Όχι, δεν θα διαβάσετε τους στίχους τραγουδιού που οι δυσκολίες μιας ερωτικής σχέσης ή η ερωτική απογοήτευση με “έσπρωξαν” να γράψω. Δυστυχώς, θα είναι άλλο ένα κείμενο σχετικό με τους σκύλους μα και τους ανθρώπους (ίσως περισσότερο τους ανθρώπους) που μια γενικότερη απογοήτευση, ίσως αγανάκτηση και σίγουρα υπερβολικές δόσεις “νοθευμένης αγάπης” με ανάγκασαν να γράψω.
Το ρόλο “της σταγόνας που ξεχείλισε το ποτήρι” έπαιξαν τα παρακάτω λόγια:
“Ξέρω ότι γίνεται χιλιάδες χρόνια αυτό το πράγμα και δεν αλλάζει κάτι εάν το κάνω ή όχι… Απλά, μέσα μου δεν μπορώ να διαχειριστώ το κομμάτι το να βρίσκομαι σε ένα έλκηθρο και να με τσουλάνε σκυλιά… Αυτό.”
Τα παραπάνω “ηθικά κολλήματα” ανήκουν στον συμπαρουσιαστή της εκπομπής “World Party”, του καναλιού Alpha, Γιώργου Μαυρίδη.
Πολλοί θα αναρωτηθούν “Ε και τι έγινε;”, τι είναι τόσο σημαντικό σε αυτά τα λόγια που μπορεί να ωθήσει κάποιον να γράψει δημόσια για αυτά;
Πιθανόν και να συμφωνούσα αν δεν είχα δει (τυχαία ή ατυχώς) την υποδοχή και αποδοχή που είχε αυτή η άποψη και “ηθική αναστολή” του παρουσιαστή από το ευρύ κοινό, από τον κόσμο, στα social media (κυρίως) μα και στην καθημερινή, “πραγματική” ζωή. Πλήθος κόσμου επικρότησε την άποψη και την κίνηση αυτή, εκατοντάδες ανθρώπων έδωσαν συγχαρητήρια στον παρουσιαστή για την φιλοζωική του και κυνοφιλική του στάση και χιλιάδες κοινοποίησαν, δημοσίευσαν και έγραψαν για την θετική και “ηθική” άρνηση του Γιώργου Μαυρίδη που δείχνει έμπρακτα την ευαισθησία και την αγάπη του προς τα ζώα.
Ο Γιώργος Μαυρίδης είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, ένας συμπαθής και δημοφιλής άνθρωπος, για πολλούς λόγους και αυτά που θα κάνει και θα πει θα βρουν εύκολα ευρεία αποδοχή, αβίαστα και θα δημιουργήσουν “ήθος” ή τάση ή νοοτροπία… Συμβαίνει με όλα τα δημόσια/δημοφιλή πρόσωπα.
Το συγκεκριμένο τώρα, είναι μέρος μιας γενικότερης διαφαινόμενης σύγχρονης “κουλτούρας αγάπης”, μίας τάσης αναλώσιμης και εύκολης “αγάπης” και (υπέρ) ευαισθησίας που έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που υποστηρίζει πως επιθυμεί και θα προσπαθήσω να το κάνω κατανοητό παρακάτω.
Ο παρουσιαστής με την στάση του και τα λόγια του άφησε σαφώς να εννοηθεί πως το έλκηθρο, η έλξη έλκηθρου από σκυλιά είναι κάποια μορφή εκμετάλλευσης και κακοποίησης των σκύλων που ο ίδιος δεν αποδέχεται… δεν μπορεί να διαχειριστεί, όπως είπε. Αυτό πέρασε και στο κοινό σε μεγάλο βαθμό. Αυτό, όμως, στην ουσία υπονομεύει την σωστή σχέση ανθρώπου και σκύλου, υπονομεύει την σωστή και κατάλληλη διαβίωση που πρέπει να έχει ένας σκύλος οποιασδήποτε φυλής ή τύπου και υπονομεύει και την σωστή νοοτροπία και άποψη που πρέπει η άνθρωποι να έχουν σε σχέση με τα σκυλιά ως κατοικίδια ζώα.
