Ομάδα 6: Ιχνηλάτες και σχετικές φυλές
Υποομάδα: Τομέας 1.3 Ιχνηλάτες μικρού μεγέθους
Χώρα προέλευσης: Γαλλία
Αριθμός Προτύπου (F.C.I.-Standard No.) 34
Χρονολογία έκδοσης ισχύοντος προτύπου : 12/12/1991
Χρησιμότητα: Κυνηγόσκυλο για κυνήγι μικρού θηράματος με όπλο. Εξίσου καλό στο κυνήγι σε αγέλη ή μόνο του. Τα κοντά του άκρα του επιτρέπουν να διεισδύει σε τόπους με πυκνή και χαμηλή βλάστηση, εκεί που τα μεγαλόσωμα κυνηγετικά δεν μπορούν να μπουν και να βγάζει το θήραμα. Αγαπημένο του το κυνήγι του αγριοκούνελου, αλλά τα πάει εξίσου καλά και στο λαγό και το ελάφι. Καταδιώκει και βγάζει το θήραμα με μεγάλο πείσμα και επιμονή και φωνή.
Με εξετάσεις εργασίας.
Ένα Basset που μπορεί και κυνηγά ακόμα με ιδιαίτερη επιτυχία και θα συνεχίσει να το κάνει αν καταφέρει να αποφύγει “στραβοπατήματα συγγενών του”.
Η λέξη Basset είναι σύνθετη από το bas=χαμηλά και το set=τοποθετημένο, πράγμα που το επιβεβαιώνει και η γενικότερη εικόνα των Bassets.
To Basset Artesien Normand είναι ιδανικός ιχνηλάτης για το λαγό, τον οποίο κυνηγάει με μεγάλη μανία.Έχει εξαιρετική μύτη και “μελωδικότατη” φωνή (ή “γαϊδουροφωνάρα” για άλλους), τα πιο σημαντικά προσόντα κατά τη γνώμη μου για έναν ιχνηλάτη.
Εξαίρετη μύτη σημαίνει δυνατή και λεπτή όσφρηση, με αποτέλεσμα ο σκύλος να βρίσκει εύκολα και γρήγορα τα ίχνη του λαγού ακόμα και στις πιο δύσκολες καιρικές και εδαφικές συνθήκες που μπορεί να επικρατούν τη μέρα του κυνηγιού.”Μελωδική” φωνή σημαίνει καθαρότητα και ένταση του γαβγίσματος στον *ντορό και στην καταδίωξη, με αποτέλεσμα να ακούει ο κυνηγός το σκύλο όσο μακρύτερα γίνεται και να καταλαβαίνει απ’τη “μελωδία” την τακτική του σκύλου στην εξέλιξη του κυνηγιού, σε σχέση με την συμπεριφορά του θηράματος.
Κυνηγάει μόνος του αλλά και με μεγάλη παρέα, με άλλους ιχνηλάτες, όπου συνεργάζεται με εξαιρετικό τρόπο. Σε αυτό συμβάλει αρκετά ο χαρακτήρας του και η έλλειψη επιθετικότητας ή κυριαρχικότητας, που “βοηθούν” και στο να αποτελεί έναν πολύ καλό σύντροφο.
Τα κοντά του πόδια και κατ’ επέκταση το μικρό του ύψος του επιτρέπουν να μπαίνει με μεγάλη ευκολία και στα πιο δύσκολα πυκνά (πουρνάρια, ρείκια, βάτους και θαμνώδης βλάστηση γενικότερα), πράγμα που κάνει με μεγάλο ζήλο για να “ξεσηκώσει” το λαγό όπου και αν βρίσκεται.
Με τη ευαίσθητη όσφρηση που έχει, είναι πολύ θετικός στον *ντορό τον οποίο ακολουθεί με σιγουριά και πολύ αποφασιστικότητα στο “ξεσήκωμα” και στην καταδίωξη. Ως κοντοπόδαρος που είναι, μπορεί να μην έχει μεγάλη ταχύτητα στην καταδίωξη, αλλά όμως έχει μεγάλο πείσμα, επιμονή και αντοχή, που ισοφαρίζει τη μέτρια ταχύτητα, γιατί κυνηγάει το λαγό με μανία πολλές ώρες, δίνοντας στον κυνηγό το σωστό στίγμα με τη δυνατή και καθαρή φωνή του. Η “συμπαγής” κατασκευή του τον κάνει ασταμάτητο σε κυνήγι σε “αφιλόξενα” εδάφη ή κακές καιρικές συνθήκες.
