Όταν οι άνθρωποι κάνουν αυτή την ερώτηση, σε ένα ποσοστό 90% και μεγαλύτερο εννοούν “Ποια φυλή ή ποιες φυλές σκύλου θα μου προτείνατε;” και περιμένουν ως απάντηση 1,2,3 ή περισσότερες προτάσεις φυλών με τα προτερήματα τους.
Επίσης, αυτή η ερώτηση ουσιαστικά ρωτά “Ποια φυλή σκύλου πιστεύετε πως θα με ωφελούσε περισσότερο;” και “Ποιος σκύλος θα μου έδινε πολλά ζητώντας λίγα ή ακόμα καλύτερα, τίποτα;”…
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων που λένε “Θέλω ένα σκυλάκι για παρέα” αναζητούν να αποκτήσουν σκύλο για πρώτη φορά, έχουν κάπου δει κάποια φυλή σκύλου και τους έχει εντυπωσιάσει. Σε κάποια ταινία, ίσως, ή σε κάποια πλατεία, πάρκο ή βόλτα τους. Πιθανόν, να είναι ο σκύλος κάποιου συγγενή ή φίλου ή απλά ο εκάστοτε σκύλος “της μόδας”.
Νομίζουν οι άνθρωποι πως η σωστή επιλογή φυλής, η σωστή φυλή, είναι το μοναδικό (ή έστω το πιο σημαντικό) πράγμα που χρειάζεται για μία “τέλεια”, αρμονική σχέση σκύλου και ανθρώπου. Μεγάλη πλάνη!
Για την “έρευνα” τους έχουν συμβουλευθεί φίλους και συγγενείς, κάποιο βιβλίο, μερικές σελίδες στο διαδίκτυο ή ακόμα και κάποιον “ειδικό”. Έχουν δει φωτογραφίες που μπορεί να είναι ή όχι αντιπροσωπευτικές ή έχουν δει σκύλους που μπορεί να είναι ή όχι (συνήθως όχι) τυπικά δείγματα της φυλής που αναζητούν και θέλουν να αποκτήσουν. Επίσης, έχουν διαβάσει ή ακούσει για τα χαρακτηριστικά της φυλής, για τα προτερήματα της και τις ιδιαιτερότητες της και έχουν καταλήξει πως τους “ταιριάζει”, πως τους αρέσει και πως, εν τέλει, αυτός ο σκύλος θα τους ωφελούσε περισσότερο.
Ο καθαρόαιμος σκύλος δεν είναι συσκευή συγκεκριμένων προδιαγραφών
Οι περισσότεροι άνθρωποι που αναζητούν μια φυλή και που έχουν “κολλήσει” με αυτήν διότι είναι “πιστό, υπάκουο, δεκτικό, ευγενικό, ευφυές, εργατικό, επίμονο, θαρραλέο, ήπιο, συντροφικό”, κλπ. έχουν την εντύπωση ότι ο σκύλος συγκεκριμένης φυλής, ο “καθαρόαιμος” σκύλος, είναι ένα πακέτο εμφάνισης και συμπεριφοράς που έρχεται προσχεδιασμένο, τακτοποιημένο και με εγγύηση “καλής λειτουργίας”. Δυστυχώς δεν είναι καθόλου έτσι! …και αν για την εμφάνιση (μορφολογία) αυτό μπορεί να έχει κάποια δόση αληθείας μεγαλύτερη, για την συμπεριφορά ή για τις συμπεριφορές, απέχει χιλιόμετρα από την πραγματικότητα.
Δεν γνωρίζουν, οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες σκύλων, πως όλα τα κουτάβια χρειάζονται έναν πολύ καλά ενημερωμένο, αρκετά προσεχτικό και ιδιαίτερα προνοητικό ιδιοκτήτη για να διαμορφώσει έναν ισορροπημένο και με “καλή” (τυπική) συμπεριφορά ενήλικα σκύλο.
Νομίζουν οι άνθρωποι πως η σωστή επιλογή φυλής, η σωστή φυλή, είναι το μοναδικό (ή έστω το πιο σημαντικό) πράγμα που χρειάζεται για μία “τέλεια”, αρμονική σχέση σκύλου και ανθρώπου. Μεγάλη πλάνη!
Τα όμορφα κοσμητικά επίθετα που συνοδεύουν τα πρότυπα φυλής ή γενικότερα τις περιγραφές φυλών δεν αποτελούν ένα “πακετάκι” προσχεδιασμένο, τυποποιημένο και έτοιμο προς “κατανάλωση”.
Συνήθως είναι απλά “όμορφα λόγια” και γενικότητες που μπορούν να “κολλήσουν” σε κάθε φυλή (μάλιστα έχω κάνει κάποιες φορές το πείραμα να ξεχωρίσω αυτές τις περιγραφές χαρακτήρα από τα πρότυπα, να αφαιρέσω την φυλή και να τις δώσω σε ανθρώπους που “ξέρουν” για να μου πουν σε ποια φυλή ανήκουν…) και κατά την άποψη μου θα έπρεπε να λείπουν ή έστω να συνοδεύονται και από τα αρνητικά (δεν υπάρχουν άραγε;).
