το σκυλί πρέπει να χάσει τελείως τον έλεγχο και την πρωτοβουλία των κινήσεων όταν δίνετε εντολή. Κάντε τρελές στροφές, και ΠΟΛΥ "μείνε" στα ενδιάμεσα.

Εντατική βασική εκπαίδευση και ασκήσεις ελέγχου πάνω στο αρσενικό, και το πρόβλημα θα λυθεί. Μαζί με πολύ κούραση του σκύλου, φυσική και πνευματική, και λίγο υπομονή (δύσκολη η εφηβεία) κάτι θα καταφέρετε.

 

[Thor-Nounou]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα καταρχάς.
Δεύτερον δεν εννοώ απλά της γρυλίζει...εννοώ πως ήταν θέμα άμεσης γρήγορης αντίδρασης δικής μου το ότι δε την κομμάτιασε.Δεν είμαι υπερβολική απλά αγρίεψαν τα πράγματα σε σημεία που ποτέ δε περίμενα.
Την εντολή "άστο" μια χαρά την εκτελεί παραδόξως και κυρίως πάνω στο παιχνίδι.
Θεωρώ όμως πως η ανάγκη για εκπαίδευση είναι επιτακτική καθώς την ώρα που αρπάζεται δεν ακούει τίποτα και κανέναν.
Xotikouli θα περιμένω αγωνιωδώς την απάντηση σου για το θέμα του εκπαιδευτή.
Πάντα υπήρχαν τα γρυλίσματα από αμφότερους όταν ο ένας πλησίαζε το φαγητό του άλλου κάτι που θεώρησα φυσιολογικό και ποτέ δεν έκοψα.
Αλλά τώρα έφτασα στο σημείο να σας γράψω γιατί πραγματικά φοβάμαι ότι έχει αρχίσει να ξεφεύγει απ'τον έλεγχο η κατάσταση

 

[denis]

ο θωρ πάντα δεχόταν τα πάντα αφού την έβλεπε και λίγο σα μαμά.

Πάντα υπήρχαν τα γρυλίσματα από αμφότερους όταν ο ένας πλησίαζε το φαγητό του άλλου κάτι που θεώρησα φυσιολογικό και ποτέ δεν έκοψα.

Aρα πάντα είχες δύο σκυλιά που ήταν ανταγωνιστικά και δεν το είχες καταλάβει, παρά μόνο όταν έφτασε να απειλείται η ζωή του ενός ... χρειάζεσαι πολύ εμπειρία, επαγγελματία και υπομονή διότι μάλλον έχουν γίνει πολλά λάθη στον νεαρο σκύλο ...

Την εντολή "άστο" μια χαρά την εκτελεί παραδόξως και κυρίως πάνω στο παιχνίδι.

Κανένα παιχνίδι. Πρέπει να του παίρνεις ό,τιδήποτε - οποτεδήποτε, δεν είναι για την εντολή αυτήν καθεαυτήν. Δώστου ένα μπιφτέκι, του το παίρνεις? Ενα κόκκαλο?

Θεωρώ όμως πως η ανάγκη για εκπαίδευση είναι επιτακτική καθώς την ώρα που αρπάζεται δεν ακούει τίποτα και κανέναν.

Αυτό ΔΕΝ λύνεται με εκπαίδευση. Πρέπει να μην αρπάζεται. Αν αρπαχτεί δεν ελέγχεται με εντολές. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και δεν πιάνει πάντα, αλλά είναι και λάθος κατεύθυνσή σου, να επιμείνεις εκεί ...

 

[Thor-Nounou]

Αναγνωρίζω ότι έχουν γίνει πολλά λάθη στην ανατροφή του εν λόγω σκύλου λόγω έλλειψης εμπειρίας και θέλω πολύ να επανορθώσω.
Προσπαθώ να βρω μια λύση,η αλήθεια είναι όμως πως χωρίς+την δική μου καθοδήγηση από εκπαιδευτή είναι δύσκολα τα πράγματα.
Λάθη επίσης έχουν γίνει και στην κοινωνικοποίηση του Θωρ.
Παρόλα αυτά συνεχίζω να πιστεύω και ΘΑ το πιστεύω ότι είναι ένα σκυλί εξαιρετικού χαρακτήρα το οποίο ίσως διορθωθεί δύσκολα αλλά δε το θεωρώ ακατόρθωτο.