Πως γίνεται αυτό;
Διαγράφεται και παραβλέπεται με μια φράση ή μια κίνηση ο χαρακτήρας και το ταμπεραμέντο φυλών που έχουν “σμιλευτεί”, μέσω της επιλεκτικής εκτροφής, για να χαίρονται και για να “ανθίζουν” όταν επιτελούν κάποιο έργο, κάποια εργασία. Η άγνοια και η κακώς εννοούμενη αγάπη και ευαισθησία ονομάζουν κακοποίηση και εκμετάλλευση την χαρά και την κλίση των σκύλων. Για τα Huskies είναι η έλξη, για τα Greyhounds το τρέξιμο, για τα κυνηγόσκυλα η επαφή με την φύση και το θήραμα έστω “εικονικά” και γενικότερα για όλα τα σκυλιά η ανάγκη για άσκηση σωματική και πνευματική.
Δεν είναι αγάπη το φαγητό, ο καναπές και οι αγκαλίτσες… ή έστω δεν είναι μόνο αυτά.
Οι σκύλοι χρειάζονται άσκηση, χρειάζονται δραστηριότητες, χρειάζονται “εργασία” και λόγους για να τα κάνουν αυτά. Όταν το έλκηθρο “περνά” σαν κακοποίηση αμέσως παρεξηγούνται και παίρνουν αρνητική απόχρωση το dog sledding, το dirt sledding, το bikejoring, το kickbiking, το weight pulling, το canicross και πολλά άλλα. Γίνεται ή θα έπρεπε να γίνεται “αγώνας” για να πειστούν οι ιδιοκτήτες σκύλων να κάνουν πράγματα με τους σκύλους τους, να κουράζουν τους σκύλους τους διότι αυτό είναι υγιές και αυτό είναι “αγάπη”. Θα πρέπει να ωθούμε τους ανθρώπους να ενημερώνονται και να σέβονται τις ιστορικές και κληρονομικές καταβολές των σκύλων τους και να διατηρούν τα ένστικτα τους, τον χαρακτήρα τους και τα χαρακτηριστικά τους διατηρώντας χαρούμενα και υγιή σκυλιά.
Μέσα από αυτές τις “ταλαιπωρίες” ή τις “κακοποιήσεις” η σχέση μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου ενδυναμώνεται, ο δεσμός ενισχύεται, η ποιότητα ζωής και των δύο βελτιώνεται και το επίπεδο φιλοζωίας και κυνοφιλίας ανεβαίνει.
Οι σκύλοι είναι σχεδιασμένοι από την φύση για να τρέχουν και θα πρέπει να δημιουργούμε ευκαιρίες για να συμβαίνει αυτό και όχι να διατηρούμε παχύσαρκους σκύλους (8 στα 10 κατοικίδια ζώα είναι παχύσαρκα), αλλά ακόμα και τα μη παχύσαρκα ζώα μπορούν να καταλήξουν με αρθρίτιδες και άλλες εκφυλιστικές παθήσεις οστών, αρθρώσεων και οργάνων ως αποτέλεσμα της ελλιπούς άσκησης και κίνησης. Παρατηρούμε, επίσης, πολλές ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις όπως τα δερματικά π.χ. να έχουν ψυχολογικό αίτιο με συχνότερο την ανία, την έλλειψη πνευματικής και σωματικής απασχόλησης, που το αποτέλεσμα μπορεί να είναι τόσο κτηνιατρικά προβλήματα όσο και προβλήματα συμπεριφοράς (υπερβολικό γάβγισμα, καταστροφές αντικειμένων, επιθετικότητα, άγχος αποχωρισμού, φοβίες, νευρικότητα, κ.α.).
Μη φτάσουμε σε σημείο να θεωρούμε κακοποίηση και ανούσια εκμετάλλευση το γεγονός ότι πετάμε στο σκύλο ένα μπαλάκι και τον “αναγκάζουμε” να μας το φέρει πίσω για να το ξαναπετάξουμε… “χωρίς λόγο”.
Η “αγάπη” εμφανίζεται και αλλού (άλλο μέρος) και αλλιώς (άλλο ύφος), προσφερόμενη προς κατανάλωση και υπονομεύοντας πάλι την ορθή φιλοζωία και κυνοφιλία. Εμφανίζεται σε εκπομπές για τα κατοικίδια όπου σαν λέξη την ακούμε 30-40 φορές κατά την διάρκεια μιας 45λεπτης εκπομπής, όπου οι προσφερόμενες πληροφορίες είναι και αμφιβόλου ποιότητος μα και πλαισιωμένες και “παντρεμένες” πάντα με τους σπόνσορες, που μπορεί να είναι καταστήματα που πωλούν σκυλάκια σε γυάλες στην βιτρίνα ή επεξεργασμένες τροφές που συμβάλουν στην χαμηλή ποιότητα ζωής και το αυξημένο ρίσκο εμφάνισης ασθενειών στα κατοικίδια ζώα.