Παραδείγματος χάρη
Για παράδειγμα, στο πρότυπο του Tosa Inu διαβάζουμε “…χαρακτηρίζεται από υπομονή, ψυχραιμία, τόλμη και θάρρος”… Αυτά τα χαρακτηριστικά σε ποιες καταστάσεις αναφέρονται;
Διατηρεί την υπομονή του και την ψυχραιμία του όταν σε ένα πάρκο έρχεται και το καβαλά συνέχεια ένα Labrador;
Διατηρεί την υπομονή του και την ψυχραιμία του όταν ένα τρίχρονο του πιέζει την κόρη του ματιού;
Που είναι τολμηρό και θαρραλέο;
Μήπως θα έπρεπε να ξέρουμε ή να μας γίνεται σαφές στο κείμενο πως αυτοί οι χαρακτηρισμοί αναφέρονται κατά 90% στην “δουλειά” που έκανε και κάνει το Tosa και αυτή είναι οι μάχες με άλλα Tosa; Γιατί αυτά τα λόγια είναι λόγια ανθρώπων που πέρασαν από στόμα σε στόμα (ή και σε γραπτά) μέσα στα χρόνια, με άλλα ήθη και έθιμα και άλλα στο μυαλό τους. Εμείς ερχόμαστε να τα οικοιοποιηθούμε και να τα συμπεριλάβουμε στις περιγραφές των φυλών, παραλείποντας κάποιες “λεπτομέρειες” που είναι πιο… “δύσπεπτες”.
Τα περισσότερα πρότυπα και οι περιγραφές μοιάζουν σαν να θέλουν να “πουλήσουν” τον σκύλο που περιγράφουν και όλα είναι τέλεια.
Αν λοιπόν το Tosa δεν βρει έναν ιδιοκτήτη με γνώση και όρεξη να βρει εναλλακτικούς (των κυνομαχιών) και σωστούς τρόπους διοχέτευσης και έκφρασης αυτών των αρετών της φυλής αλλά και με γνώση να διαμορφώσει ένα κουτάβι Tosa σε ένα ισορροπημένο και σωστό ενήλικο Tosa, τότε τα “…χαρακτηρίζεται από υπομονή, ψυχραιμία, τόλμη και θάρρος” να δείτε πως χάνονται ή πως γίνονται η πηγή πολλών προβλημάτων.
Υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές στα σκυλιά;
Αν ζήσετε με κουτάβια διαφορετικών φυλών ηλικίας από 0-10 εβδομάδων θα δείτε πως οι συμπεριφορές τους και ο χαρακτήρας τους είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό ίδιος… “σκυλίσιος”.
Μόνο αργότερα και κάτω από ορισμένες συνθήκες θα διακρίνουμε διαφοροποιήσεις που μπορούν να αποδοθούν στην φυλή. Μάλιστα, αν οι συνθήκες δεν είναι “όπως θα έπρεπε” θα μπορέσουμε να διακρίνουμε (αν έχουμε κάποιες γνώσεις) πως τα “ελαττώματα” και τα “προβλήματα” που παρουσιάζονται είναι στην ουσία εκφράσεις αυτών των χαρακτηριστικών της φυλής που όμως δεν έτυχαν σωστής μεταχείρισης και διαχείρισης.
Να δείτε τότε τι “pain in the ass” είναι ένα “…Χαρούμενο, ανθεκτικό, αθλητικό, αρμονικό, ενθουσιώδες και συμπαγές” Κόκερ Σπάνιελ.
Οποιοσδήποτε σκύλος, οποιασδήποτε φυλής θα “ξεδιπλώσει τις χάρες του” και θα εμφανίσει όλα τα χαρακτηριστικά του κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και σίγουρα κάτω από την καθοδήγηση και προσεκτική αγωγή ενός ανθρώπου με γνώση, όρεξη, πείρα, κ.α. Αν δεν δοθούν στον “καθαρόαιμο” σκύλο οι κατάλληλες συνθήκες και αν δεν υπάρχει η κατάλληλη καθοδήγηση από τον ιδιοκτήτη που γνωρίζει, προσπαθεί, επιθυμεί, κοπιάζει, κλπ. όλα αυτά τα ωραία και εντυπωσιακά χαρακτηριστικά θα εμφανιστούν ως ελαττώματα, ως σοβαρά προβλήματα για τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, τους οικείους του αλλά και το ευρύτερο περιβάλλον του.
Για αυτό και η συνήθης απάντηση μου το “Θέλω ένα σκυλάκι για παρέα” είναι πως ένα αδέσποτο ή ένα σκυλάκι από κάποιο καταφύγιο μπορεί να καλύψει κάθε σου ανάγκη, για να μου ανταπαντήσουν πολύ συχνά “Μα με ένα ημίαιμο δεν θα ξέρω τι σκύλο θα πάρω…”
Τελικά, πόσο καλά ξέρεις τι σκύλο θα πάρεις και κυρίως, με τι σκύλο θα καταλήξεις;