Επίσης η αλήθεια είναι πως την εντολή "άστο" δε την εφαρμόζει πουθενά αλλού πέραν της ώρας του παιχνιδιού..
Όντως πολλά τα λάθη+είναι 15 μηνών.
Με παρηγορεί το ότι είναι δεκτικός γενικά+θεωρεί τον εαυτό του κουτάβι, μη έχοντας συνειδητοποιήσει τη δύναμή του(σ'αυτό είμαι σίγουρη),στο ότι ίσως παρά την ηλικία του θα μάθει εύκολα.
Μακάρι γιατί είμαι διατεθειμένη να ασχοληθώ με την εκπαίδευσή του όχι μόνο κατά τη διάρκεια που αυτή θα έχει μόνο με τον εκπαιδευτή αλλά δια βίου.
Τώρα εκτιμώ την πραγματικά μεγάλη αξία της ειδικά για άπειρους ιδιοκτήτες

Άρα τι με συμβουλεύετε συγκεκριμένα επ 'αυτού?
Εννοώ μόνη μου πως θα το καταφέρω αυτό
Σίγουρα θα απευθυνθώ και σε εκπαιδευτή πάντως
Δυστυχώς κατανόησα λίγο αργά τη σημασία της εκπαίδευσης από νωρίς...
Επαναπαύθηκα στο ότι δε περίμενα ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο δυστυχώς

 

[denis]

Bαλε 5-10 κανόνες εδραίωσης της θέσης σου και ακολούθα πιστά αυτούς.
Θυμήσου ειναι θέμα δικής σου στάσης.
Γνώμη μου - ένας εκπαιδευτής μπορεί να σε καθοδηγήσει αλλά θέλει πολύ χρονο και επαφή που στην περίπτωσή σου δεν γίνεται.
Αν πάρεις κάτι απο αυτόν είναι τα πολύ βασικά, και αν είναι καλός να σου μεταδώσει κάποιες γνώσεις ψυχολογίας μέχρι εκεί ... και έτσι κι αλλιώς το πρόβλημα έχει την λύση του στην καθημερινότητα, και όχι σε κάποια μαθήματα εκπαίδευσης.
Απλά θα λέγαμε ότι πρέπει να αλλάξεις τον τροπο σκέψης του σκύλου και όχι να τον κάνεις υπάκουο σε εντολές ... ό,τι εντολές χρησιμοποιηθούν θα ειναι το μέσον και όχι ο σκοπός ...

 

[Thor-Nounou]

συμφωνώ αλλά ήδη τώρα εδώ και κανένα 5 ήμερο προσπαθώ να του επιβληθώ,να τους βάζω να τρώνε στον ίδιο χώρο,να τον βάζω να περιμένει πάνω απ'το μπωλάκι του μέχρι να του πω εγώ να φάει+τα κάνει όλα μόνο όταν θέλει.Μάλλον μ'έχει στο μυαλό του σαν παιχνίδι παρά σαν αφεντικό.
Δε ξέρω ίσως εφαρμόζω και λάθος τις εντολές,ίσως τον παραχάιδεψα (είναι+πολύ ζηλιάρης)
Αισθάνομαι τρωτή αυτή τη στιγμή χωρίς τη βοήθεια εκπαιδευτή,φοβάμαι ότι πάλι λάθη κάνω και ότι τα χειροτερεύω.
Είχα σκοπό να αρχίσω να τον φέρνω σε επαφή+με άλλα σκυλιά μήπως και σταματήσει να κάνει σα λυσσασμένος κάθε φορά που βλέπει κάποιο άλλο αλλά τώρα φοβάμαι και για το άλλο σκυλί.
Πότε πρόλαβε και εξελίχθηκε έτσι δε το κατάλαβα
Μακάρι να σταθώ άξια ν ανταπεξέλθω σ'όλο αυτό που προέκυψε γιατί δε σας κρύβω ότι μ'έχει στενοχωρήσει πάρα πολύ.
Δε ξέρω τι να πω

 

[sofiaklv]

Δεν θα δίνετε την ευκαιρία στο αρσενικό να παίρνει πράγματα - φαγητό από το άλλο αλλά αν το κάνει δεν θα το μαλώνετε. Θα μαλώνετε το αντίθετο.