Μπορούμε να καταλάβουμε τους νόμους της αγοράς και του marketing μα δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την επικινδυνότητα όταν αυτά “αμπαλάρονται” με περίσσεια ευαισθησία και “τόνους” αγάπης.
Βλέπουμε να “καταδικάζονται” οι αλυσίδες και οι άνθρωποι που μπορεί να κρατούν τα σκυλιά τους δεμένα με αλυσίδα για κάποιο χρονικό διάστημα ή η διατήρηση σκύλων εκτός σπιτιού ή η χρήση εκπαιδευτικής αλυσίδας (και άλλα συναφή) μα ανέχονται όλοι αυτοί να εκτρέφονται σκύλοι με μορφολογία που καταστεί όλη τους την ζωή ένα μαρτύριο. Ένας σκύλος δεμένος με αλυσίδα για κάποιες ώρες ίσως νιώσει μια δυσφορία για αυτές τις στιγμές μα ένα Bulldog, ένα Pug ή ένα Pekingese που δεν μπορεί να αναπνεύσει σωστά και δεν μπορεί να δροσιστεί σωστά, υποφέρει για μια ζωή.
Σκυλάκια με ρουχαλάκια και παπουτσάκια, σκυλάκια που βγαίνουν βόλτα αγκαλιά, σκυλάκια που φορούν άρωμα και πάνε κομμωτήριο πλημμυρισμένα από αγάπη και σκυλιά που τρέχουν χιλιόμετρα, τραβούν τόνους, πηδούν μέτρα ψηλά και περνούν ώρες εκπαίδευσης, προετοιμασίας, προπόνησης και εργασίας που… “κακοποιούνται”.
Ο παρουσιαστής δείχνει την ευαισθησία και την αγάπη του αρνούμενος να ανέβει στο έλκηθρο που “τσουλάνε” Huskies στην Φινλανδία π.χ. μα θα βρει χαριτωμένο και θα χαϊδέψει με αγάπη το Husky στην Λάρισα, τον Αύγουστο με τους 42 βαθμούς Κελσίου που το βγάζει ο τύπος για καφέ στην πλατεία. Οι εκπομπές για τα κατοικίδια θα καταδικάσουν τον “πνίχτη” που ίσως ταλαιπωρήσει ένα ζώο για κάποια λεπτά και αυτό στα χέρια κάποιου άσχετου μα θα αγκαλιάσουν και θα βρουν χαριτωμένο το Bulldog που για να έχει την εμφάνιση που βρίσκουν χαριτωμένη ζει τα μισά χρόνια από όσα θα μπορούσε αν δεν το “προικίζαμε” με τις μορφολογικές αναπηρίες που βρίσκουμε χαριτωμένες.
Τέλος, συναντάμε τεράστια αποθέματα αγάπης σε σελίδες και σε κοινωνικά δίκτυα φιλόζωων που “σώζουν” ζωάκια από δέντρα, φρεάτια, φόλες, τον δρόμο και δεν χάνουν την ευκαιρία να βιντεοσκοπήσουν κάθε κίνηση τους… Ακόμα και τον θάνατο των “φίλων” τους ή των “παιδιών” τους, όπως αποκαλούν τα σκυλιά και σπεύδουν να δημοσιεύσουν αυτό το βίντεο στο διαδίκτυο για να “εισπράξουν” χιλιάδες συγχαρητήρια για την ευαισθησία και την αγάπη τους (συνοδευόμενα από χιλιάδες likes και κοινοποιήσεις ή θετικά σχόλια).
Το σύνδρομο του Σωτήρα που έχει ανάγκη προβολής…
Όλα αυτά υπονομεύουν την σχέση κατοικίδιου ζώου και ανθρώπου, υπονομεύουν την εικόνα του φιλόζωου ή του κυνόφιλου όπως πρέπει να είναι, υπονομεύουν και διατηρούν την παραπληροφόρηση, την λάθος νοοτροπία, τους λάθος λόγους για τα λάθος πράγματα και διατηρούν την ελαφρότητα ψηλά αφήνοντας την ουσία να χαθεί και την ανάγκη για προβολή, την επιβεβαίωση ή το κέρδος να “δηλητηριάσει” τον υγιή δεσμό ανθρώπου και σκύλου.
Πάντα προτιμούσα τον σεβασμό έναντι της αγάπης… Ο σεβασμός απαιτεί και προϋποθέτει γνώση και ουσία και πολύ λιγότερα “φρου-φρου” μα σίγουρα και αυτός μπορεί να παρεξηγηθεί και να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης.