Στη Γαλλία εκτιμάται πάρα πολύ για τις αποδόσεις του στο λαγό, όπου τον χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά, αλλά επίσης και για το αγριοκούνελο και το ζαρκάδι.
Εκτός από κυνηγός είναι και πολύ καλός σύντροφος στο σπίτι, όπως εντοπίσαμε και παραπάνω. Είναι ήρεμος, υπάκουος, στοργικός και φιλικός με τα παιδιά και την οικογένεια. Μπορεί να ζήσει άνετα σε διαμέρισμα, με την προϋπόθεση να βγαίνει τακτικές βόλτες έξω, για να διατηρείται σε φόρμα και να “απασχολεί” το μυαλό του. Ο “μαλακός”, χαρούμενος αλλά ταυτόχρονα περίεργος και εξερευνητικός χαρακτήρας του, απαιτούν μεθοδική εκπαίδευση και μεγάλη υπομονή. Δένετε εύκολα και αρκετά με τον ιδιοκτήτη και τους οικείους του.
Γενικά έχει ένα θαυμάσιο χαρακτήρα και τον συναντάμε όλο και περισσότερο ως σκύλο συντροφιάς, όχι στην χώρα μας τόσο.
Η ελεγχόμενη εκτροφή των κοντότριχων μπασέ στη Γαλλία άρχισε από το 1870. Με τον όρο «μπασέ» νοούνται όλες οι κοντοπόδαρες ράτσες που υπήρχαν εκείνη την εποχή και υπάρχουν φυσικά και σήμερα, όπως αρχικά είπαμε.
Οι Γάλλοι, από την άποψη του ύψους, κατέταξαν τους σκύλους σε τρεις κύριες κατηγορίες:
Μπασέ (Basset): κοντοπόδαροι σκύλοι με ύψος 30-40 cm και μερικές φορές μέχρι 45 cm (μεγάλα μπασέ)
Μπρικέ (Briquet): μεσαίου ύψους σκύλοι από 45-60 cm
Μεγάλοι Σκύλοι (Grands Chiens): σκύλοι με ύψος μεγαλύτερο των 60 cm
Από αυτά τα Μπασέ, που είχαν σαφώς κοινή καταγωγή, ο Le Couteulx de Canteleu ανέπτυξε και σταθεροποίησε έναν τύπο με ίσια μπροστινά πόδια που τον ονόμασε “d’Artois”.
Αντίθετα, ο Louis Lane ανέπτυξε έναν πιο εντυπωσιακό τύπο με κυρτά μπροστινά πόδια, που ονόμασε “Normand”.
Ο εκτροφέας Leon Verrier διασταυρώνοντας αυτούς τους δυο τύπους μπασέ, δημιούργησε έναν νέο επιτυχημένο τύπο, που πήρε το όνομα “Basset Artesien – Normand” γύρω στα 1900. To “Club du Basset d’ Artois”,πoυ ιδρύθηκε το 1910, δεν αναγνώρισε αυτόν το νέο τύπο μπασέ μέχρι το 1923. Όταν ο Leon Verrier έγινε πρόεδρος του Club το 1927, μετά από τρία χρόνια, το 1930 κατόρθωσε με τη σύμφωνη γνώμη της επιτροπής της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας, να αναγνωρίσει το “Basset Artesien-Normand” ως ξεχωριστό τύπο.Ένα από τα σημαντικότερα σκυλιά που αποτέλεσαν “βάση” για την φυλή ήταν η Belette, μια σκύλα του Verrier.
Επειδή το “Basset Artesien – Normand” ήταν πολύ ανώτερος ιχνηλάτης από τους άλλους δυο τύπους, γρήγορα επικράτησε και εξαπλώθηκε σε όλη τη Γαλλία, με δεκάδες χιλιάδες ζώα μέχρι σήμερα. Τελικά αντικατέστησε τους δυο τύπους μπασέ, που πλέον δεν υπάρχουν.
Κεφάλι
Κρανίο θολωτό, μετρίου πλάτους με αναπτυγμένο ινιακό κόκαλο.Stop πολύ φανερό αλλά χωρίς υπερβολή.
Γενικώς, το κεφάλι πρέπει να έχει μια στεγνή εμφάνιση.
Μύτη μαύρη και μεγάλη, προεξέχουσα ελαφρώς απ’τα χείλια όταν βλέπουμε το κεφάλι πλάγια, ρουθούνια ανοιχτά.