Denis τι εννοείς με το "Θα μαλώνετε το αντίθετο" ?

 

[denis]

Οταν το θηλυκό τρώει από το πιάτο του.
Μπορεί εμείς να μην το θεωρούμε σωστό αλλά δεν πρέπει να επιβάλλουμε μία ιεραρχία η οποία δεν μπορεί να σταθεί με τίποτα, αν την επιβάλλουμε θα είναι εύθραυστη και τόσο ... "τεχνητή" που σε κάθε ευκαιρία θα γίνεται καυγάς.
Δεν θα έλεγα το ίδιο αν δεν υπήρχε η φράση "έτρεμε για μια ώρα και δεν τον πλησίαζε" ... δεν είναι θέμα μεγέθους ούτε φυλής, νομίζω ότι είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση όπου πρέπει το σκυλί να σέβεται απόλυτα το αφεντικό του, χωρίς μπερδέματα και πίεση να υποταχθεί σε ένα 10κιλο ευαίσθητο θηλυκό ...

 

[sofiaklv]

Οταν το θηλυκό τρώει από το πιάτο του.

Α, ok, απλά έτσι όπως το έγραψες δεν κατάλαβα τι εννοούσες με το αντίθετο.

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ

 

[keyman]

και γω που πάντα πίστευα πως ένα αρσενικό και ένα θηλυκό δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα πάνε καλά μεταξύ τουςΒρε τι μαθαίνει κανείς.....Ένα αρσενικό είναι πάντα πιο ψηλά από ένα θηλυκό?Ακόμα και αν το θηλυκό είναι μεγαλύτερο σε ηλικία ή δύναμη?

 

[ROTTIE]

Δε ξέρω ίσως εφαρμόζω και λάθος τις εντολές,ίσως τον παραχάιδεψα (είναι+πολύ ζηλιάρης)

Πρώτα απ’ όλα άλλαξε στάση απέναντι στο σκύλο και διάβασε λίγα πράγματα περί ηθολογίας
Αυτό που εσυ περιγράφεις ως ζήλια, είναι κτητικότητα. Ο σκύλος απλά σε θεωρεί ιδιοκτησία του και δεν ανέχεται να ασχολησε με κανένα άλλο, (είτε πρόκειται για άλλο σκύλο, είτε για άνθρωπο) εκτός από αυτόν.

Δεν είναι εύθραυστη μονό η σχέση των δυο σκυλιών, αλλά κυρίως η σχέση που έχεις εσύ με τον αρσενικο σου. Εδραίωσε την θέση σου στην «αγέλη» σας (ο Denis σου περίγραψε κάποιους τρόπους). Ένας αδιαμφισβήτητος αρχηγός δεν θα δέχονταν ποτέ τέτοιου είδους συμπεριφορές από τους χαμηλότερους στην ιεραρχία.

Όπως έχεις διαπιστώσει οι διορθώσεις που χρησιμοποιείς (φωνές, σβερκωμα) δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Εγώ στη θέση σου θα εφάρμοζα τη μέθοδο NILIF (τίποτα δεν χαρίζεται, τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο. Ο σκύλος πρέπει να κερδίσει τα πάντα, αποδεικνύοντας ότι ΑΞΙΖΕΙ να τα έχει –την προσοχή σου, το χαδι σου, το φαγητό του, την βόλτα του, το παιχνίδι του) και θα ζητούσα από κάποιον εκπαιδευτή να μου μάθει να χρησιμοποιώ σωστά τον πνικτη (αναφέρομαι σε prong collar).


Σοφία, μετά τη στειρωση του αρσενικού σου ειδές διαφορές στη σχέση των δυο σκυλιών?

