Ομάδα 2: Πίντσερ & Σνάουτσερ, Μολοσσοειδείς & Ελβετικοί Ορεινοί Σκύλοι & Βοοφύλακες
Υποομάδα: 2.1 Μολοσσοειδείς & Mastiff Σκύλοι
Χώρα προέλευσης: Ιαπωνία
Αριθμός Προτύπου (F.C.I.-Standard No.) 260
Χρονολογία έκδοσης ισχύοντος προτύπου : 09/12/1997
Χρησιμότητα: Πρώην σκύλος μάχης, αυτή την εποχή σκύλος φύλαξης
Χωρίς εξετάσεις εργασίας
Η Ιαπωνία έχει μια μακρά ιστορία στις κυνομαχίες, που ξεκινά στις αρχές του 14ου αιώνα. Με μια τέτοια ιστορία σαν υπόβαθρο, αυτή η φυλή δημιουργήθηκε ως ένα υβρίδιο του Shikoku ken και Δυτικών φυλών που έφτασαν εκεί λόγω του εμπορίου, με ναυτικούς. Το όνομά του προέρχεται από την περιοχή όπου δημιουργήθηκε αν και πολλές φορές θα τα συναντήσουμε με την ονομασία Ιαπωνικό Μάστιφφ. Οι Δυτικές φυλές που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του Τόζα ήταν το Μπούλντογκ (1872), τα Μάστιφφ (1874), οι Γερμανικοί Δείκτες – Pointers (1876) και οι Μεγάλοι Δανοί (1924). Όλες αυτές οι φυλές χρησιμοποιήθηκαν για τη βελτίωση της φυλής με διαδοχικά ζευγαρώματα. Σύμφωνα με ορισμένους, σκύλοι Αγίου Βερνάρδου και Μπούλ Τέρριερ χρησιμοποιήθηκαν, επίσης, αλλά δεν είναι γνωστό ποια χρονική στιγμή. Τα βασικά χαρακτηριστικά του Tosa, η αντοχή και το μαχητικό ένστικτο, που τυπικά βρίσκονται στα Μάστιφφ, μπορεί να αποδοθούν στη συμμετοχή αυτών των φυλών στην τελική μορφή του, όπως το ξέρουμε σήμερα.
Το Τόζα (Tosa-Ken, Tosa-Token, Tosa-Inu, Ιαπωνικό Μάστιφφ) κατάγεται από την ακτή Τόζα (Tosa Wan-Tosa Bay), της επαρχίας Kochi, που βρίσκεται στο νησί Shikoku, στα Νότια της Ιαπωνίας.
Στην αρχική, “καθαρόαιμη” μορφή του, ο σκύλος του Kochi ή του Shikoku (Kochi Inu, Shikoku Inu) ήταν σκύλος γραμμής Σπιτς (Spitz). Με όρθια αυτιά και με ούρα να γυρίζει στην ράχη, έμοιαζε περισσότερο με ένα μικρό κόκκινο-καφέ Ακίτα. Με αυτή τους την μορφή ήταν αξεπέραστα και ασύγκριτα στις κυνομαχίες στην Ιαπωνία. Με την έλευση των Ευρωπαίων όμως, εισήλθαν στη χώρα και σκύλοι τύπου Μάστιφφ για να συναγωνιστούν τους ντόπιους σκύλους μάχης. Λέγεται από κάποιους ότι γύρω στο 1848 κάποιος από την Τόζα, αγόρασε ένα Μπούλντογκ της εποχής εκείνης και το ζευγάρωσε με τα καθαρόαιμα Τόζα του. Αυτά, κατά πολλούς, αποτέλεσαν τους προγόνους των σημερινών Τόζα. Αργότερα, όπως γράψαμε και παραπάνω, έγιναν διαδοχικές διασταυρώσεις και με άλλες Δυτικές φυλές.
Την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν εισήλθε και η Ιαπωνία σε αυτόν, οι κυνομαχίες αλλά και η κατοχή και διατήρηση ενός σκύλου 60-70 κιλών έγιναν παράνομες πράξεις και η ήδη σπάνια φυλή έφτασε στα όρια της εξαφάνισης. Σε αυτό το σημείο κάποιοι λάτρεις της φυλής και πιστοί εκτροφείς “φυγάδευσαν” έναν μικρό αριθμό σκύλων Τόζα, στα Βόρεια της Ιαπωνίας, στο νησί Hokkaido, όπου και τα έκρυψαν ως το τέλος του πολέμου. Τότε και αφού ο πόλεμος είχε τελειώσει, οι σκύλοι επέστρεψαν στο Tosa Wan και η εκτροφή τους ξεκίνησε ξανά και νόμιμα, όπως και η συμμετοχή τους στις κυνομαχίες.