Μουσούδα ελαφρώς κυρτή και ίσου μήκους, με το μήκος του κρανίου. Το πάνω χείλι καλύπτει επαρκώς τo κάτω, το δέρμα στα μάγουλα σχηματίζει μία ή δύο πτυχές.
Μάτια σε σχήμα οβάλ, μεγάλα, σκούρα, με έκφραση σοβαρή και ήρεμη. Η μεμβράνη τής κάτω βλεφαρίδας μερικές φορές είναι φανερή, όχι όμως υπερβολικά.
Αφτιά τοποθετημένα χαμηλά, όσο χρειάζεται, ποτέ πάνω απ’ τη γραμμή των ματιών, στενά στη βάση, στριφογυριστά προς τα μέσα σαν σπείρες, μαλακά, λεπτά, πολύ μακριά, εκτεινόμενα τουλάχιστον μέχρι την άκρη της μουσούδας, με προτίμηση η άκρη τους να είναι μυτερή.
Λαιμός σχεδόν μακρύς, με προγούλια αλλά χωρίς υπερβολή.
Σώμα
Ράχη πλατιά και καλώς δομημένη.Γοφοί λίγο λοξοί, που δίνουν έτσι μια ελαφριά κλίση στα καπούλια. Στήθος οβάλ, μακρύ, το στέρνο καταλήγει καλώς προς τα πίσω και προεξέχει μπροστά, με αναπτυγμένη σπάλα.
Ουρά σχεδόν μακριά, την κρατάει σαν σπαθί κυρτό, χοντρή στη βάση και λεπτή προοδευτικά προς το τέλος. Όταν ο σκύλος είναι ακίνητος, η ουρά πρέπει να αγγίζει το έδαφος.
Μπροστινά πόδια
Τα μπροστινά πόδια είναι κοντά και πολύ δυνατά. Είναι μισόκυρτα ή σχεδόν κυρτά (στραβά). Το δέρμα τους στην κνήμη έχει πτυχές χωρίς υπερβολή και θεωρείται στοιχείο ποιότητας της ράτσας. Ώμοι μυώδεις και λοξοί. Πόδια σε σχήμα οβάλ, λίγο επιμήκη, δάχτυλα σχεδόν κλειστά, που πατούν στο έδαφος στέρεα, δίνοντας στο σκύλο μεγάλη σταθερότητα.
Πίσω πόδια
Όταν κοιτάζουμε το σκύλο από πίσω, μια κάθετη νοητή γραμμή ξεκινάει απ’το σημείο του μηρού και εκτείνεται στο μέσο του ποδιού, στο κότσι, στο μετατάρσιο και στο πόδι. Κότσι δυνατό, σχεδόν κοντό σε σχέση με το έδαφος. Μπούτι σαρκώδες και μυώδες. Μετατάρσιο κοντό και δυνατό. Βάδισμα ομαλό, σχεδόν παθητικό, με σταθερή κίνηση.
Τρίχωμα – χρώμα
Τρίχωμα πυκνό, κοντό και απαλό, λίγο τραχύ. Δέρμα μαλακό και λεπτό. Χρώμα κοκκινωπό με μαύρα μπαλώματα και άσπρο (τρίχρωμο) ή κοκκινωπό με άσπρο (δίχρωμο). Στα τρίχρωμα εκτός από καθαρό μαύρο, μπορεί να έχουμε και γκριζωπό στο χρώμα του λαγού ή του ασβού.
Μέγεθος
Αρσενικά και θηλυκά έχουν μέγεθος 30-36 εκατοστά, με ανοχή +/-1 εκατοστά σε σκύλους που κρίνονται εξαίρετοι.
Βάρος 15-20 κιλά.
Σημαντικές αναλογίες:
Ύψος προς Μήκος σώματος = περίπου 5:8
Βάθος Στήθους προς Ύψος = 2:3
Πλάτος κρανίου προς Μήκος κρανίου = 1:2
Μήκος ρύγχους προς Μήκος κρανίου = 10:10
* Ντορός λέγεται, στη γλώσσα των κυνηγών, η οσμή που αφήνει το τριχωτό θήραμα, είτε είναι λαγός είτε κουνέλι, αγριογούρουνο, αλεπού. Βάσει αυτής της οσμής τα κυνηγόσκυλα ιχνηλάτες βρίσκουν το θήραμα και το ξεφωλιάζουν αρχικά και καταδιώκουν εν συνεχεία.