Ένα αρσενικό είναι πάντα πιο ψηλά από ένα θηλυκό?Ακόμα και αν το θηλυκό είναι μεγαλύτερο σε ηλικία ή δύναμη?

Όχι. Εξαρτάται από το σκύλο.

 

[Thor-Nounou]

Σίγουρα έχουν χτιστεί λάθος οι "θέσεις" στην αγέλη.
Θα εφαρμόσω αυτά που μου γράψατε και σίγουρα θα συνεχίσω να ψάχνω για εκπαιδευτή.
Όσο για τον πνίχτη..ακριβώς επειδή τον θεωρώ εργαλείο εκπαίδευσης κι ότι σε λάθος χέρια μπορεί να φέρει αναπάντεχα άσχημα αποτελέσματα,επέλεξα ως ώρας να μη τον έχω χρησιμοποιήσει ποτέ,αφού οι μοναδικές "οδοί" για να μου δείξουν τη σωστή του χρήση είναι οι ιδιοκτήτες των πετ σοπ(που τον προτείνουν κάθε φορά που ακούνε πως ένα σκυλί "τραβάει"+ο...."εκπαιδευτής" που υπάρχει στη μυτιλήνη,ο οποίος απροκάλυπτα+με περηφάνεια παραδέχεται ότι χτυπάει τα σκυλιά στην εκπαίδευση που τους κάνει.....

Είμαι σίγουρη πως είναι κάτι που κι ο εκπαιδευτής θα μου προτείνει απλά περιμένω εκείνη τη στιγμή για γίνει η σωστή χρήση αυτού του εργαλείου.
Ο Θωρ λατρεύει το παιχνίδι (+το φαγητό) οπότε θα αρχίσω να "πατάω" πάνω εκεί..
Να ρωτήσω όμως και κάτι άλλο.
Παλιότερα(βέβαια δεν ήμουν εγώ το αφεντικό όντας αρκετά μικρή σε ηλικία)στην οικογένεια,είχαμε ένα γερμανικό ποιμενικό,απίστευτο σκυλί+εκπαιδευμένο(βασική υπακοή+φύλαξη),για το οποίο ο τότε εκπαιδευτής μας είχε πει ότι σε ένα σκύλο δε πρέπει ποτέ να στερείς το φαγητό καθώς αποτελεί ζωτική του ανάγκη κι όχι μέθοδο τιμωρίας κτλ.
Ίσως δε κατάλαβα καλά ROTTIE αλλά τι εννοείς να κερδίσει(μέσα στα υπόλοιπα)και το φαγητό του??

 

[ROTTIE]

Εννοώ πως για να του επιτρέψεις να φάει, θα πρέπει, για παράδειγμα, να εκτελέσει άψογα μια εντολή. Αν δεν εκτελεσει άψογα ΔΕΝ τρώει. Απλά.

Εγώ δεν επιτρέπω στο σκύλο μου να πλησιάσει το πιάτο του και να αρχίσει να τρώει, αν δεν κάνει πρώτα αυτό που θα του ζητήσω (συνήθως απλές εντολές βασικής εκπαίδευσης –κάτσε, ξάπλωσε, δώσε το πόδι σου κτλ-).

Ο σκύλος πρέπει να καταλάβει πως ότι τον αφορά ΣΟΥ ΑΝΗΚΕΙ και για να το κερδίσει θα πρέπει να το αξίζει. Σε διαφορετική περίπτωση (ανυπακοής) του το στερείς.

Έχεις ένα έφηβο, κυριαρχικό, αρσενικό ζώο που σε αμφισβητεί μονίμως και έχει κερδίσει την αρχηγία την οποία δεν γνωρίζει πώς να διαχειριστεί. Ο σκύλος είναι σε σύγχυση διότι ζει ανισσόροπα. Δεν φταίει αυτός, φταις εσύ που επέτρεψες να γίνει κάτι τέτοιο.

Ο σκύλος μαζί με όλα όσα αναφέραμε, χρειάζεται ΚΑΙ διορθώσεις. Πως θα τον διορθώσεις, αν δεν του φορέσεις πνίχτη?