Σήμερα, το Τόζα είναι αναπόσπαστο μέρος της Ιαπωνικής παράδοσης και αποτελεί Εθνικό θησαυρό.
Γενική Εμφάνιση: Μεγάλου μεγέθους σκύλος, με μεγαλοπρεπή εμφάνιση και στιβαρή κατασκευή. Ο σκύλος έχει κρεμαστά αυτιά, κοντό τρίχωμα, τετράγωνο ρύγχος και κρεμαστή ουρά, χοντρή στην βάση της.
Συμπεριφορά και Ταμπεραμέντο: Η ιδιοσυγκρασία του χαρακτηρίζεται από υπομονή, ψυχραιμία, τόλμη και θάρρος.
Κεφάλι: Φαρδύ με στοπ μάλλον απότομο.
Μύτη: Μεγάλη και μαύρη.
Ρύγχος: Συγκρατημένα μακρύ. Ρινική γέφυρα ίσια.
Γνάθοι & Δόντια: Άνω και κάτω γνάθος δυνατές. Δυνατή πλήρης οδοντοστοιχία (42 δόντια) με «ψαλιδωτό» δάγκωμα, οι άνω κοπτήρες εφάπτονται στενά με τους κάτω.
Μάτια: Μάλλον μικρά, σκούρα καφέ στο χρώμα, με αξιοπρεπή έκφραση.
Αυτιά: Μάλλον μικρά, σχετικά λεπτά, τοποθετημένα ψηλά στις πλευρές του κρανίου, να κρέμονται κοντά στα μάγουλα.
Λαιμός: Μυώδης, με προγούλι.
Ακρώμιο: Υψηλό.
Ράχη: Επίπεδη και ίσια.
Λαγόνια (Οσφύς): Φαρδιά, μυώδη.
Λεκάνη: Ελαφρώς κεκλιμένη προς τα επάνω.
Στήθος: Ευρύχωρο, φαρδύ και βαθύ, με μέτριας καμπυλότητα πλευρές.
Κοιλιά: Καλά ανασηκωμένη.
Ουρά: Χοντρή στην ρίζα, λεπτή στην άκρη, φτάνει στους ταρσούς όταν είναι χαλαρή.
Ώμοι: Μέτρια επικλινείς.
Πήχης: Ίσιος, σχετικά μακρύς και δυνατός.
Καρπός: Ελαφρώς επικλινείς και δυνατός.
Πίσω άκρα: Μύες πολύ καλά ανεπτυγμένοι. Αρθρώσεις του γονάτου και του ταρσού με μέτρια
γωνίωση, ισχυρά.
Πέλματα: Πολύ κλειστά, σφιχτά. Μαξιλαράκια παχιά και ελαστικά. Νύχια σκληρά και κατά προτίμηση σκούρα.
Κίνηση: Στιβαρή και ισχυρή.
Τρίχωμα: Κοντό, σκληρό και πυκνό.
Χρώμα: Κόκκινο, ξανθό, βερυκοκί, μαύρο, ραβδωτό. Μικρά, ελαφρά λευκά σημεία σε στήθος και πόδια επιτρέπονται.
Μέγεθος: Ελάχιστο ύψος στα αρσενικά 60 cm, στα θηλυκά 55 cm.
Σφάλματα: Κάθε απόκλιση από τα προαναφερθέντα πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η σοβαρότητα που θα πρέπει αυτό να αξιολογείται είναι ανάλογη με τον βαθμό απόκλισης.
- Λεπτό, ελαφρύ κόκκαλο
- Λεπτό, μυτερό ρύγχος
- Ελαφρύς προγναθισμός ή υπογναθισμός
Ελαττώματα Αποκλεισμού:
- Επιθετικά ή ιδιαίτερα δειλά και ντροπαλά σκυλιά
- Κάθε σκύλος που δείχνει καθαρά ανατομικές ανωμαλίες ή συμπεριφοράς, πρέπει να αποκλείεται.
- Ιδιαίτερα προγναθικό ή υπογναθικό δάγκωμα
- Συστολή, έντονη ντροπή και φόβος.
Σημείωση: Τα αρσενικά ζώα θα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς φυσιολογικούς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους στο όσχεο. Μόνο λειτουργικοί, κλινικά υγιείς σκύλοι και με τυπική μορφολογία βάση του προτύπου της φυλής θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στην εκτροφή.
